Rozdział 2 - Dopuszczalna ilość posiadanych przez zakład górniczy materiałów wybuchowych i środków zapalczych. - Przechowywanie i używanie w zakładach górniczych materiałów wybuchowych i środków zapalczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.22.89

Akt utracił moc

Wersja od: 14 maja 1948 r.

ROZDZIAŁ  2.

Dopuszczalna ilość posiadanych przez zakład górniczy materiałów wybuchowych i środków zapalczych.

§ 8. Zakłady górnicze przechowywać mogą materiały wybuchowe i środki zapalcze tylko za pisemnym zezwoleniem władz górniczych określonych w § 9.

§  9.

1. Zakłady górnicze zatrudniające pod ziemią nie więcej jak 50 robotników mogą za zezwoleniem okręgowego urzędu górniczego przechowywać materiały wybuchowe w ilości do 50 kg i odpowiednie ilości środków zapalczych. W razie uzasadnionej potrzeby może okręgowy urząd górniczy zezwolić takim zakładom na przechowywanie większych ilości materiałów wybuchowych, jednak nie więcej jak 500 kg i odpowiedniej ilości środków zapalczych.

2. 1 Zakłady górnicze zatrudniające pod ziemią ponad 50 robotników mogą przechowywać materiały wybuchowe w ilości zatwierdzonej przez wyższy urząd górniczy oraz środki zapalcze w odpowiedniej ilości z uwzględnieniem dopuszczalnego czasu składowania danego materiału wybuchowego i rzeczywistego zapotrzebowania zakładu.

3. Urzędy górnicze przesyłają odpisy wydanych zezwoleń do wiadomości właściwym urzędom bezpieczeństwa publicznego.

§  10.

1. Wniosek do okręgowego urzędu górniczego o zezwolenie powinien być złożony w 3-ch egzemplarzach, a do wyższego urzędu górniczego w 4-ch egzemplarzach. Wniosek powinien być zaopatrzony w rzeczowe uzasadnienie objętej wnioskiem ilości materiałów wybuchowych i środków zapalczych oraz wyszczególniać dokładnie, jakie rodzaje i ilości każdego rodzaju materiałów wybuchowych i środków zapalczych będą w projektowanym składzie przechowywane. We wniosku powinien być podany ponadto dokładny opis przeznaczonego na skład pomieszczenia (pomieszczeń).

2. Jeżeli wniosek przewiduje urządzenie dwóch lub więcej składów, poszczególne składy powinny być oznaczone numerami kolejnymi.

3. Do każdego egzemplarza wniosku należy dołączyć plan sytuacyjny w podziałce 1:1000, gdy chodzi o składy naziemne, bądź 1:2000, jeżeli chodzi o składy podziemne. Na planie tym ma być oznaczone dokładnie położenie każdego składu, a ponadto, w promieniu do 50 metrów od każdego składu naziemnego, miejsca położenia okolicznych budynków oraz obiektów użyteczności publicznej (dróg, kolei, mostów, zbiorników, linii telekomunikacyjnych i energetycznych). W objaśnieniu umieszczonym na planie powinno być podane przeznaczenie tych budynków i obiektów. Ponadto ma być do wniosku dołączony plan projektowanych składów w podziałce 1:100. Plany mają być sprawdzone i podpisane przez mierniczego górniczego.

§  11.

1. Po otrzymaniu wniosku władza górnicza, właściwa do udzielenia zezwolenia, sprawdzi na miejscu stan faktyczny w następujących kierunkach:

a) czy projektowany skład (składy) odpowiada swoją konstrukcją i podziałem wewnętrznej przestrzeni przepisom niniejszego rozporządzenia i ilościom oraz rodzajom materiałów wybuchowych i środków zapalczych, które w tym składzie (składach) mają być przechowywane,

b) czy ze względu na swe położenie oraz zamierzoną zawartość skład (składy) nie zagraża bezpieczeństwu ruchu w zakładzie górniczym,

c) czy w przypadku, gdy wniosek przewiduje większą ilość składów, wzajemna ich odległość od siebie, z uwagi na ilości i rodzaje materiałów wybuchowych, które w nich mają być przechowywane, jest wystarczająca, aby zapobiec niebezpieczeństwu spowodowania wybuchu w składach sąsiednich,

