Art. 8. - Protokół Zmieniający Konwencję wiedeńską z 1963 roku o odpowiedzialności cywilnej za szkodę jądrową. Wiedeń.1997.09.12.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2011.4.9

Akt jednorazowy
Wersja od: 21 grudnia 2010 r.
Artykuł  8

Artykuł VI Konwencji wiedeńskiej z 1963 roku zostaje zmieniony następująco:

1.
Ustęp 1 zostaje zastąpiony następującym tekstem:

1. a) Prawo do odszkodowania na podstawie niniejszej Konwencji wygasa, jeżeli powództwo nie zostanie wniesione:

(i) w odniesieniu do utraty życia lub uszkodzenia ciała - w ciągu trzydziestu lat od daty wypadku jądrowego,

(ii) w odniesieniu do innych szkód - w ciągu dziesięciu lat od daty wypadku jądrowego.

b) Jednakże, jeżeli zgodnie z prawem Państwa Urządzenia odpowiedzialność osoby eksploatującej jest objęta ubezpieczeniem lub innym zabezpieczeniem finansowym, włącznie z funduszami Państwa, przez dłuższy okres czasu, prawo sądu właściwego może przewidzieć, że prawo do odszkodowania przeciwko osobie eksploatującej wygaśnie dopiero po upływie tego dłuższego okresu, który nie przekroczy okresu, w jakim jej odpowiedzialność jest objęta zabezpieczeniem zgodnym z prawem Państwa Urządzenia.

c) Powództwa o odszkodowanie z tytułu utraty życia i uszkodzenia ciała lub - zgodnie z rozszerzeniem objętym punktem b) niniejszego ustępu - z tytułu innej szkody, które wniesione zostaną po okresie dziesięciu lat od daty wypadku jądrowego, w żadnym wypadku nie naruszą praw do odszkodowania zgodnego z niniejszą Konwencją jakiejkolwiek osoby, która przed upływem tego okresu wystąpiła z powództwem przeciwko osobie eksploatującej.

2.
Skreślony zostaje ustęp 2.
3.
Ustęp 3 zostaje zastąpiony następującym tekstem:

3. Prawa do odszkodowania wynikające z Konwencji ulegają przedawnieniu lub wygaśnięciu, zgodnie z prawem sądu właściwego, jeżeli powództwo nie zostanie wniesione w ciągu trzech lat od daty, w której osoba poszkodowana dowiedziała się lub postępując właściwie powinna była się dowiedzieć o szkodzie oraz o osobie eksploatującej odpowiedzialnej za szkodę, pod warunkiem, że okresy ustanowione zgodnie z punktami a) i b) ustępu 1 niniejszego artykułu nie zostaną przekroczone.