Część 2 - PODATEK OD DAROWIZN. - Przepisy wykonawcze dla b. dzielnicy pruskiej do ustawy z dnia 29 maja 1920 r. w przedmiocie zmiany przepisów o opodatkowaniu spadków i darowizn.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.99.714

Akt utracił moc

Wersja od: 14 grudnia 1921 r.

CZĘŚĆ  DRUGA.

PODATEK OD DAROWIZN.

XVI.

Przedmiot.

(art. 11 ust. o op. sp.; §§ 55 i 56 niem ust. o op. sp.)

§ 64. Podatek od darowizn będzie pobierany również od umów o wyprawę (§ 1620 K. C. niem.) i o uposażenie (§ 1624 K. C. niem), o ile one są darowiznami w myśl przepisów niemieckiego Kodeksu Cywilnego.

Jeżeli co do darowizny nie sporządzono dokumentu sądowego ani notarjalnego, to podatek należy się mimo to, o ile świadczenie, będące przedmiotem darowizny, faktycznie wykonano.

XVII.

Analogiczne zastosowanie przepisów o podatku spadkowym.

§ 65. Do podatku od darowizn stosują się odpowiednio przepisy §§ 5, 7, 8, 9 (części pierwszej), 10-30, 35, 36, 40, 41, 45, 48-54, 56-63.

Ilekroć w przepisach tych użyto wyrazów "spadek", "legat" (zapis) lub "nabycie majątku skutkiem śmierci", należy je zastąpić wyrazem "darowizna"; wyraz "spadkodawca"; wyrazem "darujący"; wyraz "spadkobierca" wyrazem "obdarowany"; zamiast wyrażenia "śmierć spadkodawcy" podstawić należy: "zdziałanie aktu darowizny", zamiast "rozporządzenia na wypadek śmierci" - "akt darowizny", zamiast "majątku spadkowego" - majątek darowany", zamiast "podatku spadkowego" - "podatek od darowizn".

§§ 31-33 i 43 stosuje się odpowiednio w ten sposób, że zamiast miejsca zamieszkania spadkodawcy rozstrzyga miejsce zdziałania aktu darowizny.

XVIII.

Współudział sądów i notarjuszów.

(§ 40 niem. ust. o op. sp.).

§ 66. Sądy i notarjusze mają przesyłać urzędowi skarbowemu podatków bezpośrednich i opłat skarbowych uwierzytelnione odpisy aktów darowizn między żyjącymi a to zaraz po udokumentowaniu, a na oryginałach zaznaczyć, kiedy i któremu urzędowi skarbowemu odpis przesłano. Jeżeli z treści dokumentu nie wynika wartość przedmiotu darowizny lub stosunek rodzinny między kontrahentami, to należy darującego o to wypytać i odpowiedź jego podać również urzędowi skarbowemu.

XIX.

Zgłoszenie darowizny przez obdarowanego.

(§ 56 niem. ust. o op. sp. w związku z § 36 tejże ustawy).

§ 67. Jeżeli co do darowizny, nie sporządzono dokumentu sądowego ani notarjalnego lub jeśli udokumentowanie takie nastąpiło zagranicą, to obdarowany winien zgłosić akt darowizny do właściwego urzędu skarbowego podatków bezpośrednich i opłat skarbowych w ciągu trzech miesięcy, a w razie zawarcia umowy zagranicą w ciągu miesięcy sześciu.

Właściwym jest urząd skarbowy, w którego okręgu znajduje się majątek darowany; jeśliby się znajdował w okręgach kilku urzędów skarbowych, należy zawiadomić którykolwiek z nich. Gdy cały majątek darowany znajduje się zagranicą, należy zawiadomić którykolwiek urząd skarbowy podatków pośrednich i opłat skarbowych.

§ 68. W zgłoszeniu darowizny (§ 67) należy podać:

1) datę i miejsce zdziałania darowizny;

2) imię i nazwisko, zawód i miejsce zamieszkania (także ulicę i numer domu) darującego i obdarowanego;

3) ich przynależność państwową;

4) czy i w jakim stosunku rodzinnym obdarowany pozostaje do darującego;

5) przedmioty darowane, ich wartości oraz miejscowości, w których one się znajdują;

6) czy darowiznę stwierdzono dokumentem.

Zgłoszenie ma być zaopatrzone w datę, miejsce zamieszkania (także ulicę i numer domu) zgłaszającego i w jego podpis.

XX.

Opodatkowanie rozporządzeń między żyjącymi, mających na celu utworzenie fundacji.

(art. 24 ust. o op. sp.)

§ 69. Nakaz płatniczy, dotyczący podatku od rozporządzenia między żyjącymi, mającego na celu utworzenie fundacji, doręczyć należy fundatorowi lub jego spadkobiercom (§ 81 K. C. niem.) względnie organizatorowi składki, z której fundacja powitała. Nakaz płatniczy, dotyczący podatku od darowizny na rzecz osoby prawnej doręcza się obdarowanej osobie prawnej.

