Rozdział 4 - Pracownicy Prokuratury. - Prokuratura Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1980.10.30 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1983 r.

Rozdział  4

Pracownicy Prokuratury.

1.

 Obowiązki i prawa.

Art.  57.

1. 1 W sprawach nie unormowanych w ustawie lub w przepisach szczególnych do pracowników prokuratorskich w powszechnych jednostkach organizacyjnych Prokuratury stosuje się odpowiednio przepisy o pracownikach urzędów państwowych.

2. Uposażenie pracowników wymienionych w ust. 1 ustala Rada Państwa.

Art.  58.

1. Stosunek pracy pracownika prokuratorskiego nawiązuje się z datą określoną w akcie nominacyjnym. W razie niepodjęcia pracy w tym terminie i nie usprawiedliwienia zwłoki organ mianujący unieważnia nominację.

2. Pracownik prokuratorski obejmujący służbę składa ślubowanie według przepisanej roty.

Art.  59.

Pracownicy prokuratorscy są pracownikami o nie normowanym czasie pracy.

Art.  60.

W razie niezdolności do pracy z powodu choroby oraz w razie niemożności wykonywania pracy z innych przyczyn określonych przepisami o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa prokuratorowi i asesorowi przysługują świadczenia przewidziane w tych przepisach, z tym że świadczenia z tytułu choroby przysługują przez okres jednego roku; w pozostałych wypadkach usprawiedliwionej nieobecności prokuratorowi i asesorowi przysługuje wynagrodzenie.

Art.  61.

1. Prokurator może otrzymać płatny urlop dla poratowania zdrowia, załatwienia ważnych spraw rodzinnych lub osobistych.

2. Urlop dla poratowania zdrowia nie może przekraczać 6 miesięcy, a z innych przyczyn - jednego miesiąca w ciągu roku kalendarzowego.

Art.  62.

Aplikantowi prokuratorskiemu za czas niezdolności do pracy z powodu choroby oraz za czas nieobecności w pracy z innych przyczyn określonych przepisami o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przysługują świadczenia przewidziane w tych przepisach; w razie usprawiedliwionej nieobecności w pracy z innych powodów przysługuje prawo do wynagrodzenia przez okres nie przekraczający jednego miesiąca w ciągu roku kalendarzowego.

Art.  63.

Spory pracowników prokuratorskich wynikające ze stosunku pracy rozstrzygane są w trybie postępowania administracyjnego. Od decyzji wydanej przez Prokuratora Generalnego nie służy odwołanie.

Art.  64.

1. Nawiązanie stosunku pracy z pracownikami administracyjnymi następuje na podstawie umowy o pracę.

2. Nawiązanie stosunku pracy z pracownikami zatrudnionymi na stanowiskach określonych przez Prokuratora Generalnego następuje na podstawie powołania.

3. 2 (skreślony).

Art.  65.

1. Pracownikom Prokuratury, którzy wykazują w pracy inicjatywę, wzorowo i sumiennie wypełniają obowiązki oraz szczególnie przyczyniają się do wykonywania zadań służbowych, mogą być przyznawane wyróżnienia i nagrody.

2. Rodzaje wyróżnień i nagród oraz tryb ich przyznawania ustala Prokurator Generalny; nagrodą może być również awans w terminie wcześniejszym niż przewidują to przepisy o wynagrodzeniu lub przepisy szczególne.

Art.  66.

1. Prokuratorowi nie wolno obok piastowanego stanowiska zajmować żadnego urzędu państwowego, z wyjątkiem stanowiska pracownika naukowo-dydaktycznego lub naukowo-badawczego albo wykładowcy, jeżeli zajmowanie takiego stanowiska nie przeszkadza w pełnieniu obowiązków prokuratora.

2. Prokuratorowi nie wolno wykonywać zajęć ubocznych, które by przeszkadzały mu w pełnieniu obowiązków prokuratora albo mogły uchybiać godności jego urzędu lub podważać zaufanie do jego bezstronności.

3. Prokurator Generalny decyduje o udzieleniu zezwolenia na zajęcie uboczne, jak również o tym, czy zajmowanie stanowiska pracownika naukowo-dydaktycznego, naukowo-badawczego lub wykładowcy nie przeszkadza w pełnieniu obowiązków prokuratora.

Art.  67.

1. Jeżeli dobro służby tego wymaga, Prokurator Generalny może delegować pracownika do innej jednostki organizacyjnej Prokuratury lub do jednostki organizacyjnej przez siebie nadzorowanej. Delegowanie na okres dłuższy niż sześć miesięcy w ciągu roku może nastąpić tylko za zgodą pracownika.

2. Delegację na okres do dwóch miesięcy w ciągu roku może zarządzić również prokurator wojewódzki.

Art.  68.

1. Nadużycie przez prokuratora wolności słowa przy wykonywaniu obowiązków służbowych, stanowiące ściganą z oskarżenia prywatnego obrazę lub zniesławienie strony, jej pełnomocnika lub obrońcy, świadka lub biegłego, podlega ściganiu wyłącznie w drodze dyscyplinarnej.

2. Ściganie prokuratora w postępowaniu w sprawach o wykroczeniu może nastąpić tylko za zgodą właściwej komisji dyscyplinarnej. Przepis ten nie dotyczy postępowania mandatowego.

