Rozdział 13 - Zgłaszanie wynalazków i wzorów użytkowych za granicą. Wykonywanie uzyskanych praw - Projekty wynalazcze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.33.178

Akt utracił moc

Wersja od: 16 kwietnia 1993 r.

Rozdział  13

Zgłaszanie wynalazków i wzorów użytkowych za granicą. Wykonywanie uzyskanych praw

§  54.

1. W przypadkach gospodarczo uzasadnionych wynalazek lub wzór użytkowy powinien być zgłoszony do ochrony za granicą, zwłaszcza gdy można spodziewać się sprzedaży za granicą wyrobów wytworzonych przez stosowanie tego wynalazku lub wzoru użytkowego, udzielenia licencji lub przeniesienia prawa albo gdy istnieją inne uzasadnione powody.

2. Jednostka gospodarki uspołecznionej, w której został zgłoszony wynalazek lub wzór użytkowy, jest obowiązana zbadać celowość zgłoszenia tego wynalazku lub wzoru użytkowego za granicą, zasięgając opinii właściwego przedmiotowo przedsiębiorstwa handlu zagranicznego, obowiązanego do wydania opinii w terminie jednego miesiąca od daty otrzymania wniosku. Wniosek o zgłoszenie wynalazku lub wzoru użytkowego za granicą może także złożyć w tej jednostce twórca wynalazku lub wzoru użytkowego.

3. Zasięganie opinii, o której mowa w ust. 2, nie jest wymagane, gdy zgłaszającym wynalazek lub wzór użytkowy jest uprawniony do patentu lub prawa ochronnego, posiadający koncesję Ministra Handlu Zagranicznego na prowadzenie działalności w zakresie handlu zagranicznego.

4. Przepis § 14 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

§  55.

1. Zgłoszenia wynalazku lub wzoru użytkowego za granicą dokonuje jednostka gospodarki uspołecznionej, polska osoba prawna nie będąca jednostką gospodarki uspołecznionej bądź obywatel polski, który zgłosił wynalazek lub wzór użytkowy w Urzędzie Patentowym, albo jego następca prawny (zgłaszający za granicą).

2. Zgłoszenia wynalazku lub wzoru użytkowego za granicą dokonuje się za pośrednictwem jednostki upoważnionej, chyba że zgłaszający za granicą ma stałe miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą.

§  56.

1. Jednostka upoważniona wykonuje czynności związane ze zgłoszeniem wynalazku lub wzoru użytkowego za granicą na podstawie zlecenia zgłaszającego za granicą.

2. Z chwilą przyjęcia zlecenia jednostka upoważniona działa w imieniu i na rzecz zgłaszającego za granicą jako jego pełnomocnik.

3. Jednostka upoważniona może odmówić przyjęcia zlecenia w zakresie swojej działalności, gdy zgłoszenie za granicą jest sprzeczne z zasadami ochrony wynalazków i wzorów użytkowych w kraju zgłoszenia.

4. Jednostka upoważniona jest obowiązana do niezwłocznego wykonania zleconych czynności.

5. Jeżeli zlecenie, o którym mowa w ust. 1, nie stanowi inaczej, jednostka upoważniona jest obowiązana opracować zgłoszenie wynalazku lub wzoru użytkowego i przygotować dokumenty potrzebne do zgłoszenia wynalazku lub wzoru użytkowego w krajach, w których ma być on zgłoszony, a zgłaszający za granicą jest obowiązany dostarczyć odpowiednią ilość kopii lub odbitek opisu wynalazku lub wzoru użytkowego zgłoszonego w Urzędzie Patentowym oraz udzielić pomocy fachowej i dostarczyć materiały niezbędne do zgłoszenia wynalazku lub wzoru użytkowego za granicą, uzyskania ochrony oraz jej utrzymania.

§  57.

1. Jednostka upoważniona pobiera od zgłaszającego za granicą z tytułu czynności związanych z ochroną wynalazku lub wzoru użytkowego za granicą opłaty zgodnie z obowiązującą taryfą opłat.

2. Wydatki jednostki upoważnionej w walucie obcej, związane ze zgłoszeniem i ochroną wynalazku lub wzoru użytkowego za granicą, pokrywa zgłaszający za granicą.

