Rozdział 4 - Sposób i skutki przekazania mienia. - Przekazywanie przez Państwo mienia nierolniczego na obszarze Ziem Odzyskanych i b. Wolnego Miasta Gdańska.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.71.389

Akt utracił moc
Wersja od: 30 października 1947 r.

Rozdział  IV.

Sposób i skutki przekazania mienia.

Prawomocne orzeczenie komisji osadnictwa nierolniczego lub orzeczenie odwoławczej komisji osadnictwa nierolniczego ustalające osobę, której ma być przekazane mienie, będące przedmiotem orzeczenia, oraz sposób i warunki przekazania (art. 21 i 23) stanowi podstawę do zawarcia umowy sprzedaży lub dzierżawy tego mienia.

1.
Umowy z nabywcą lub dzierżawcą wskazane w artykule poprzedzającym zawierają w imieniu Skarbu Państwa instytucje kredytowe upoważnione do tych czynności przez Ministra Skarbu w zarządzeniu, ogłoszonym w Monitorze Polskim.
2.
Postanowienia tych umów powinny być pod rygorem nieważności zgodne z treścią orzeczeń, wskazanych w art. 25.

Dla ważności umowy sprzedaży nie jest wymagane zachowanie formy notarialnej. Zawarcie jej powinno nastąpić na piśmie z tym, że narówni z podpisem nabywcy traktuje się złożone przez niego oświadczenie do protokołu sporządzonego przez przewodniczącego komisji osadnictwa nierolniczego bądź delegowanego przez tegoż przewodniczącego członka komisji.

1. 1
(uchylony).
2.
Do wpisu prawa własności nabytej nieruchomości nie są potrzebne dokumenty pomiarowe przewidziane w przepisach o księgach wieczystych. Wystarczy opis granic nieruchomości dokonany na podstawie szkicu podziału i poświadczony przez władzę administracji ogólnej pierwszej instancji.

Umowa odpowiadająca warunkom przewidzianym w art. 26 i 27 stanowi podstawę do ujawnienia tytułu własności na rzecz nabywcy w rejestrze handlowym lub innych rejestrach publicznych.

Przepisy artykułów 25-28 stosuje się odpowiednio do umów dzierżawnych i wynikających z nich uprawnień.

1.
Instytucje kredytowe wskazane w art. 26 obowiązane są w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa do inkasowania oraz w miarę potrzeby do poszukiwania w drodze sądowej i egzekwowania należności, przypadających z tytułu ceny sprzedaży lub czynszu dzierżawnego za mienie przekazane w trybie niniejszego dekretu.
2.
Minister Skarbu ustali w drodze zarządzenia zasady wynagrodzenia należnego instytucjom za wykonywanie czynności wskazanych w ust. 1.
1.
Należności z tytułu zakredytowanej ceny sprzedażnej oraz należności z tytułu czynszu dzierżawnego mogą być odstąpione instytucjom kredytowym wskazanym w art. 26.
2.
Warunki odstąpienia przez Skarb Państwa należności wymienionych w ustępie poprzedzającym ustala Minister Skarbu w drodze zarządzeń ogłoszonych w Monitorze Polskim. W zarządzeniach tych zostaną wskazane osoby upoważnione do zawierania z instytucjami kredytowymi w imieniu Skarbu Państwa umów o odstąpienie tych należności. Instytucje te są również uprawnione do wykreślenia po uiszczeniu wspomnianych należności hipotek zabezpieczających te należności.
3.
Ujawnienie w księdze wieczystej odstąpienia instytucji kredytowej należności wskazanych w ustępach poprzedzających nastąpi na jednostronny wniosek tej instytucji, bez potrzeby zachowania innych warunków lub formalności oprócz przedstawienia odpisu umowy, poświadczonego przez osobę upoważnioną do odstąpienia w zarządzeniu, wskazanym w ustępie poprzedzającym.
1.
Mienie przekazane na mocy niniejszego dekretu wolne jest od wszelkich długów i ciężarów z wyjątkiem służebności, których utrzymanie w mocy zostanie przez komisję osadnictwa nierolniczego uznane za niezbędne. Sprawa odpowiedzialności Państwa za te obciążenia zostanie uregulowana w odrębnych przepisach.
2.
Wszelkie wpisy hipoteczne dotyczące długów i ciężarów, wskazanych w ustępie poprzedzającym, wykreśla się na wniosek nabywcy lub dzierżawcy albo instytucji kredytowej wskazanej w art. 26. Dla wykreślenia służebności konieczne jest złożenie urzędowego odpisu orzeczenia komisji osadnictwa nierolniczego uznającego służebność za wygasłą.

Nieruchomości lub przedsiębiorstwa nabyte w trybie przewidzianym niniejszym dekretem nie mogą być pod rygorem nieważności zbywane bez zezwolenia komisji osadnictwa nierolniczego, zarówno odpłatnie jak i pod tytułem darmym, w ciągu lat dwóch od daty wejścia w życie dekretu, a w każdym razie nie mogą być bez tegoż zezwolenia zbywane wcześniej niż po upływie roku od daty umowy sprzedaży.

1.
Osobom fizycznym i prawnym, które w okresie czasu do końca 1947 r. poczynią w nabytych w trybie niniejszego dekretu przedmiotach majątkowych inwestycje, potrąca się z dochodu, podlegającego opodatkowaniu według działu II dekretu z dnia 8 stycznia 1946 r. o podatku dochodowym (Dz. U. R. P. Nr 2, poz. 14), sumy wydatkowane na te inwestycje. Potrąceń tych dokonuje się z dochodu osiągniętego w roku podatkowym (rachunkowym), w którym inwestycje te zostały przeprowadzone.
2.
Nabycie w trybie niniejszego dekretu do dnia 31 grudnia 1947 r. przedmiotów majątkowych uważa się za wkłady finansowe dokonane zgodnie z planem gospodarczym Państwa, których przeprowadzenie powoduje zaniechanie w latach podatkowych 1946 - 1947 poboru podatku dochodowego według działu III dekretu z dnia 8 stycznia 1946 r. o podatku dochodowym (Dz. U. R. P. Nr 2, poz. 14).
3.
Sumy wydatkowane na nabycie mienia w trybie niniejszego dekretu i na inwestycje wymienione w ust. 1 wyłącza się z podstaw opodatkowania podatku, pobieranego na podstawie dekretu z dnia 13 kwietnia 1945 r. o nadzwyczajnym podatku od wzbogacenia wojennego (Dz. U. R. P. Nr 13, poz. 72).
4.
Jeżeli suma wydatkowana na inwestycje wskazana w ust. 1 przewyższa osiągnięty przez osobę zainteresowaną w tymże roku dochód, nadwyżka ta nie wpływa na rozmiar stosowanej ulgi podatkowej. W przypadku tym potrąceniu z dochodu podlega suma nie większa od dochodu ustalonego na rok podatkowy (rachunkowy), w którym dokonano inwestycji.
5.
Pozostały po potrąceniu, stosownie do ustępów poprzedzających, dochód podlega opodatkowaniu według tej stopy procentowej skali artykułu 18 dekretu o podatku dochodowym, jaka przypada od osiągniętego dochodu bez potrąceń przewidzianych w ust. 1.
1 Art. 28 ust. 1 uchylony przez art. 11 ust. 2 dekretu z dnia 28 października 1947 r. o mocy prawnej ksiąg wieczystych na obszarze Ziem Odzyskanych i b. Wolnego Miasta Gdańska (Dz.U.47.66.410) z dniem 30 października 1947 r.