W nakazie płatniczym należy zaznaczyć, że podatek płatny jest przed zatwierdzeniem aktu przez właściwą władze. (§ 80 K. C. niem. oraz art. 6 pruskiej ustawy wykonawczej do K. C. niem.).

Odpis nakazu płatniczego przedkłada władza skarbowa Ministerstwu b. Dzielnicy Pruskiej, a o ile chodzi o fundacje rodzinne właściwemu sądowi powiatowemu (art. 1 pruskiej ustawy wykonawczej do K. C. niem.). Zatwierdzenie fundacji lub darowizny przez właściwą władze, może nastąpić dopiero po uiszczeniu podatku lub na podstawie zezwolenia władzy skarbowej (§ 30 i nast.).

W razie odmowy zatwierdzenia podatek nie należy się. Właściwa władza zawiadamia o odmowie władzę skarbową, od której otrzymała nakaz płatniczy.

Postanowienie przejściowe.

§ 70. Ustawa w przedmiocie zmiany przepisów o opodatkowaniu spadków i darowizn ogłoszona została w dniu 20 września 1920 r. Piętnastym dniem po ogłoszeniu, przewidzianem w art. 51 tej ustawy, jest zatem 5 października 1920 r.

§ 71. Postanowienia ust. o op. sp. oraz niniejszego rozporządzenia, dotyczące podatku spadkowego, nie będą stosowane:

a) jeżeli nie później jak w dniu 31 grudnia 1915 r. zaszedł wypadek śmierci, uzasadniający: dziedziczenie, otrzymanie zapisu lub nabycie prawa do części obowiązkowej (§ 1, początek części drugiej, niem. ust. o op. sp.) albo nabycie majątku, przewidziane w § 1, części drugiej, ustępie 1 lub w § 3, ustępie 3 niem. ust. o op. sp. albo zmianę w osobie posiadacza fideikomisu (§ 3, ustęp 1, niem. ust. o op. sp.) albo przejście prawa do poborów z fundacji rodzinnej (§ 3 ustęp 2 niem. ust. o op. sp.) albo nabycie majątku, przewidziane w § 1511 (części drugiej) K. C. niem. (objęte między innemi postanowieniem § 4, części drugiej, ustępu 1 niem. ust. o op. sp.);

b) jeżeli wypadek śmierci, określony wyżej w ustępie a) zaszedł w czasie od dnia 1 stycznia 1916 r. do dnia 19 września 1920 r. i w okresie tym bądź wymierzono podatek spadkowy bądź zapadła decyzja władzy skarbowej pierwszej instancji, stwierdzająca, że podatek ten się nie należy;

c) jeśli w czasie od dnia 31 grudnia 1915 r. włącznie zaszedł jeden z faktów następujących:

wykonanie zlecenia lub świadczenia, od którego spadkodawca uzależnił nabycie wskutek śmierci (§ 1, część druga, ustęp 2 niem. ust. o op. sp.);

wykonanie zarządzenia władzy, wymienione w § 1, części drugiej, ustępie 2 niem. ust. o op. sp.;

zawarcie umowy o spłatę za nieprzyjęcie spadku lub zapisu (§§ 1942 i 2176 K. C. niem.; § 2, ustęp 2, niem. ust. o op. sp.), lub umowy o spłatę, przewidzianej w § 3, ustępie 4 niem. ust. o op. sp., o ile dotyczy prawa, nabyłego skutkiem śmierci poprzedniego posiadacza; fakt, który powoduje ustanie kontynuowanej wspólności majątkowej małżeńskiej w przypadkach przewidzianych w § 1506 K. C. niem (w § 4, części drugiej, ustępie 1 niem. ust. o op. sp.) oraz w §§ 1497 i 1493 K. C. niem. (w § 4 części trzeciej, zdaniu pierwszem, niem. ust. o op. sp.;

ziszczenie się warunku zawieszającego (§ 21 niem. ust. o op. sp);

fakt, powodujący przejście majątku na substytuta w przypadku przewidzianym w § 27, części drugiej, niem. ust. o op. sp.;

d) jeżeli zdarzenie prawne, wymienione w ustępie c), zaszło w czasie od dnia 1 stycznia 1916 r. do dnia 4 października 1920 r. włącznie, a spadkodawca zmarł przed 1 stycznia 1916 r.;

e) jeżeli spadkodawca, którego śmierć poprzedziła zdarzenie, określone w ustępie d), zmarł w czasie od dnia 1 stycznia 1916 r. do dnia 19 września 1920 r. i w tymże czasie bądź wymierzono podatek spadkowy, uzasadniony owem zdarzeniem bądź zapadła decyzja władzy skarbowej, stwierdzająca, że podatek ten. się nie należy;