d) czy, o ile chodzi o naziemny skład (składy), odległość projektowanego położenia składu (składów) od najbliższego budynku, przeznaczonego na pomieszczenie materiałów łatwopalnych lub eksplodujących bądź wyposażonego w ogniska (piece, paleniska, kuchnie itp.) lub służącego jako pomieszczenie dla ludzi, jako też odległość od najbliższych obiektów użyteczności publicznej, wyszczególnionych w § 10 ust. 3 jest wystarczająca, aby, uwzględniając ilości i rodzaje środków wybuchowych, które mają być w składzie (składach) przechowywane, można było wyłączyć zagrożenie tych budynków i obiektów w przypadku ewentualnego wybuchu składu,

e) czy projektowany skład nie zagraża skądinąd ważnym interesom publicznym lub osób trzecich.

2. Jeżeli władza górnicza stwierdzi, że w projektowanej konstrukcji składu zachodzą wadliwości, nadające się do usunięcia, lub że położenie składu (składów) przy uwzględnieniu ilości i rodzaju materiałów wybuchowych, które mają być w nich przechowywane, nie czyni zadość względom na bezpieczeństwo ruchu w zakładzie górniczym albo sąsiednich budynków bądź że zagraża ważnym interesom publicznym lub osób trzecich, a istnieje możliwość umieszczenia składu w innym, odpowiednim miejscu, może władza górnicza uzależnić udzielenie zezwolenia od usunięcia stwierdzonych wadliwości konstrukcyjnych bądź od wyznaczenia innego, odpowiedniego miejsca na skład, określając zarazem prekluzyjny termin do spełnienia tych warunków,

3. Władza górnicza może ze względu na miejscową sytuację uzależnić udzielenie zezwolenia od spełnienia przez zakład górniczy w wyznaczonym w tym celu terminie innych jeszcze, prócz wymienionych w niniejszym rozporządzeniu, warunków, jakim projektowany skład (składy) ma czynić zadość.

4. Wynik sprawdzania powinien być ujęty w formę protokółu, który władza górnicza dołączy do akt sprawy.

§  12.

1. Zezwolenie władzy górniczej ma wyraźnie wymieniać rodzaje oraz ilości każdego rodzaju materiałów wybuchowych i środków zapalczych dopuszczone do przechowywania przez zakład górniczy jako też ustalać najmniejszą dopuszczalną odległość składu naziemnego od najbliższych budynków wymienionych w § 10 ust. 3 oraz określać termin ważności zezwolenia i być zaopatrzone w pouczenie o odpowiedzialności karnej. Jeżeli w zakładzie górniczym urządzonych ma być więcej składów (naziemnych i podziemnych), władza górnicza powinna ponadto w zezwoleniu określić, jakie maksymalne ilości i rodzaje materiałów wybuchowych i środków zapalczych mogą być w każdym poszczególnym składzie przechowywane przy uwzględnieniu wymagań bezpieczeństwa, ochrony ważnych interesów publicznych i osób trzecich oraz zasady, że ilości te łącznie nie mogą przewyższyć ogólnej ilości, na jaką zezwolenie opiewa.

2. Władza górnicza może ponadto z uwagi na zachodzące okoliczności zamieścić w zezwoleniu specjalne warunki co do przechowywania materiałów wybuchowych i środków zapalczych, uznane przez nią za niezbędne ze względu na bezpieczeństwo.

§ 13. Przed uzyskaniem zezwolenia, o którym mowa w § 8, przechowywanie materiałów wybuchowych i środków zapalczych w zakładzie górniczym jest wzbronione.

§ 14. Od orzeczenia władzy górniczej, odmawiającego udzielenia zezwolenia, bądź określającego dopuszczalną ilość materiałów wybuchowych i środków zapalczych poniżej żądanej ilości, bądź nakładającego na zakład górniczy specjalne warunki (§ 12 ust. 2), służy stronie w ciągu miesiąca po doręczeniu odnośnego orzeczenia odwołanie do bezpośrednio wyższej władzy górniczej. Do odwołań tych mają zastosowanie przepisy o postępowaniu administracyjnym.

¹ § 9 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 30 kwietnia 1948 r. (Dz.U.48.26.180) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 maja 1948 r.