Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Przepisy sanitarne w morskich portach handlowych i przystaniach.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1948.45.335

Akt utracił moc
Wersja od: 30 września 1948 r.

Rozdział  I.

Przepisy ogólne.

§  1.
1.
Każdy morski statek handlowy przybywający do polskich portów handlowych podlega kontroli sanitarnej, a w szczególności: a) odprawie i b) inspekcji sanitarnej.
2.
Odprawa sanitarna odbywa się przy wejściu lub także w miarę potrzeby przy wyjściu statku z portu i polega na przeglądzie dokumentów statku, zbadaniu pasażerów i członków załogi, a przede wszystkim chorych, i na ogólnym przejrzeniu pomieszczeń statku.
3.
Inspekcja sanitarna statku może być podjęta w każdym czasie dla ustalenia, czy i w jakim stopniu jego stan sanitarny zagraża bezpieczeństwu portu.
4.
Odprawy sanitarnej dokonują portowe urzędy zdrowia. Do przeprowadzenia inspekcji sanitarnej uprawnione są: Morski Urząd Zdrowia i portowe urzędy zdrowia po zawiadomieniu kapitanatu (bosmanatu) portu.
5.
Inspekcje sanitarne, zależnie od uznania władz, wymienionych w ust. 4, mogą być powtarzane podczas postoju statku w porcie.
6.
W odprawach i w inspekcjach sanitarnych statków przewożących ładunki zwierząt uczestniczy portowy lekarz weterynaryjny.
§  2.
Kapitanowie wszystkich statków morskich, przy zbliżaniu się do polskiego portu, zobowiązani są skontrolować stan zdrowia załogi i pasażerów oraz sprawdzić, czy nie wzrosła śmiertelność wśród gryzoni na statku.
§  3.
1.
Przy podejściu do portu na odległość widzenia kapitan statku obowiązany jest:
1)
jeżeli statek przybywa z portu, uznanego za zakażony jedną z następujących chorób: dżumą, cholerą, żółtą febrą, ospą lub durem osutkowym, bądź z portu, w stosunku do którego polskie władze sanitarne postanowiły ze względu na istnienie epidemii innych chorób zakaźnych zastosowanie przepisów kwarantannowych, jednakże stan sanitarny statku jest zadawalający i nie ma na nim chorych podejrzanych o chorobę zakaźną - podnieść na fokmaszcie flagę "Q" według księgi międzynarodowych sygnałów morskich, a w nocy światło białe,
2)
jeżeli statek przybywa z jednego z portów, określonych w pkt 1, a przy tym na statku stwierdzono przypadek uzasadniający podejrzenie o chorobę zakaźną - podnieść na fokmaszcie flagę "Q" powyżej pierwszej flagi zastępczej, a w nocy światło białe,
3)
jeżeli na statku przed rozpoczęciem podróży lub w czasie jej trwania zaszedł przypadek jednej z wymienionych w pkt 1 chorób, bez względu na to, czy chory znajduje się jeszcze na statku - podnieść flagę "QL" w miejscu najbardziej widocznym, a w nocy na przednim maszcie sygnał świetlny czerwony, umieszczony nad światłem białym w odstępie co najmniej 2 m,
4)
jeżeli statek przybywa z jednego z portów strefy tropikalnej lub też z jednego z portów, położonych w innej strefie klimatycznej, który jednakże uznany jest za zakażony jedną z chorób wymienionych w pkt 1 - nadać najwcześniej na 12 godzin, a najpóźniej na 4 godziny przed przybyciem na redę kwarantannową depeszę radiową do właściwego portowego urzędu zdrowia, zawierającą następujące dane:
a)
nazwę statku,
b)
banderę statku,
c)
port, z którego przybywa statek,
d)
liczbę członków załogi,
e)
liczbę pasażerów,
f)
liczbę chorych,
g)
rodzaj chorób,
h)
liczbę zgonów,
i)
rodzaj ładunku,
j)
przypuszczalną godzinę przybycia do portu,
k)
nazwisko kapitana.
2.
Depesza może być nadana cała w pełnym tekście albo częściowo lub w całości według międzynarodowego kodu sygnałów kwarantannowych. Statki przybywające z portów strefy umiarkowanej i chłodnej (z wyjątkiem portów zakażonych) nie są obowiązane do nadawania kwarantannowych depesz radiowych, mogą je jednak nadawać w celu przyspieszenia formalności odprawy sanitarnej statku.
§  4.
1.
Wszystkie statki, wymienione w § 3, winny oczekiwać na redzie przybycia przedstawicieli portowych władz sanitarnych, celem dokonania odprawy bądź inspekcji sanitarnej. Statkom tym nie wolno bez pisemnego zezwolenia portowego urzędu zdrowia:
1)
opuszczać flag kwarantannowych ("Q" lub "QL") lub zdejmować świetlnych sygnałów,
2)
zmieniać miejsce postoju na redzie, a w szczególności wpływać do portu,
3)
wysyłać szalup na ląd lub na inne statki,
4)
zezwalać na przybijanie do statku szalup z innych statków lub z lądu z wyjątkiem statku pilota, władz celnych, władz bezpieczeństwa i innych portowych władz państwowych,
5)
wysadzać ze statku pasażerów lub członków załogi ani dopuszczać na statek osób obcych z wyjątkiem pilota i przedstawicieli władz celnych lub władz bezpieczeństwa przybyłych w obecności władz sanitarnych.
2.
Po dokonanej odprawie bądź inspekcji sanitarnej, jeżeli portowy urząd zdrowia nie wyda innych zarządzeń, statek otrzymuje od tego urzędu sanitarne świadectwo wolności ruchów i może wówczas zdjąć sygnały kwarantannowe.
