Dział 2 - Przepisy o zabezpieczeniu czystości powietrza i gruntu. - Przepisy sanitarne dla uzdrowisk, posiadających charakter użyteczności publicznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.125.1016

Akt utracił moc

Wersja od: 6 lipca 1937 r.

Dział  II.

Przepisy o zabezpieczeniu czystości powietrza i gruntu.

§ 13. Usuwanie nieczystości z obrębu uzdrowiska powinno się odbywać:

a) przez odprowadzenie wszelkich nieczystości płynnych drogą podziemną w zamkniętych przewodach t. j. kanałach;

b) przez wywożenie śmieci domowych i ulicznych do wyznaczonych przez komisję uzdrowiskową miejsc.

Kanalizacja.

§ 14. Stosownie do art. 5 ustawy o uzdrowiskach obowiązane są uzdrowiska, posiadające charakter użyteczności publicznej, urządzić w terminie lat 5-u (art. 27 ustawy) od daty niniejszego rozporządzenia prawidłową kanalizację do powszechnego użytku ludności.

Zasadnicze dane do wykonania projektów kanalizacji jak również i same projekty podlegają zatwierdzeniu Ministerstwa Zdrowia Publicznego i Ministerstwa Robót Publicznych.

§ 15. W miarę oddawania do użytku sieci kanalizacyjnej, komisja uzdrowiskowa będzie wyznaczała właścicielom nieruchomości terminy obowiązkowego przyłączenia do sieci kanalizacyjnej ich nieruchomości.

W miarę przyłączenia danych posesji do sieci ogólnej, istniejące w nich doły ustępowe i inne urządzenia asenizacyjne powinny być usuwane t. j. oczyszczane, rozebrane i zasypane w terminie przez komisję wskazanym.

Ustępy 3 klozety.

§ 16. Każdy dom mieszkalny, lub służący do dłuższego pobytu w nim ludzi powinien mieć ustęp.

Wewnątrz, budynku mieszkalnego mogą być urządzane tylko ustępy z klozetami, wodą przemywanemi, lub dezodorowane torfem i wentylowane przez klozet rurą ponad dach realności. Ustępy powinny być widne posiadać odpowiednią wentylację, podłogę nieprzepuszczalną, szczelne ściany z larmperjami, zmywalnemi wodą. Sedesy powinny mieć konstrukcją umożliwiającą zachowanie ich czystości. Klozety wodne muszą być oddzielone od rur spadowych za pomocą syfonów.

W domach nieposiadających w oddzielnych mieszkaniach klozetów mają być urządzone ustępy ogólne o ile można osobne dla mężczyzn i kobiet; urządzenie ich powinno odpowiadać wymienionym powyżej wymaganiom sanitarnym. Każda ubikacja ma być zaopatrzona w drzwi zamykane od wewnątrz; ściany miedzy oddzielnemi ubikacjami mają być szczelne i dostatecznie wysokie.

Ustępy publiczne.

§ 17. W miejscach, gdzie gromadzi się dużo ludzi, jakoto: na rynkach, bulwarach, placach i t. p. komisje uzdrowiskowe obowiązane są wybudować dostateczną liczbę ustępów i pisuarów publicznych z oddziałami dla mężczyzn i kobiet. Ostępy o ile nie mogą być przemywane wodą powinny być dezodorowane torfem.

§ 18. Ostępy prywatne i publiczne powinny być utrzymywane we wzorowej czystości. Odpowiedzialność za uchybienia w tym względzie ponosi właściciel nieruchomości lub jego prawny zastępca.

§ 18. Ustępy publiczne powinny mieć stałą obsługę dla utrzymania czystości.

Doły kloaczne.

§ 20. W okresie przejściowym, aż do czasu wprowadzenia powszechnej kanalizacji (art. 15) oraz i później w tych przypadkach, gdzie-z jakichkolwiek powodów - skanalizowanie nieruchomości okaże się narazie niewykonalne, może komisja uzdrowiskowa dozwolić na istnienie i używanie dołów kloacznych i budowę nowych, d ile odpowiadać będą wymogom § 22.

§ 21. O niewykonalności skanalizowania nieruchomości, względnie o niemożliwości połączenia jej z siecią kanałów orzeka miejscowa komisja uzdrowiskowa.

§ 22. Budowanie dołów kloacznych pod ubikacjami mieszkalnemi jest niedopuszczalne. Doły te nie powinny również przylegać do ścian domów mieszkalnych; pozatem winny odpowiadać następującym warunkom:

1) odległość szczelnego dołu kloacznego od studni nie może być mniejsza niż 10 mtr.;

2) doły kloaczne powinny posiadać ściany i dno zbudowane z betonu lub mocno wypalonej cegły, na zaprawie cementowej, wewnątrz cementem wyprawione;

część dołu kloacznego występująca poza ściany budynku ustępowego powinna posiadać szczelne przykrycia o ilu możności z betonu lub cegły, oraz szczelnie zamykany otwór dla czyszczenia dołu za pomocą przyrządu ssącego;

3) tak dno jak i ściany boczne mają być z zewnątrz obłożone warstwą ubitej gliny 30 cm. grubości;

4) doły kloaczne należy oczyszczać tylko w porze nocnej, po zapełnieniu ich najwyżej do dwóch trzecich wysokości;

5) pożądana jest taka pojemność dołu kloacznego, aby zdołał pomieścić trzech miesięczny dopływ nieczystości z okresu letniego.

