Protokół w sprawie zmiany Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym. Montreal.1984.05.10.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.39.446

Akt jednorazowy
Wersja od: 18 października 1999 r.

PROTOKÓŁ
sporządzony w Montrealu dnia 10 maja 1984 r.
w sprawie zmiany Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym,

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 10 maja 1984 r. został sporządzony w Montrealu Protokół w sprawie zmiany Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym w następującym brzmieniu:

Przekład

PROTOKÓŁ

w sprawie zmiany Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzony w Montrealu dnia 10 maja 1984 r.

Zgromadzenie Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego

na swojej dwudziestej piątej sesji (nadzwyczajnej) w Montrealu w dniu 10 maja 1984 r.,

uznając, że międzynarodowe lotnictwo cywilne może znacząco pomóc w tworzeniu i utrzymaniu stosunków przyjaźni i wzajemnego zrozumienia narodów i świata, choć jego nadużycie może stać się zagrożeniem dla bezpieczeństwa ogólnego,

uznając, że pożądane jest unikanie zatargów i promowanie współpracy między narodami, od czego zależy pokój światowy,

uznając, że konieczne jest, aby międzynarodowe lotnictwo cywilne mogło rozwijać się w sposób bezpieczny i prawidłowy,

uznając, że zgodnie z podstawowymi zasadami humanitaryzmu musi być zagwarantowane bezpieczeństwo i życie osób na pokładzie cywilnego statku powietrznego,

uznając, że w Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r., Umawiające się Państwa

-
uznają, że każde państwo posiada całkowitą i wyłączną suwerenność w przestrzeni powietrznej nad swoim terytorium,
-
podejmują się, przy wydawaniu przepisów dotyczących swoich państwowych statków powietrznych, odpowiednio uwzględniać bezpieczeństwo żeglugi cywilnych statków powietrznych i
-
zgadzają się nie używać lotnictwa cywilnego do jakichkolwiek celów niezgodnych z celami konwencji,

uznając determinację Umawiających się Państw w podejmowaniu właściwych środków dla zapobiegania aktom naruszania przestrzeni powietrznej innych państw i używania lotnictwa cywilnego dla celów niezgodnych z konwencją oraz dla poprawy bezpieczeństwa międzynarodowego lotnictwa cywilnego,

uznając ogólne dążenie Umawiających się Państw do potwierdzenia zasady niestosowania broni przeciwko cywilnym statkom powietrznym w locie,

1.
Decyduje, że wskazana jest stąd zmiana Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago 7 grudnia 1944 r.;
2.
Zatwierdza, zgodnie z przepisem artykułu 94 (a) wyżej wymienionej konwencji, następującą proponowaną zmianę do tej konwencji:

dodanie po artykule 3, nowego artykułu 3 bis:

