Rozdział 10 - Organa. Czynności wykonawcze. - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.33.314

Akt utracił moc
Wersja od: 1 marca 1956 r.

Rozdział  X.

Organa. Czynności wykonawcze.

§  1.
Szczególny obowiązek udzielania sądom i prokuratorom pomocy w zakresie ścigania przestępstw, zwłaszcza w wykryciu i ujęciu sprawców oraz zabezpieczeniu śladów i dowodów przestępstwa mają wszystkie organa władz i przedsiębiorstw państwowych, samorządowych, spółdzielczych i społecznych, tudzież instytucyj prawa publicznego.
§  2.
Organa, wymienione w § 1, mogą mieć w zakresie, określonym ustawami szczególnymi, zlecony udział w postępowaniu karnym, zwłaszcza przygotowawczym w charakterze organów wykonawczych sądów i prokuratorów.

(uchylony).

Sprowadzenia przymusowego oskarżonych, świadków i biegłych dokonywują prócz policji także organa gminne lub woźni sądowi.

Policja państwowa doręcza pisma sądowe, prócz wypadku przewidzianego w art. 199 kodeksu postępowania karnego, także wówczas, jeżeli doręczenie w inny sposób mogłoby pociągnąć opóźnienie lub inne skutki ujemne dla prawidłowego wymiaru sprawiedliwości; rozporządzenie Ministrów Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych określi bliżej te wypadki.

§  1.
Przepisy obowiązujące na poszczególnych obszarach prawnych o ściąganiu grzywien, kar pieniężnych, kosztów postępowania i opłat będą stosowane nadal do czasu wydania ustawy, przewidzianej w art. 531 kodeksu postępowania karnego.
§  2.
Policja państwowa jest obowiązana tylko do udzielania organom egzekwującym w razie koniecznym pomocy do usunięcia stawianego im oporu i ochrony ich czynności.
§  3.
Organa gminne są obowiązane na polecenie władzy sądowej lub prokuratorskiej do egzekwowania grzywien, kar pieniężnych, nawiązek, kosztów postępowania i opłat. Minister Sprawiedliwości władny jest określać obszary, na których organa gminne będą używane do czynności egzekucyjnych, zakres egzekucji im poruczonych, tryb postępowania egzekucyjnego i ew. wynagrodzenie gmin za wykonanie egzekucji. Organa gminne nie mogą wykonywać egzekucji na nieruchomościach i prawach na nieruchomościach.

Właściwy wojewoda wydaje zarządzenia potrzebne w celu wykonania wydania lub przewozu przestępcy, zezwolonego na zasadzie przepisów księgi XI rozdziału VII kodeksu postępowania karnego.

Właściwym jest ten wojewoda, na którego obszarze przebywa przestępca podlegający wydaniu, lub położony jest graniczny punkt przejściowy, na którym ma nastąpić przejęcie przestępcy przez władzę polską.

22 Art. 42:

- zmieniony przez art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 21 stycznia 1932 r. zmieniającej niektóre przepisy postępowania karnego (Dz.U.32.10.60) z dniem 1 marca 1932 r.

- zmieniony przez art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 1949 r. o zmianie przepisów postępowania karnego (Dz.U.49.32.238) z dniem 1 lipca 1949 r.

23 Art. 43 uchylony przez art. 4 pkt 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 1949 r. o zmianie przepisów postępowania karnego (Dz.U.49.32.238) z dniem 1 lipca 1949 r.
24 Art. 47 zmieniony przez art. 48 rozporządzenia z dnia 28 grudnia 1934 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w niektórych działach administracji państwowej (Dz.U.34.110.976) z dniem 31 stycznia 1935 r.