Przeniesienie niektórych źródeł przychodów z czwartej do drugiej grupy źródeł przychodów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1965.52.322

Akt utracił moc
Wersja od: 18 grudnia 1965 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 7 grudnia 1965 r.
w sprawie przeniesienia niektórych źródeł przychodów z czwartej do drugiej grupy źródeł przychodów.

Na podstawie art. 8 ust. 4 oraz art. 11 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o podatku dochodowym (Dz. U. z 1957 r. Nr 7, poz. 26, z 1958 r. Nr 45, poz. 223 i z 1962 r. Nr 33, poz. 156) zarządza się, co następuje:
1.
Przenosi się z czwartej do drugiej grupy źródeł przychodów:
1)
zakłady rzemieślnicze:
a)
wykonujące usługi dla ludności lub rolnictwa - zatrudniające oprócz właściciela nie więcej niż dwóch członków rodziny oraz czterech pracowników najemnych,
b)
pozostałe - zatrudniające oprócz właściciela nie więcej niż dwóch członków rodziny oraz dwóch pracowników najemnych;
2)
zakłady nierzemieślnicze wykonujące usługi w zakresie naprawy i konserwacji przedmiotów gospodarstwa domowego lub przedmiotów osobistego użytku, prania bielizny oraz mycia i czyszczenia pojazdów mechanicznych:
a)
dla ludności i rolnictwa - zatrudniające oprócz właściciela nie więcej niż dwóch członków rodziny oraz czterech pracowników najemnych,
b)
dla pozostałych zleceniodawców - zatrudniające oprócz właściciela nie więcej niż dwóch członków rodziny oraz dwóch pracowników najemnych.
2.
Przepis art. 8 ust. 1 pkt 2 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o podatku dochodowym (Dz. U. z 1957 r. Nr 7, poz. 26, z 1958 r. Nr 45, poz. 223 i z 1962 r. Nr 33, poz. 156), dotyczący zakładów stanowiących własność więcej niż jednej osoby, stosuje się odpowiednio.
3.
Za usługowe zakłady wykonujące świadczenia usług dla ludności lub rolnictwa w rozumieniu ust. 1 uważa się zakłady, których łączny obrót osiągnięty z wykonywania tych usług wynosi co najmniej 50% w miejscowościach do 10 tysięcy mieszkańców, a w pozostałych miejscowościach - co najmniej 60% ogólnego obrotu.
4.
Za członków rodziny w rozumieniu ust. 1 uważa się małżonka, małoletnie dzieci: własne, przysposobione, obce przyjęte na wychowanie oraz małoletnich pasierbów.
1.
Uczniów zatrudnionych w zakładach rzemieślniczych na podstawie pisemnej umowy o naukę, zarejestrowanej w izbie rzemieślniczej, nie uważa się za pracowników od daty zawarcia umowy.
2.
Zatrudnionych w zakładzie rzemieślniczym w charakterze czeladników wyszkolonych w tym zakładzie uczniów w liczbie do dwóch - przy zaliczaniu do drugiej grupy źródeł przychodów - traktuje się jako uczniów przez okres pierwszych 24 miesięcy po złożeniu przez nich egzaminu czeladniczego, jeżeli w dniu zawarcia umowy o naukę byli oni młodocianymi. Warunek, aby uczniowie ci byli młodocianymi w dniu zawarcia umowy o naukę, nie dotyczy usługowych zakładów rzemieślniczych wykonujących świadczenia usług dla ludności lub rolnictwa (§ 1 ust. 3).
Ulgi określone w §§ 1 i 2 przysługują zakładom działającym w ramach posiadanych uprawnień przemysłowych.
Tracą moc przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 1964 r. w sprawie przeniesienia niektórych źródeł przychodów z czwartej do drugiej grupy źródeł przychodów (Dz. U. z 1965 r. Nr 4, poz. 15).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i stosuje się poczynając od roku podatkowego 1966.