Rozdział 2 - Skrzyżowanie drogi i kolei żelaznej w jednym poziomie. - Przepisy o skrzyżowaniach dróg publicznych z kolejami żelaznemi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.65.641

Akt utracił moc

Wersja od: 29 lipca 1924 r.

II.

Skrzyżowanie drogi i kolei żelaznej w jednym poziomie.

§ 9. Kąt przecięcia drogi publicznej z torem kolei normalnotorowej winien być nie mniejszy niż 45°, a z torem kolei wąskotorowej nie mniejszy niż 30°, Dla osiągnięcia kąta przecięcia nie mniejszego od tych granic, kierunek drogi publicznej może być w miejscu przecięcia odpowiednio zmieniony.

§ 10. Szerokość przejazdu przez tor kolejowy mierzona prostopadle do osi drogi kołowej winna być nie mniejsza niż: a) dla. dróg gruntowych: dla drogi gminnej o słabym ruchu-3 metry, a większym ruchu - 4 m., dla drogi państwowej, wojewódzkiej i powiatowej-5 m., b) dla ulic miejskich i wogóle dla dróg publicznych o nawierzchni twardej - nie mniejsza niż rzeczywista szerokość jezdni. Szerokość przejazdu nie może przekraczać 7,5 metrów; odstąpienia od tej normy 7,5 mtr. wymagają zgody Ministra Kolei.

§ 11. Szerokość dojazdów w koronie jak i w jezdni winna być nie mniejsza niż szerokość samej drogi. Przyczem dla dróg państwowych i wojewódzkich szerokość dojazdów w koronie ma wynosić nie mniej niż 8 metrów, a dla innych dróg nie mniej niż 6,5 metrów. Korony dojazdów w łukach o promieniu od 20 do 30 metrów należy poszerzać o 1 do 0,5 metra, z odpowiedniem poszerzeniem jezdni. Jeżeli dojazdy mają być okolone żywopłotami, wymagane jest dodatkowe poszerzenie ich korony o 0,3 do 0,5 metra.

Przez określenie dojazdy należy rozumieć części drogi publicznej, położone z obu stron toru kolejowego w granicach: od miejsca zmiany pierwotnego kierunku lub ustroju drogi spowodowanej budową skrzyżowania, do rogatki lub w braku rogatek do punktu w odległości 8,5 metrów od najbliższej szyny toru.

§ 12. Pochylenie podłużne przejazdu. Droga na przestrzeni nie mniejszej niż 8,5 metrów od każdej skrajnej szyny winna być poziomą lub też %w wyjątkowych wypadkach mieć pochylenie nie przekraczające 2¹/₂%. Gdy spad drogi ku przejazdowi przekracza 3%-poziomą na skrzyżowaniu należy, przedłużyć od strony spadającej drogi o 5 do 13 metrów stosownie do spadu drogi. W wypadkach przecięcia drogi publicznej z koleją dwutorową w łuku, należy w celu złagodzenia profilu podłużnego drogi doprowadzić szyny bliższe do osi międzytorze do jednego poziomu przez podniesienie toru zewnętrznego i opuszczenie toru wewnętrznego.

§ 13. Pochylenie podłużne dojazdów nie powinno przekraczać:

na drogach:		w miejscowościach:
		równych	pagórkowatych	górzystych
1)	państwowych oraz ulicach miejskich	3%	4%	5%
2)	wojewódzkich i powiatowych	4%	5%	6%
3)	gminnych:
	a) o większym ruchu	5%	6%	8%
	b) o słabym ruchu	6%	8%	12%

Spad dojazdów na drogach wojewódzkich i powiatowych w miejscowościach górzystych może być w wyjątkowych wypadkach podniesiony do 7% za zgodą Ministra Robót Publicznych.

§ 14. Luki dojazdów nie mogą się rozpoczynać bliżej niż na 8,5 metrów od skrajnej szyny. Najmniejszy promień osi łuku dojazdów winien być: na drogach państwowych 50 metrów, wojewódzkich i powiatowych 30 metrów, na drogach gminnych 20 metrów. Zastosowanie mniejszych promieni możliwe jest za każdorazową zgodą Ministra Robót Publicznych. Jeżeli na dojeździe wypadną łuki odwrotne, to odcinek prosty pomiędzy niemi nie może być mniejszy niż 10 metrów.