Art.  69.

Strój urzędowy prokuratorów biorących udział w rozprawach sądowych określa Prokurator Generalny w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości.

Art.  70.

Przepisów art. 58 ust 1, art. 59-64 oraz art. 66, 67, 68 ust. 2 i art. 69 nie stosuje się do pracowników prokuratorskich wojskowych jednostek organizacyjnych Prokuratury. Obowiązki i prawa tych pracowników określają przepisy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

2.

 Odpowiedzialność dyscyplinarna.

Art.  71.

Za przewinienie służbowe i uchybienia godności urzędu (przewinienia dyscyplinarne), za nadużycie wolności słowa określone w art. 68 ust. 1 prokuratorzy, asesorzy i oficerowie śledczy Prokuratury oraz aplikanci powszechnych jednostek organizacyjnych Prokuratury odpowiadają dyscyplinarnie na zasadach przewidzianych w niniejszej ustawie.

Art.  72.

Kary dyscyplinarne w powszechnych jednostkach organizacyjnych Prokuratury są następujące:

1) nagana,

2) surowa nagana,

3) dyscyplinarne przeniesienie do innej miejscowości na równorzędne stanowisko służbowe,

4) obniżenie uposażenia zasadniczego o jedną grupę,

5) przeniesienie w tej samej lub innej miejscowości na niższe stanowisko służbowe z odpowiednim obniżeniem uposażenia,

6) wydalenie ze służby prokuratorskiej.

Art.  73.

1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania przez przełożonego dyscyplinarnego wiadomości o popełnionym przewinieniu ani po upływie pięciu lat od popełnienia przewinienia.

2. Przełożonym dyscyplinarnym w powszechnych jednostkach organizacyjnych Prokuratury jest Prokurator Generalny w stosunku do wszystkich pracowników prokuratorskich oraz prokurator wojewódzki w stosunku do podległych mu pracowników prokuratorskich.

Art.  74.

1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają:

1) w powszechnych jednostkach organizacyjnych Prokuratury:

a) w pierwszej instancji - Komisja Dyscyplinarna w Prokuraturze Generalnej oraz komisje dyscyplinarne w prokuraturach wojewódzkich,

b) w drugiej instancji - Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna działająca w Prokuraturze Generalnej,

2) w wojskowych jednostkach organizacyjnych Prokuratury - Komisja Dyscyplinarna w Naczelnej Prokuraturze Wojskowej.

2. Przewodniczących i członków komisji dyscyplinarnej i odwoławczej komisji dyscyplinarnej w Prokuraturze Generalnej oraz przewodniczących komisji dyscyplinarnych w prokuraturach wojewódzkich powołuje i odwołuje Prokurator Generalny po wysłuchaniu opinii Kolegium Prokuratury Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Członków komisji dyscyplinarnej w prokuraturze wojewódzkiej powołuje i odwołuje prokurator wojewódzki.

3. Przewodniczącego i członków Komisji Dyscyplinarnej w Naczelnej Prokuraturze Wojskowej powołuje na okres dwóch lat Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Prokuratorem Generalnym.

4. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

Art.  75.

1. Pracownik prokuratorski, przeciwko któremu wszczęto postępowanie dyscyplinarne, może być zawieszony w czynnościach, jeżeli z uwagi na charakter przewinienia konieczne jest natychmiastowe odsunięcie go od wykonywania obowiązków.

2. Prawo zawieszenia w czynnościach przysługuje: w powszechnych jednostkach organizacyjnych Prokuratury - przełożonym dyscyplinarnym, a w wojskowych jednostkach organizacyjnych Prokuratury - Naczelnemu Prokuratorowi Wojskowemu.

Art.  76.

1. Za przewinienia dyscyplinarne mniejszej wagi, nie uzasadniające wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, przełożeni prokuratorzy wymierzają podległym sobie pracownikom prokuratorskim kary porządkowe upomnienia.

2. Od kary porządkowej upomnienia przysługuje ukaranemu odwołanie do prokuratora nadrzędnego.

3. W wypadkach mniejszej wagi również komisja dyscyplinarna może wymierzyć karę porządkową upomnienia zamiast kary określonej w art. 72 lub 83.

Art.  77.

1. Szczegółowe przepisy o zasadach odpowiedzialności dyscyplinarnej, sposobie powoływania i organizacji komisji dyscyplinarnych, o rzecznikach dyscyplinarnych oraz o trybie postępowania dyscyplinarnego określa regulamin dyscyplinarny pracowników prokuratorskich.

2. Regulamin wydaje Rada Państwa dla powszechnych jednostek organizacyjnych Prokuratury - na wniosek Prokuratora Generalnego, a dla wojskowych jednostek organizacyjnych Prokuratury - na wniosek Ministra Obrony Narodowej przedstawiony w porozumieniu z Prokuratorem Generalnym.

¹ Art. 57 ust. 1 zmieniony przez art. 49 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U.82.31.214) z dniem 1 stycznia 1983 r.

² Art. 64 ust. 3 skreślony przez art. 49 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U.82.31.214) z dniem 1 stycznia 1983 r.