Rozdział 2 - Przepisy kwarantannowe. - Przepisy sanitarne w morskich portach handlowych i przystaniach.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1948.45.335

Akt utracił moc

Wersja od: 30 września 1948 r.

Rozdział  II.

Przepisy kwarantannowe.

§ 24. Zarządzenia kwarantannowe stosuje się do statków zakażonych lub podejrzanych o zakażenie, a także w przypadkach, gdy warunki sanitarne na nich panujące dają powody do zastrzeżeń, bądź jeżeli statek przybywa z portu, który Morski Urząd Zdrowia na podstawie posiadanych informacji uzna za zakażony.

§ 25. Statek należy uważać za zakażony lub podejrzany o zakażenie, jeżeli:

1) w okresie ostatnich sześciu tygodni:

a) stwierdzono na nim przypadek niebezpiecznej choroby zakaźnej,

b) stwierdzono wzmożoną śmiertelność wśród gryzoni,

c) statek pobierał wodę w porcie zakażonym cholerą, durem brzusznym, czerwonką bakteryjną lub amebową bądź w porcie tropikalnym,

2) statek wiezie ładunek pochodzący z okolic, w ktorych dżuma, cholera, ospa lub dur osutkowy panuje epidemicznie.

§  26.

1. Zarządzeń kwarantannowych nie stosuje się do statku, jeżeli zachodził on tylko do portu zakażonego, jednakże nie brał z lądu pasażerów, towarów, żywności i wody, a kontakt jego z lądem stałym polegał wyłącznie na:

1) wyładowaniu pasażerów i ich bagaży,

2) załadowaniu pasażerów wraz z bagażami, którzy nie mieli kontaktu z portem lub okolicą zakażoną,

3) wyładowaniu lub załadowaniu poczty,

4) dopuszczeniu na pokład wyłącznie osób z tytułu ich funkcji urzędowych.

2. Zachowanie warunków przewidzianych w ust. 1 winno być stwierdzone świadectwem na piśmie, wizowanym przez polską placówkę konsularną.

§ 27. Od zarządzeń kwarantannowych może być zwolniony statek, który po opuszczeniu portu w okolicy zakażonej, uzyskał świadectwo wolności ruchu w porcie położonym w okolicy wolnej od zakażenia w kraju, który przystąpił do ratyfikowanej przez Polskę międzynarodowej konwencji sanitarnej bądź zawarł z Państwem Polskim specjalną umowę sanitarną.

§  28.

1. W razie stwierdzenia jednej z niebezpiecznych chorób zakaźnych, wymienionych w ustawie z dnia 21 lutego 1935 r. o zapobieganiu chorobom zakaźnym i ich zwalczaniu (Dz. U. R. P. Nr 27, poz. 198), może lekarz portowy odmówić statkowi prawa wolności ruchów.

2. W tym przypadku nikt nie może ze statku zejść na ląd ani przejść na inny statek bez pisemnego zezwolenia portowego urzędu zdrowia.

§ 29. Portowy urząd zdrowia może zarządzić sekcję zwłok każdej osoby zmarłej na statku w czasie podróży lub podczas postoju statku w porcie, jak również każdej osoby zmarłej na terenie portu, jeżeli zachodzi podejrzenie, że przyczyną zgonu była choroba zakaźna. Sekcji dokonuje lekarz, wyznaczony przez portowy urząd zdrowia.

§ 30. Chorych ze statku zakażonego lub podejrzanego o zakażenie wysadza się na ląd i izoluje w zakładzie kwarantannowym lub innym zakładzie do tego celu przeznaczonym, a statek lub zakażone jego części podlegają w miarę potrzeby dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji (odszczurzeniu). Na czas trwania tych czynności statek winien zakotwiczyć się na redzie bądź w innym miejscu wyznaczonym przez władze portowe.

§  31.

1. Załoga i pasażerowie statku zakażonego lub podejrzanego o zakażenie będą poddani, zależnie od potrzeby, obserwacji i nadzorowi sanitarnemu.

2. Osoba poddana obserwacji będzie izolowana na statku lub w zakładzie kwarantannowym, czy też innym na ten cel przeznaczonym pomieszczeniu.

3. Osoba poddana nadzorowi sanitarnemu otrzymuje swobodę poruszania się, obowiązana jest jednak zostawić swój adres w portowym urzędzie zdrowia oraz zawiadomić lekarza powiatowego (miejskiego) w miejscu swego pobytu o każdorazowej zmianie adresu i stawić się niezwłocznie na wezwanie do badania lekarskiego. Portowy urząd zdrowia przekazuje dane odnoszące się do osób, znajdujących się pod nadzorem sanitarnym, lekarzowi urzędowemu w miejscu ich każdorazowego pobytu.

§ 32. Wszystkie osoby, co do których zarządzone zostały obserwacje lub nadzór sanitarny, winny poddać się zarządzonym przez władze sanitarne badaniom klinicznym i laboratoryjnym.

§ 33. Statek zakażony lub podejrzany o zakażenie, przybywający do portu niedostatecznie wyposażonego pod względem sanitarnym, będzie skierowany na koszt i ryzyko armatora do innego odpowiednio wyposażonego portu.

