§ 11. - Przepis wykonawczy do rozporządzenia o taryfie celnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1919.95.511

Akt utracił moc

Wersja od: 15 czerwca 1920 r.

§ 11. (do art. 8)

Postanowienia o tarze.

Dołączona do niniejszego przepisu tabela tarowa (załącznik "A") zawiera spis używanych zwykle w handlu zewnętrznych opakowań oraz odsetki, które należy potrącać od surowej wagi towaru.

Tara podana przy poszczególnych pozycjach taryfy dotyczy zarazem i wszystkich w tabeli osobno niewyszczególnionych pobocznych pozycji (poddziałów).

Podaną w tabeli tarą należy stosować tylko do wymienionych w niej rodzajów opakowania.

Ze względu na rozmaitość opakowań, używanych w handlu dla jednego i tego samego towaru, należy przestrzegać następujących zasad:

1. Tara przyznana dla skrzyń odnosi się również i do beczek lub zupełnie zamkniętych dzieżek, jeżeli te nie są w tabeli osobno wymienione i odwrotnie.

Dla towaru, znajdującego się w dwóch lub kilku opakowaniach, przyznaje się tarę za to opakowanie, dla którego są przewidziane najwyższe odsetki, o ile tabela nie zawiera odmiennego postanowienia.

Tylko w wypadkach wprowadzenia ciał stałych w podwójnych beczkach należy uwzględnić obydwie tary, jeżeli w tabeli jest ustanowiona osobna tara dla beczek zwykłych i dla beczek ochronnych (wierzchnich).

Jeżeli naczynie, w którem mieści się płyn, podlega wyższej stawce niż sam płyn, należy clić całość według pozycji taryfy, pod którą podpada naczynie.

Stronie wolno jednak żądać oddzielnego oclenia płynu według wagi surowej, a naczynia według wagi rzeczywistej, jeżeli wykaże wagę naczynia. Wagę naczyń można wykazać fakturą, specifikacją, znakami cechowniczemi i t. p.

W razie uiszczenia cła za płyny według pozycji taryfy, pod którą podpada naczynie, wolno naczynie dostawić w czasie późniejszym właściwemu urzędowi celnemu i żądać zwrotu różnicy cła.

Różnicę cła ustala się w sposób następujący:

Urząd oblicza cło wchodowe od pierwotnej wagi surowej (naczynie wraz z płynem) według pozycji taryfy przypadającej dla płynu, następnie od wagi rzeczywistej naczynia podług pozycji taryfy przypadającej dla naczynia. Odejmując sumy uzyskanych w ten sposób należności od cła uiszczonego pierwotnie, otrzymuje się żądaną różnicę.

Obliczoną w ten sposób różnicę cła mogą urzędy celne zwracać bez osobnego upoważnienia, jeżeli strona już w deklaracji zastrzegła sobie prawo żądania zwrotu tej różnicy a urząd celny stwierdzi tożsamość naczyń, ustaloną przy pierwotnej odprawie.

Zwrot różnicy cła zależny jest w każdym wypadku od przedłożenia pierwotnego dokumentu oclenia.

Płyny w ochronnych beczkach cli się z potrąceniem tary ustanowionej w tabeli dla beczek ochronnych albo też na podstawie wagi ustalonej przez przeważenie po zdjęciu beczki ochronnej, o ile strona postawi wniosek w tym kierunku.

Rzeczywistą wagę płynów, wprowadzonych w cysternach lub podobnych, do przewozu płynów umyślnie zbudowanych środkach transportowych, ustala się stosownie do okoliczności w trojaki sposób:

a) przez odjęcie od wagi surowej tary urzędowej, uwidocznionej na środku transportowym;

b) przez przeważenie środka transportowego po wypróżnieniu go i odjęciu jego ciężaru od wagi surowej;

c) przez przelanie płynów do próżnych naczyń już odważonych i odważenie ich następnie w stanie napełnionym. Różnica między wagą płynu z naczyniami a wagą naczyń próżnych stanowi rzeczywistą wagę płynu.

Za płyny uważa się również ciała ciągliwe, które przy ciepłocie + 12° R. (+ 15° C.) dają się przelać.

2) Do towarów wprowadzonych w niezupełnych skrzyniach, oszalowaniach, ramach lub klatkach stosuje się, o ile tabela nie zawiera odmiennego postanowienia, tarę wyznaczoną dla bel i to odsetki wyższe, jeżeli dla bel są ustanowione dwojakie odsetki.

Gdzie dla bel nie jest przewidziana tara w tabeli, uwzględnia się tarę w wysokości 2%.

3) Przy odprawie towarów w pojedynczych workach i belach z juty lub zgrzebnego płótna, w matach ze słomy lub w rogożach uwzględnia się również 2% o ile dla tych towarów nie jest przewidziana w tabeli tara dla pojedynczych bel.

Gdzie w tabeli dla towarów w belach jest ustanowiona tara przekraczająca 4%, należy przez belę rozumieć przynajmniej podwójne opakowanie z płótna zgrzebnego, juty, mat i t. p. albo pojedyncze opakowanie tego rodzaju, jednak z żelaznemi obręczami; jeżeli te warunki nie zachodzą, należy uwzględnić tylko połowę podanych w tabeli odsetek tary.

Ustanowione w tabeli tary dla bel stosować można tylko do bel powyżej 10 kg.; dla bel o wadze poniżej 10 kg. nie przyznaje się żadnej tary.

4) Zewnętrzne opakowania z blachy żelaznej, odpowiadające zwyczajom handlowym, chociażby były pocynkowane (galwanizowane) lub cynowane, należy clić łącznie z towarem, o ile tabela tarowa nie zawiera odmiennych postanowień.

Inne, nieodpowiadające zwyczajom handlowym, opakowania z blachy żelaznej, jako też wszelkie opakowania z innych metali należy clić osobno, o ile w taryfie lub tabeli tarowej tego rodzaju opakowania nie są uwzględnione.