Rozdział 3 - Wysokość należytości. - Przepisy wykonawcze dla b. dzielnicy austrjackiej w przedmiocie należytości od przeniesień majątku pod tytułem darmym.
Dz.U.1923.101.795
Akt utracił moc3.
Wysokość należytości.
Wysokość należytości.
Celem wymierzenia należytości według tych dwu stóp należy przedewszystkiem odnaleźć w taryfie stopień wartości, odpowiadający podstawie wymiaru i w ten sposób ustalić stopę zasadniczą. Następnie rozdziela się podstawę wymiaru na dwie części: część pierwsza równa się najwyższej kwocie bezpośrednio poprzedzającego taryfowego stopnia wartości, druga obejmuje resztę sumy, będącej podstawą wymiaru. Do części pierwszej zastosowuje się stopę pomocniczą, do części drugiej zasadniczą. Przykład: (oparty na taryfie, załączonej do rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 14 czerwca 1923 r. Dz. U. R. P. № 61, poz. 453).
Jeżeli syn otrzymał po ojcu spadek czystej wartości 400.000.000 marek, to stopa zasadnicza wynosi 8% (pozycja taryfy t. j), pomocnicza 6% (poz. 1 i). Część pierwsza podstawy wymiaru wynosi 315.000.000 marek (pozycja taryfy 1 i) i od niej należy wymierzyć 6% t, j. 18.900.000 marek; od części drugiej t. j. od 85.000.000 mk. wymierza się 8% t. j. 6.800.000 mk.; należytość spadkowa wynosi zatem w danym przypadku 25.700.000 marek.
Przykłady (oparte na taryfie, załączonej do rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 14 czerwca 1923 r. Dz. U. R. P. № 61, poz. 453).
Gdyby czysta wartość spadku po bracie wynosiła 1.360.000 mk., należałoby podatek, obliczony (według stawki 4%) w wysokości 54.400 mk., pobrać w pełnej kwocie, gdyż po potrąceniu podatku od podstawy wymiaru pozostałoby 1.305.600 marek.