§ 23. Do prawidłowego usuwania nieczystości z dołów kloacznych komisje uzdrowiskowe obowiązane są utrzymywać stały tabor asenizacyjny.

Oczyszczania dołów kloacznych przez wywożenie zawartości w kubłach lub beczkach zwykłych jest niedopuszczalne.

§ 24. Ustępy i doły kloaczne, które w ciągu roku od daty ogłoszenia niniejszego rozporządzenia, nie zostaną doprowadzone do stanu wymagalnego powyższemi warunkami, zostaną przez komisją uzdrowiskową na koszt właścicieli uporządkowane.

§ 25. Doły kloaczne: biologiczne, przelewowe, chłonne i t. p. należy skasować, a na budowę ich nie zezwolić.

Utrzymywanie w czystości jezdni, chodników i podwórzy.

§ 26. Utrzymywanie w czystości jezdni i chodników jak również i ścieków ulicznych przed każdą posiadłością jest obowiązkiem:

1) komisji uzdrowiskowej, w uzdrowiskach posiadających specjalny zakład czyszczenia;

2) właściciela posiadłości lub prawnego jego zastępcy, w uzdrowiskach, nie posiadających zakładu czyszczenia.

Utrzymywanie w należytym stanie rynków, placów, targowisk, skwerów, ogrodów publicznych i t p. jest obowiązkiem komisji uzdrowiskowej.

Utrzymywanie czystości na cmentarzach należy do zarządu parafji względnie do gmin wyznaniowych.

§ 27. Dla utrzymania czystości na obszarze uzdrowiska:

1) podwórza nieruchomości mieszkalnych powinny mieć powierzchnię równą, o należytym spadku umożliwiającym odprowadzenie? wód deszczowych do rowów ściekowych i kanałów:

2) drogi i ulice powinne mieć po obu stronach rowy ściekowe o należytym spadku i być utrzymywane w takim stanie, aby wody odpływowe w nich się, nie zatrzymywały, a zawiesiny nie odkładały.

Podczas pory zimowej lód w rowach należy wyrąbywać i usuwać;

3) drogi, ulice i chodniki, place, skwery i ogrody powinny być periodycznie oczyszczane a letnią porą polewane wodą conajmniej 2 razy dziennie;

4) na skwerach i targowiskach powinny być ustawione zbiorniki na odpadki, papier i t.p. i opróżniane codziennie.

§ 28. Na posesjach nie skanalizowanych wszelkie wody zanieczyszczone pochodzące z gospodarstwa domowego, mogą być zlewane lub wpuszczane tylko do dołów kloacznych. Niedopuszczalne jest zanieczyszczenie terenu, a mianowicie:

1) wpuszczania nieczystości i spłuczyn domowych do otwartych kanałów, rowów ściekowych, dołów pochłaniających oraz do naturalnych zbiorników wodnych;

2) rozlewanie spłuczyn lub nieczystości na podwórzach, drogach i ogrodach, przylegających do domów mieszkalnych;

3) wrzucanie śmiecia, odpadków, padliny i t. p. do wszelakich zbiorników wodnych, jak również ich nagromadzania w pobliżu wody stojącej lub płynącej.

Śmietniki.

§ 29. Przy każdym domu mieszkalnym, w najdalszym od niego punkcie, powinien znajdować się śmietnik stały {murowany, betonowy, względnie drewniany wewnątrz smołowany) o pojemności do 1 m³. Śmietniki muszą być zaopatrzone w pokrywy dobrze przylegające, aby zapobiec pladze much i zanieczyszczeniu powietrza. Śmietniki stałe mogą być zastąpione przez przenośne naczynia metalowe (kubły monachijskie).

Opróżnianie śmietników powinno odbywać się codziennie w godzinach porannych. Wzbronić należy wlewania jakichkolwiek płynnych nieczystości do śmietników.

§ 30. Komisja uzdrowiskowa jest obowiązana wyznaczyć i urządzić zdala od zamieszkałych dzielnic i komunikacji publicznych składy odpadków i śmiecia, wywożonego z domów i zarządzać perjodyczne spalanie, albo kompostowanie tegoż przez pokrycie warstwą ziemi.

Zakłady przemysłowe.

§ 31. W granicach okręgu ochrony sanitarnej zabronione jest urządzanie i prowadzenie fabryk lub zakładów zanieczyszczających grunt, powietrze lub wodę; nie wolno budować i prowadzić fabryk połączonych z niebezpieczeństwem dla otoczenia, lub szkodliwych z powodu dymu, hałasu i t. p. w szczególności wszelkich fabryk i zakładów poruszanych siłą mechaniczną,