3.
O zarządzeniach wydanych na podstawie ust. 1 i 2 portowy urząd zdrowia zawiadamia kapitanat (bosmanat) portu i urząd celny.
§  5.
Wszystkie statki z wyjątkiem statków, wymienionych w § 3, mogą wejść do portu bez specjalnego zezwolenia portowego urzędu zdrowia i przycumować w miejscu wyznaczonym im przez kapitanat (bosmanat) portu, gdzie zostają poddane odprawie sanitarnej bądź przez portowy urząd zdrowia zostają od niej zwolnione.
§  6.
Przy wchodzeniu do portu kapitan winien wypełnić dokładnie kwestionariusz o stanie zdrowotności statku i prawdziwość danych stwierdzić własnoręcznym podpisem.
§  7.
1.
Statkom, uprawnionym do wejścia do portu w myśl § 5, aż do otrzymania sanitarnego świadectwa wolności ruchów zakazuje się wszelkiej styczności z lądem lub z innymi statkami, jak również zmiany miejsca postoju.
2.
W szczególności nie wolno opuszczać statku żadnej osobie spośród załogi lub pasażerów ani też wpuszczać na statek żadnej osoby z wyjątkiem pilota i innych osób urzędowych, udających się na statek w wykonywaniu obowiązków służbowych.
3.
Osoby, które wstąpiły na statek przed uzyskaniem sanitarnego świadectwa wolności ruchów, będą traktowane w przypadku zarządzeń kwarantannowych na równi z załogą i pasażerami statku.
4.
Osoby, które po przybyciu statku brały udział wyłącznie w wyładowaniu i przyjęciu poczty, druków, książek, gazet, papierów urzędowych itp. i nie miały bezpośredniego kontaktu ze statkiem, nie podlegają zarządzeniom kwarantannowym.
§  8.
Odprawy sanitarnej dokonuje lekarz portowy lub delegowany kontroler sanitarny w obecności kapitana statku, jego zastępcy bądź lekarza okrętowego, jeżeli lekarz znajduje się na statku.
§  9.
Po przybyciu lekarza portowego (kontrolera sanitarnego) na statek, kapitan winien przedłożyć mu wypełniony kwestionariusz (§ 6), jak również na żądanie przedłożyć do wglądu:
1)
listę załogi,
2)
listę pasażerów,
3)
książkę chorych,
4)
świadectwo deratyzacji lub świadectwo zwolnienia od deratyzacji,
5)
aktualne plany statku i
6)
dziennik okrętowy.
§  10.
Kapitan i lekarz okrętowy mają obowiązek udzielać lekarzowi portowemu ścisłych odpowiedzi i wyjaśnień na wszystkie zapytania, dotyczące stanu sanitarnego statku oraz stanu zdrowia załogi i pasażerów.
§  11.
1.
Po przedstawieniu dokumentów, wymienionych w § 9, należy przy odprawie sanitarnej przedstawić do badania wszystkie osoby z załogi i spośród pasażerów, zgłoszone jako chore, a także na żądanie dokonującego odprawy sanitarnej - inne osoby.
2.
Dokonującemu odprawy sanitarnej statku należy umożliwić zebranie dokładnych danych o pochodzeniu wody we wszystkich zbiornikach na statku (wody do picia, wody użytkowej i wody - balastu).
§  12.
Lekarz portowy ma prawo i powinien badać stan sanitarny pomieszczeń dla pasażerów i załogi oraz kuchni, magazynów żywnościowych i innych pomieszczeń na statku.
§  13.
Odprawy sanitarnej statku dokonują przedstawiciele portowego urzędu zdrowia, w miarę możności po przybyciu statku na redę bądź do portu.
§  14.
Jeśli z powodu niedostatecznego oświetlenia na statku lub też z powodu innych przeszkód odprawa sanitarna nie może być dokonana, może być ona przerwana do czasu usunięcia tych przeszkód.
§  15.
Jeżeli wynik odprawy sanitarnej statku wykazuje, że stan sanitarny statku ani przebywających na nim osób nie budzą zastrzeżeń, portowy urząd zdrowia wydaje mu sanitarne świadectwo wolności ruchów.
§  16.
W przypadku niepomyślnego wyniku odprawy sanitarnej lekarz portowy przeprowadza szczegółową inspekcję sanitarną statku i wydaje potrzebne zarządzenia, ograniczające wolność ruchów statku.
§  17.
Każdy statek, zależnie od uznania portowych władz sanitarnych, może być zwolniony częściowo lub całkowicie od odprawy sanitarnej. Dotyczy to w szczególności statków kursujących stale i w krótkich odstępach czasu między jednym z portów strefy umiarkowanej a danym portem polskim.
§  18.
Statek uchylający się od wykonania zarządzeń wydanych przez portową władzę sanitarną na podstawie niniejszego rozporządzenia, winien niezwłocznie wrócić na pełne morze.
§  19.
O wszystkich chorobach, stwierdzonych na statku podczas jego postoju w porcie, oraz o wzmożonej śmiertelności wśród gryzoni kapitan statku obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić portowy urząd zdrowia. Chorym członkom załogi wolno statek opuścić na podstawie pisemnego zezwolenia wydanego po zbadaniu przez lekarza portowego.
§  20.
Portowy urząd zdrowia uprawniony jest do wydawania potrzebnych zarządzeń sanitarnych, także po wydaniu sanitarnego świadectwa wolności ruchów, a nawet w przypadkach szczególnych do cofnięcia tego świadectwa.