§  34.

1. W przypadku dżumy, cholery, żółtej febry, ospy lub duru osutkowego stosuje się do statków, ich ładunków, pasażerów i załogi zarządzenia szczególne, przewidziane w ratyfikowanych przez Polskę międzynarodowych konwencjach sanitarnych.

2. Towary pochodzące z obszaru zakażonego dżumą, co do których należy przypuszczać, że w nich trzymają się szczury, mogą być wyładowane tylko pod warunkiem przedsięwzięcia środków ostrożności, mających na celu niedopuszczenie do wymykania się szczurów na ląd oraz ich wytępienie.

§ 35. W przypadkach, gdy w czasie podróży z ostatniego portu lub po przybyciu do polskiego portu stwierdzono:

1) dur brzuszny i paradury,

2) czerwonkę bakteryjną lub amebową,

3) dur powrotny,

4) błonicę,

5) płonicę,

6) różę,

7) zimnicę,

8) trąd,

9) odrę,

10) nosaciznę,

11) chorobę papuzią,

12) tularemię,

13) nagminne zapalenie opon mózgowych,

14) nagminne zapalenie przyusznicy,

15) ksztusiec czyli koklusz,

16) zapalenie przednich rogów rdzenia,

17) nagminne zapalenie mózgowia,

18) chorobę Banga,

19) gruźlicę w przypadkach niebezpiecznych dla otoczenia,

20) jaglicę,

21) twardziel,

22) wąglik,

23) włośnicę,

24) wściekliznę,

25) zatrucie jadami mięsnymi i rybnymi (botulismus),

statek, jego ładunek, pasażerowie i załoga podlegają następującym zarządzeniom szczególnym.

1) chorych wysadza się na ląd i izoluje w odpowiednim zakładzie leczniczym; portowy urząd zdrowia może zezwolić na pozostawienie chorego na statku, jeżeli jest tam lekarz okrętowy i odpowiednie pomieszczenie należycie izolowane,

2) części statku zamieszkałe przez chorych oraz te, które lekarz portowy uzna za zakażone, podlegają dezynfekcji; dezynfekcji podlegają również wskazane przez lekarza portowego: pościel, bielizna, przedmioty codziennego użytku itp.,

3) artykuły spożywcze uznane przez lekarza portowego za zakażone, nieświeże lub z innych względów szkodliwe dla zdrowia ulegają odkażeniu bądź zniszczeniu w obecności władz celnych,

4) woda podejrzana o zakażenie podlega odkażeniu w zbiornikach statku i usunięciu,

5) osoby i przedmioty zawszone podlegają odwszeniu.

§ 36. Jeżeli portowe władze sanitarne stwierdzą, że zawszenie załogi albo pasażerów dochodzi do 10% lub więcej, mogą one odmówić wolności ruchu statkowi bądź swobody poruszania się części załogi lub pasażerów do czasu przeprowadzenia skutecznego odwszenia.

§ 37. W przypadku zimnicy, jeżeli na statku znajdują się komary, statek podlega dezynsekcji.

§ 38. Przy odprawie sanitarnej statków, wychodzących z portów polskich, w których bądź w ich najbliższej okolicy ujawniono przypadki chorób zakaźnych, portowe władze sanitarne wydają zarządzenie mające na celu niedopuszczenie do zaokrętowania osób zakażonych lub podejrzanych o zakażenie, a nadto zarządzają:

1) w przypadkach cholery lub duru brzusznego - niedopuszczenie na statek zakażonej wody i zakażonych produktów żywności oraz szczepienie załogi i pasażerów,

2) w przypadkach czerwonki - niedopuszczenie na statek zakażonej wody i zakażonych produktów żywności,

3) w przypadku dżumy - zaostrzenie przepisów zapobiegających przedostaniu się szczurów z nabrzeży na statek i szczepienia pasażerów i załogi,

4) w przypadkach ospy - szczepienie przeciwko ospie pasażerów i członków załogi, którzy nie mogą się wykazać świadectwem szczepienia przeciwko ospie, dokonanego w ciągu ostatnich dwóch lat, oraz odkażenie ładunków szmat, starych ubrań i wszystkich przedmiotów podejrzanych,

5) w przypadkach duru plamistego - szczepienie pasażerów i załogi oraz poddanie ich przeglądowi w celu natychmiastowego odwszenia osób zawszonych i ich bagaży.

§ 39. W przypadku, gdy na statku znajdują się zwierzęta, podejrzane o nosaciznę, chorobę papuzią, chorobę Banga, wąglik lub wściekliznę, badania zwierząt przeprowadza i wydaje potrzebne zarządzenia portowy lekarz weterynaryjny.

§ 40. Na żądanie kapitana statku portowy urząd zdrowia wystawia świadectwo, stwierdzające stan zdrowotności statku jak również stan zdrowotności portu i jego najbliższej okolicy. Osobom, szczepionym przez portowe władze sanitarne, wystawia portowy urząd zdrowia świadectwo szczepienia w językach: polskim i angielskim.