Przepisy tymczasowe o notarjacie.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw Kr. Pol.1918.7.16

Akt utracił moc

Wersja od: 10 lipca 1918 r.

DEKRET

RADY REGENCYJNEJ

w przedmiocie Przepisów tymczasowych o notarjacie.

My, RADA REGENCYJNA KRÓLESTWA POLSKIEGO, postanowiliśmy i stanowimy, co następuje:

Do czasu wydania nowej ustawy notarjalnej obowiązywać będą następujące przepisy tymczasowe:

I. W miejsce używanych obecnie dwu nazw urzędu: "rejent" (Dz. Urz. Dep. Spraw. № 1, str. 5) i "notarjusz" (Dz. Urz. Dep. Spraw. № 1, str. 33, i № 3, str. 99) ustala się na całym obszarze Królestwa Polskiego jedna nazwa "notarjusz".

II. Ustanawia się podział notarjuszów na: 1) urzędujących przy wydziałach hipotecznych K. P. sądów okręgowych - i 2) urzędujących przy wydziałach hipotecznych K. P. sądów pokoju.

III. Notarjusze, urzędujący przy wydziałach hipotecznych sądów okręgowych, mieć będą kancelarje w gmachach, w których mieszczą się odnośne wydziały i archiwa hipoteczne. Pozostali zaś notarjusze urzędować będą w miastach lub osadach, względnie w okręgach miast większych, wskazywanych im przez prezesów odnośnych sądów okręgowych.

IV. Na zewnątrz domu, w którym mieści się kancelarja notarjusza przy wydziale hipotecznym K. P. sądu pokoju, winna znajdować się tablica z herbem państwa i z napisem u dołu:

"Notarjusz ......." (imię i nazwisko).

V. Każdy notarjusz winien mieć pieczęć, wyrażającą jego imię, nazwisko, urząd i miejsce urzędowania oraz herb państwa.

VI. Mianowanie notarjuszów, którzy z powodu wojny przerwali swe czynności urzędowe, na dawniej zajmowane przez nich stanowiska lub inne, z zachowaniem porządku, wskazanego w art. 21 Przepisów tymczasowych o urządzeniu sądownictwa w Król. Polskiem (Dz. Urz. Dep. Spraw. № 1), pozostawia się każdorazowemu uznaniu Ministra Sprawiedliwości.

VII. Odwoływanie osób, na zasadzie zarządzenia Marszałka Koronnego z dnia 16 sierpnia 1917 r. (Dz. Urz. Dep. Spraw. № 1) oraz zarządzenia Dyrektora Departamentu Sprawiedliwości z dnia 27 sierpnia 1917 r. (Dz. Urz. Dep. Spraw. № 3) tymczasowo sprawujących urzędy notarjuszów, w razie mianowania na te urzędy osób innych, następuje - z oznaczeniem terminu odwołania - kolejno, poczynając od najmłodszego urzędowaniem w charakterze notarjusza w miejscowości, do której nastąpiło mianowanie. Osoby, odwołane od prowizorycznie sprawowanych urzędów notarjusza, mogą być mianowane z zachowaniem wyżej powołanego art. 21 na wakujące, dawniej przez nich zajmowane lub inne urzędy notarjalne.

Dan w Warszawie, dnia 3 lipca 1918 roku.