Przejściowy tryb nabywania uprawnień pielęgniarki (pielęgniarza).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1960.29.165

Akt utracił moc

Wersja od: 22 czerwca 1960 r.

USTAWA

z dnia 14 czerwca 1960 r.

o przejściowym trybie nabywania uprawnień pielęgniarki (pielęgniarza).

Art.  1.

1. Osoby posiadające obywatelstwo polskie mogą w trybie przejściowym uzyskać tytuł pielęgniarki (pielęgniarza) oraz stałe prawo wykonywania praktyki pielęgniarskiej określone w ustawie z dnia 21 lutego 1955 r. o pielęgniarstwie (Dz. U. Nr 27, poz. 193), jeżeli z wynikiem pomyślnym złożą egzamin przewidziany w niniejszej ustawie.

2. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest ukończenie z pomyślnym wynikiem kursu przygotowawczego.

3. O przyjęciu na kurs przygotowawczy i dopuszczenia do egzaminu decyduje komisja kwalifikacyjna.

4. Egzaminy przeprowadzają komisje egzaminacyjne w okresie 5 lat od daty wejścia w życie ustawy.

Art.  2.

1. O przyjęcie na kurs przygotowawczy mogą ubiegać się osoby, które:

1) ukończyły co najmniej 7 klas szkoły podstawowej lub mają wykształcenie uznane za równorzędne przez organy administracji szkolnej,

2) ukończyły 20 lat życia,

3) były zatrudnione w zakładach społecznych służby zdrowia lub zakładach pomocy społecznej przez okres:

a) 5 lat jako przyuczone pielęgniarki (przyuczeni pielęgniarze) albo

b) 4 lat jako młodsze pielęgniarki, jeżeli ukończyły 6 lub 8-miesięczny kurs dla młodszych pielęgniarek, albo

c) 3 lat jako młodsze pielęgniarki, jeżeli ukończyły roczny kurs dla młodszych pielęgniarek,

4) posiadają praktyczną znajomość pielęgnowania chorych.

2. O przyjęcie na kurs przygotowawczy mogą ubiegać się również osoby odpowiadające warunkom określonym w ust. 1 pkt 1, 2 i 4, jeżeli:

1) przez okres co najmniej 5 lat były zatrudnione w zakładach społecznych służby zdrowia opieki zdrowotnej zamkniętej przy wykonywaniu czynności wchodzących w zakres pielęgniarstwa, a nie są zarejestrowane jako pielęgniarki przyuczone (pielęgniarze przyuczeni) lub młodsze bądź

2) wykażą się pracą i przeszkoleniem za granicą uznanymi przez komisję kwalifikacyjną za równorzędne z wymaganiami przewidzianymi w ust. 1 pkt 3.

Art.  3.

1. Podanie o przyjęcie na kurs przygotowawczy można wnieść w ciągu 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

2. Osoby, którym w dniu wejścia w życie ustawy do wymaganego okresu zatrudnienia brakuje nie więcej niż jeden rok, mogą wnieść podanie o przyjęcie na kurs przygotowawczy w ciągu 6 miesięcy od dnia uzupełnienia okresu zatrudnienia, nie później jednak niż w ciągu 1 roku i 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

3. Podanie składa się we właściwym do spraw zdrowia organie prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa), według miejsca zatrudnienia zainteresowanego. Niezłożenie podania w terminie powoduje utratę uprawnień określonych w art. 1 ust. 1.

Art.  4.

1. Właściwe do spraw zdrowia organy prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) powołują komisje kwalifikacyjne i egzaminacyjne.

2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej ustali skład komisji kwalifikacyjnych i egzaminacyjnych, ich uprawnienia i tryb postępowania, zasady i tryb rozpatrywania odwołań od decyzji komisji kwalifikacyjnych, program i terminy egzaminów oraz program i organizację kursu przygotowawczego, jak również zasady i tryb stwierdzania kwalifikacji, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Art.  5.

Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, na wniosek komisji kwalifikacyjnej, może nadać tytuł pielęgniarki (pielęgniarza) oraz stałe prawo wykonywania praktyki pielęgniarskiej, określone w ustawie z dnia 21 lutego 1935 r. o pielęgniarstwie, osobom, które w okresie od dnia 1 stycznia 1959 r. do dnia wejścia w życie ustawy złożyły egzamin według zasad określonych w dekrecie z dnia 21 września 1950 r. o przejściowym trybie nabywania uprawnień pielęgniarki (pielęgniarza) (Dz. U. Nr 44, poz. 410).

Art.  6.

Osobom nie posiadającym obywatelstwa polskiego Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może zezwolić na ubieganie się w trybie przewidzianym niniejszą ustawą o tytuł pielęgniarki (pielęgniarza) oraz stałe prawo wykonywania praktyki pielęgniarskiej określone w ustawie z dnia 21 lutego 1935 r. o pielęgniarstwie.

Art.  7.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.