f) jeżeli w czasie do dnia 4 października 1920 r. włącznie zaszły zamienia następujące:

zdziałanie aktów prawnych, przewidzianych: w § 2, ust 1 lub w § 4, części drugiej, ustępie 2, lub w § 4 zdaniu ostatniem, niem. ust. o op. sp.;

zawarcie umowy o spłatę za zrzeczenie się prawa do spadku (§§ 2346 i 2352 K. C. niem. i § 2, ustęp 2, niem. ust. o op. sp.) lub umowy o spłatę, przewidzianej w § 3, ustępie 4, niem. ust. o op. sp., o ile nie jest wymieniona wyżej w ustępie c);

zmiana w osobie posiadacza fideikomisu za życia poprzedniego posiadacza (§ 3 ustęp 1 niem. ust. o op. sp.);

wygaśnięcie fundacji rodzinnej, przewidziane w § 3 ustępie 2.

Nowe normy o podatku spadkowym będą więc stosowane:

1) jeżeli śmierć spadkodawcy, określona w ustępie a), zaszła w czasie od dn. 1 stycznia 1915 r. do dnia 19 września 192! r., a w okresie tym ani nie wymierzono podatku spadkowego ani nie zapadła decyzja o nienależności podatku spadkowego (p. wyżej ustęp b);

2) jeżeli zdarzenie prawne, wymienione w ustępie c) i zarazem śmierć spadkodawcy zaszły w czasie od dn. 1 stycznia 1916 r. do dn. 19 września 1920 r., a w okresie tym ani nie wymierzono podatku spadkowego, uzasadnionego owem zdaniem, ani nie zapadła decyzja o nienależności podatku;

3) jeżeli zdarzenie prawne, wymienione w ustępie c), zaszło w czasie od dnia 20 września 1920 r. do dnia 4 października 1920 r. włącznie, a śmierć spadkodawcy nastąpiła w okresie od dn. 1 stycznia 1916 r. do dn. 4 października 1920 r.:

4) bezwarunkowe: jeżeli śmierć spadkodawcy, określona w ustępie a), zaszła w czasie od dnia 20 września 1920 r. albo jeżeli zdarzenie, wymienione w ustępie c) lub f), nastąpiło w czasie od dnia 5 października 1920 r.

Przez "decyzję, stwierdzającą, że podatek się nie należy", o której mowa w ustępach b), e) oraz 1) i 2), należy rozumieć doręczone podatnikowi zaświadczenie o nienależności podatku jak również adnotację w liście zmarłych, dokonaną w myśl § 7 dotychczasowych przepisów wykonawczych do niem. ust. o op. sp.

§ 72. Postanowienia ust o op. sp. oraz niniejszego, rozporządzenia, dotyczące podatku od darowizn, będą stosowane tylko do aktów darowizny zdziałanych począwszy od dn. 5 października 1920 r.

§ 73. Art. 21-23 ust. o op. sp oraz § 48 i 49 stosowane będą tylko w takim razie, jeżeli czyny karygodne, przewidziane w art. 21 i 22 ust. o op. sp., popełniano w czasie od dn. 5 października 1920 r.

§ 74. O ile w myśl art. 13 i 14 ust. o op. sp. wymiar podatku zależy od przynależności państwowej spadkodawcy lub nabywcy, należy w wypadkach w których spadkodawca zmarł przed wejściem w życie ustawy z dn. 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz. U. R. P. № 7, poz. 44, Dz. Urz. Min. b. Dzieln. Pruskiej № 10, str. 221) stosować powołane artykuły w ten sposób, jak gdyby ustawa z dn. 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego oraz rozporządzenie Ministra b. Dzielnicy Pruskiej z dn. 5 lutego 1921 r. (Dz. U. № 16, poz. 95) obowiązywały już w dniu śmierci spadkodawcy.

§ 75. Czynności, poruczone niniejszem rozporządzeniem urzędom skarbowym podatków bezpośrednich i opłat skarbowych, sprawować będą do czasu przejęcia tych czynności przez owe urzędy: w województwie poznańskiem - Urząd opłat stemplowych i podatku spadkowego w Poznaniu a w województwie pomorskiem - Urząd opłat stemplowych i podatku spadkowego w Grudziądzu.

§ 76. Jeżeli majątek, podlegający podatkowi spadkowemu w myśl §§ 1-4 niem. ust. o op. sp., przypadł (§ 9) w czasie od dnia 5 października 1920 r. do dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia lub jeżeli w tymże czasie powstało prawo Państwa do podatku od darowizny (§ 55 niem. ust. o op. sp. oraz § 64 niniejszego rozporządzenia), to terminy przewidziane w §§ 42 i 67 liczą się nie wcześniej jak od dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia.

§ 77. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.