Art. 51. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.173.1808

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 2011 r.
Art.  51.

W ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. o zasadach i warunkach wjazdu i pobytu obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej oraz członków ich rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 141, poz. 1180, z 2003 r. Nr 128, poz. 1175 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959) wprowadza się następujące zmiany:

1)
w art. 2:
a)
pkt 4 otrzymuje brzmienie:

"4) działalności gospodarczej - oznacza to działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807),",

b)
uchyla się pkt 5;
2)
w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Wymogu, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się do obywatela Unii, który wykonuje pracę lub wykonuje działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zachowując miejsce stałego pobytu na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, do którego powraca co najmniej raz w tygodniu.";

3)
w art. 5:
a)
w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1) zamierza wykonywać albo wykonuje pracę lub zamierza wykonywać albo wykonuje działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres przekraczający 12 miesięcy albo",

b)
ust. 3-5 otrzymują brzmienie:

"3. Zezwolenia na pobyt udziela się obywatelowi Unii, który:

1) w chwili zaprzestania wykonywania pracy lub wykonywania działalności gospodarczej osiągnął wiek emerytalny określony przez polskie przepisy dotyczące ubezpieczenia emerytalnego i wykonywał pracę lub wykonywał działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres co najmniej 12 ostatnich miesięcy oraz przebywa nieprzerwanie na tym terytorium przez okres co najmniej 3 lat,

2) zaprzestał wykonywania pracy lub wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na skutek trwałej niezdolności do pracy i przebywa nieprzerwanie na tym terytorium przez okres co najmniej 2 lat

- choćby warunki określone w ust. 1 nie były spełnione, jeżeli z wnioskiem o ponowne wydanie zezwolenia na pobyt wystąpił nie później niż przed upływem 2 lat od dnia, w którym posiadane przez niego zezwolenie na pobyt utraciło ważność.

4. Zezwolenia na pobyt udziela się obywatelowi Unii, który zaprzestał wykonywania pracy lub wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na skutek trwałej niezdolności do pracy, wynikającej z wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, choćby warunki określone w ust. 1 nie były spełnione, jeżeli z wnioskiem o wydanie zezwolenia na pobyt wystąpił nie później niż przed upływem 2 lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie, w wyniku którego zaprzestał wykonywania pracy lub wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub jeżeli wystąpił z wnioskiem o ponowne wydanie zezwolenia na pobyt nie później niż przed upływem 2 lat od dnia, w którym posiadane przez niego zezwolenie na pobyt utraciło ważność.

5. Zezwolenia na pobyt udziela się członkowi rodziny obywatela Unii, który zmarł w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej w okresie wykonywania pracy lub wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, choćby warunki określone w ust. 1 nie były spełnione, jeżeli zdarzenie, w wyniku którego obywatel Unii zmarł, nastąpiło przed uzyskaniem przez niego zezwolenia na pobyt.";

4)
w art. 7:
a)
w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2) zamierza wykonywać albo wykonuje pracę lub zamierza wykonywać albo wykonuje działalność gospodarczą przez okres od 3 do 12 miesięcy, lub",

b)
w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2) pkt 2 - na okres wykonywania pracy, wynikający z pisemnego oświadczenia pracodawcy lub podmiotu upoważnionego do powierzenia obywatelowi Unii wykonywania pracy, o zamiarze powierzenia wykonywania pracy lub zaświadczenia o wykonywaniu pracy, wskazujących okres zatrudnienia, lub na okres wykonywania działalności gospodarczej,";

5)
w art. 17:
a)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Zezwolenia na pobyt udzielonego obywatelowi Unii, który:

1) w chwili zaprzestania wykonywania pracy lub wykonywania działalności gospodarczej osiągnął wiek emerytalny określony przez polskie przepisy dotyczące ubezpieczenia emerytalnego i wykonywał pracę lub wykonywał działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres co najmniej 12 ostatnich miesięcy oraz przebywa nieprzerwanie na tym terytorium przez okres co najmniej 3 lat,

2) zaprzestał wykonywania pracy lub wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na skutek trwałej niezdolności do pracy i przebywa nieprzerwanie na tym terytorium przez okres co najmniej 2 lat,

3) zaprzestał wykonywania pracy lub wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na skutek trwałej niezdolności do pracy, wynikającej z wypadku przy pracy lub choroby zawodowej

- nie cofa się, choćby środki na pokrycie kosztów pobytu były niewystarczające.",

b)
w ust. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2) zaprzestał wykonywania pracy lub wykonywania działalności gospodarczej, lub";

6)
w art. 22:
a)
w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2) odpis z Krajowego Rejestru Sądowego, jeżeli odrębne przepisy wymagają takiego wpisu do rejestru, albo zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej.",

b)
w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1) świadectwo pracy lub dokument potwierdzający wykonywanie działalności gospodarczej, wskazujące wykonywanie pracy lub wykonywanie działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres co najmniej 12 ostatnich miesięcy, oraz dokument potwierdzający nieprzerwane przebywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres co najmniej 3 lat albo";

7)
w art. 23 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

"4) pisemne oświadczenie pracodawcy lub podmiotu upoważnionego do powierzenia obywatelowi Unii wykonywania pracy o zamiarze powierzenia mu wykonywania pracy lub zaświadczenie o wykonywaniu pracy, wskazujące okres zatrudnienia, lub odpis z Krajowego Rejestru Sądowego, jeżeli odrębne przepisy wymagają takiego wpisu, albo zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej - w przypadku, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2,".