"Artykuł 3 bis

a)
Umawiające się Państwa uznają, że każde Państwo musi powstrzymać się od uciekania się do użycia broni przeciwko cywilnemu statkowi powietrznemu w locie oraz że w przypadku przechwycenia życie osób na pokładzie i bezpieczeństwo statku powietrznego nie mogą być zagrożone. Przepis ten nie powinien być interpretowany tak, aby zmieniał w jakikolwiek sposób prawa i zobowiązania państw ustanowione w Karcie Narodów Zjednoczonych.
b)
Umawiające się Państwa uznają, że każde Państwo, korzystając z praw swojej suwerenności, jest uprawnione do żądania lądowania w jakimś wyznaczonym porcie lotniczym cywilnego statku powietrznego przelatującego nad jego terytorium bez zezwolenia albo jeśli są racjonalne podstawy do stwierdzenia, że jest on używany w jakimkolwiek celu niezgodnym z konwencją; może także przekazać takiemu statkowi powietrznemu wszelkie inne polecenia mające na celu zaprzestanie tych naruszeń. W tym celu Umawiające się Państwa mogą uciec się do wszelkich stosownych środków zgodnych z odnośnymi zasadami prawa międzynarodowego, łącznie z odpowiednimi postanowieniami konwencji, a szczególnie ustępu a) niniejszego artykułu. Każde Umawiające się Państwo zgadza się na publikowanie swoich obowiązujących przepisów odnoszących się do przechwycenia statku powietrznego.
c)
Każdy cywilny statek powietrzny zastosuje się do polecenia wydanego zgodnie z ustępem b) niniejszego artykułu. W tym celu każde Umawiające się Państwo ustanowi wszelkie niezbędne postanowienia w ustawach lub przepisach krajowych, tak aby były one wiążące dla każdego cywilnego statku powietrznego zarejestrowanego w tym państwie lub eksploatowanego przez operatora, który ma swoje główne miejsce działalności lub miejsce stałego pobytu w tym państwie. Każde Umawiające się Państwo traktować będzie jakiekolwiek naruszenie ustaw lub przepisów jako karalne poprzez nakładanie surowej kary i przekazywać będzie opisy takich przypadków kompetentnym organom zgodnie z obowiązującymi przepisami.
d)
Każde Umawiające się Państwo podejmie odpowiednie środki zakazujące umyślnego użycia jakiegokolwiek statku powietrznego zarejestrowanego w tym państwie lub użytkowanego przez operatora, który ma swoje główne miejsce działalności lub miejsce stałego pobytu w tym państwie, dla jakiegokolwiek celu niezgodnego z niniejszą konwencją. Postanowienie niniejsze nie ma wpływu na postanowienia ustępu a) ani nie uchyla postanowień ustępu b) i c) niniejszego artykułu.";
3.
Ustala, zgodnie z przepisem wyżej wymienionego artykułu 94(a) konwencji, liczbę 102 Umawiających się Państw, których ratyfikacja proponowanej zmiany jest konieczna do jej wejścia w życie.
4.
Postanawia, że Sekretarz Generalny Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego sporządzi protokół w językach angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim, każdy z nich jednakowo autentyczny, które będą zawierały wyżej wymienioną proponowaną zmianę oraz informacje wymienione niżej:
a)
protokół będzie podpisany przez Przewodniczącego Zgromadzenia i jego Sekretarza Generalnego,
b)
protokół będzie otwarty do ratyfikacji przez każde Państwo, które ratyfikowało lub przystąpiło do wyżej wymienionej Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym,
c)
dokumenty ratyfikacyjne będą składane w depozycie Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego,
d)
protokół wejdzie w życie w odniesieniu do państw, które go ratyfikowały, w dniu złożenia sto drugiego dokumentu ratyfikacyjnego,
e)
Sekretarz Generalny bezzwłocznie powiadomi wszystkie Umawiające się Państwa o dacie złożenia w depozycie każdego dokumentu ratyfikacyjnego protokołu,
f)
Sekretarz Generalny powiadomi wszystkie państwa-strony wymienionej konwencji o dacie wejścia w życie protokołu,
g)
w odniesieniu do każdego państwa, które ratyfikuje protokół po wyżej wymienionym terminie, protokół wejdzie w życie po złożeniu przez nie dokumentu ratyfikacyjnego w depozycie Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego.

W konsekwencji, zgodnie z wyżej omówionym działaniem Zgromadzenia,

niniejszy protokół został sporządzony przez Sekretarza Generalnego Organizacji.

Na dowód czego, Przewodniczący i Sekretarz Generalny wyżej wymienionej dwudziestej piątej (nadzwyczajnej) sesji Zgromadzenia Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego, będąc do tego upoważnieni przez Zgromadzenie, podpisują niniejszy protokół.

Sporządzono w Montrealu dnia 10 maja tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego czwartego roku w jednym egzemplarzu w językach angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim, z których każdy jest jednakowo autentyczny. Niniejszy protokół będzie przechowywany w depozycie w archiwach Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego, a jego poświadczone kopie będą rozesłane przez Sekretarza Generalnego Organizacji do wszystkich państw-stron Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia siódmego grudnia 1944 r.

Po zapoznaniu się z powyższym protokołem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

-
został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,
-
jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony,
-
będzie niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 25 lipca 1999 r.