O wydanych zarządzeniach portowy urząd zdrowia zawiadamia kapitanat (bosmanat) portu.

§  21.
Członkowie załogi, chorzy na chorobę weneryczną, korzystają z bezpłatnego leczenia w ambulatoriach lub pogotowiach portowego urzędu zdrowia. Urząd ten zależnie od swoich możliwości ułatwi również leczenie członków załogi statków chorym na inne choroby.
§  22.
1.
W czasie pobytu statków w porcie nie wolno odprowadzać nieczystości i odpadów do basenów portowych. Statek winien posiadać zbiorniki dla pomieszczenia zawartości ustępów na czas postoju statków w porcie. W ustępach, które są tak urządzone, że ich zawartość spływa wprost do morza, powinny być na czas pobytu w porcie wystawione kubły, opróżniane na lądzie w miejscach do tego przeznaczonych. Statek winien posiadać specjalne zbiorniki na odpadki i śmiecie, których również nie wolno opróżniać do basenów portowych. Zbiorników balastowych nie wolno opróżniać w porcie bez pisemnego zezwolenia portowego urzędu zdrowia.
2.
Morski Urząd Zdrowia może zezwalać czasowo na odstępstwa od przepisów ust. 1.
§  23.
W przypadku wyrzucenia statku na skutek awarii na polski brzeg morski lub osadzenia na mieliźnie na polskich wodach terytorialnych, podlega on wszystkim potrzebnym i możliwym do zastosowania w danych okolicznościach przepisom niniejszego rozporządzenia. Kontrolę sanitarną nad takim statkiem sprawuje najbliższy terytorialnie portowy urząd zdrowia.