§ 15. Powierzchnia drogi na skrzyżowaniu w poziomie wierzchniej krawędzi szyn winno być płaską bez spadków poprzecznych i mieć na szerokość korony torowiska kolejowego pokrycie drewniane, kamienne lub inne trwałe. Pozostałe części przejazdu pomiędzy rogatkami, w braku zaś rogatek na przestrzeni nie mniejszej niż 8,5 metrów od skrajnej szyny winien mieć z każdej strony odpowiednią twardą nawierzchnię.

§ 16. Powierzchnia drogi na dojazdach. Jeżeli droga- kołowa przecinająca kolej posiada twardą jezdnię, winna być na całej długości dojazdów utrwaloną sposobem nie ustępującym co do jakości jezdni na samej, drodze.

Na gruntowych drogach państwowych, wojewódzkich powiatowych miejskich dojazdy do przejazdu, które mają pochyłość przekraczającą 4%, winny posiadać nawierzchnię twardą. Na poziomych .odcinkach przejazdów i między rogatkami oraz na stromych (ponad 4%) odcinkach dojazdów gruntowych dróg gminnych utrwalenie jezdni może być osiągnięte wyżwirowaniem.

§ 17. Żłobek zabezpieczający wolne przejście kół taboru przez wierzchnie pokrycie przejazdu winien mieć ustrój zabezpieczający przeciwko zaciskaniu się w żłobku kopyt i oceli podków zwierząt pociągowych. Szerokość żłobka w poziomie wierzchniej krawędzi szyn dla kolei normalnotorowej winna być nie mniejsza niż 67 m/m z uwzględnieniem poszerzenia w łukach. Głębokość żłobka winna być nie mniejsza niż 38 m/m.

Na kolei wąskotorowej normalną szerokość i głębokość żłobka ustala każdorazowo odnośna Dyrekcja Kolejowa.

§ 18. Odpornice na skrzyżowaniach Winny być stosowane w wypadkach przecięcia osi przejazdu i toru pod kątem mniejszym niż 60°. Odpornice mają być wykonane z szyn lub kątowników ułożonych na całej szerokości przejazdu równolegle do szyny. Końce odpornie winny być przedłużone poza szerokość przejazdu nie mniej niż na 300 m/m i na tej długości odgięte pod kątem 30° do osi toru. Górne krawędzie szyn torowych i odpornie mają być w jednym poziomie. Odpornice winny być umocowane sposobem zabezpieczającym niezmienność przepisanej szerokości żłobka.

§ 19. Strzeżenie skrzyżowań winno być stosowane tam, gdzie tego wymaga zabezpieczenie ruchu kolejowego i drogowego. Szczegółowe przepisy wymieniające które przejazdy winny być strzeżone, oraz określające porządek strzeżenia, wydawane są przez Ministra Kolei. Koszt strzeżenia skrzyżowań istniejących lub powstać mających obciąża całkowicie Zarząd Kolei Żelaznych.

§ 20. Rogatki winny być urządzone we wszystkich strzeżonych przejazdach. Rogatki te mają być ustawione na odległości nie mniejszej niż 8,5 metrów od skrajnej szyny i możliwie na początku dojazdu.

§ 21. Ogrodzenie obustronne drogi publicznej słupkami lub żywopłotem winno być stosowane na nasypach dojazdów i całej długości drogi położonej w obrębie gruntu kolejowego w miejscach, w których wysokość nasypu dojazdu lub drogi przekracza 1 metr, oraz wzdłuż drogi z obu stron toru D» przestrzeni między torem i rogatkami, przyczem ogrodzenia między torem i rogatkami winno być dokonane w sposób uniemożliwiający-dostęp do toru Z ominięciem rogatek.

Przy wysokości nasypu przekraczającej 2 metry zamiast słupków należy ustawiać barjery.

Wysokość barjery winna być nie mniejsza niż 1 metr, a słupków nie mniejsza niż 0,60 metr.

§ 22. Odwodnienie skrzyżowań w obrębie torowiska kolejowego winno być wykonane przez zastosowanie pod jezdnię przepuszczalnego dla wody podłoża, na całym zaś pasie drogi publicznej w obrąbie gruntu kolejowego przez urządzenie wydłuż drogi rowów bocznych oraz przepustów pod dojazdami, wykonanych z kamienia, betonu lub żelazobetonu.