3. Jeżeli zgłaszający za granicą nie posiada własnych środków dewizowych, wydatki dewizowe związane ze zgłoszeniem i ochroną wynalazku lub wzoru użytkowego za granicą pokrywa z funduszu akwizycyjnego jednostka upoważniona, pobierając od zgłaszającego za granicą równowartość w złotych według obowiązującego kursu. Wydatki dewizowe są zwracane jednostce upoważnionej z pierwszych wpływów, należnych zgłaszającemu za granicą z tytułu wykonywania uzyskanych praw oraz eksportu towarowego chronionego tymi prawami; należną kwotę dewiz jednostka upoważniona odkupuje od zgłaszającego za granicą według obowiązującego kursu.

§ 58. Jednostka gospodarki uspołecznionej, która uzyskała ochronę wynalazku lub wzoru użytkowego za granicą, może wydać, po zasięgnięciu opinii właściwego przedsiębiorstwa handlu zagranicznego, decyzję o zaniechaniu utrzymania tej ochrony, jeżeli dalsze jej utrzymanie nie jest celowe. Przepisy § 54 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

§  59.

1. Wykonywanie prawa uzyskanego za granicą następuje za pośrednictwem jednostki upoważnionej, chyba że uprawniony z tego prawa, zwany dalej "uprawnionym", posiada koncesję lub zezwolenie Ministra Handlu Zagranicznego na prowadzenie działalności w zakresie handlu zagranicznego albo ma stałe miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą.

2. Jednostka upoważniona dokonuje czynności związanych z wykonywaniem prawa uzyskanego za granicą na podstawie zlecenia uprawnionego. Przepis § 56 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

3. Jeżeli z wykonywaniem prawa uzyskanego za granicą łączy się zbycie maszyn, urządzeń lub innych wyrobów związanych ze stosowaniem wynalazku lub wzoru użytkowego będącego przedmiotem tego prawa, wykonywanie prawa następuje za pośrednictwem jednostki gospodarki uspołecznionej właściwej ze względu na eksport takich maszyn, urządzeń lub innych wyrobów.

§  60.

1. Jeżeli uprawnionym jest jednostka gospodarki uspołecznionej, z kwoty uzyskanej z tytułu wykonywania prawa - po odliczeniu w walucie obcej, w której uzyskano płatność, prowizji jednostki upoważnionej, dodatkowego wynagrodzenia twórcy wynalazku lub wzoru użytkowego oraz innych wydatków związanych z wykonywaniem prawa - otrzymuje ona:

1) przy wpływach w walucie państwa zaliczonego do I obszaru płatniczego - w walucie obcej, w której uzyskano płatność, 10% kwoty uzyskanej z wykonywania prawa,

2) przy wpływach w walucie państwa zaliczonego do II obszaru płatniczego - odpisy dewizowe w wysokości określonej w przepisach odrębnych, dotyczących tworzenia i dysponowania częścią środków dewizowych z tytułu sprzedaży towarów i usług w eksporcie, nie niższej jednak niż 30%, a w braku takich przepisów - w walucie obcej, w której uzyskano płatność, 30% kwoty uzyskanej z wykonywania prawa,

3) w walucie polskiej równowartość pozostałej kwoty przeliczonej według obowiązującego kursu.

2. Jeżeli uprawnionym jest twórca niepracowniczego wynalazku lub wzoru użytkowego, jego następca prawny albo jednostka gospodarki nie uspołecznionej, otrzymuje on z kwoty uzyskanej z tytułu wykonywania prawa, po odliczeniu w walucie obcej, w której uzyskano płatność, prowizji jednostki upoważnionej i innych wydatków związanych z wykonywaniem prawa:

1) w walucie obcej, w której uzyskano płatność, 10% kwoty uzyskanej z wykonywania prawa,

2) w walucie polskiej równowartość pozostałej kwoty, przeliczonej według obowiązującego kursu.

3. Wpływy z tytułu wykonywania prawa za granicą wyłącza się z podstawy naliczania odpisów dewizowych określonych w odrębnych przepisach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli ustalona dla jednostki gospodarki uspołecznionej stawka odpisów jest niższa niż 30%.

4. Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, waluty obce uzyskane z tytułu wykonywania prawa, gromadzone na rachunkach uprawnionych jednostek w bankach krajowych, mogą być wykorzystane na zakup w drodze importu niezbędnych maszyn i urządzeń, towarów i usług na potrzeby własnej produkcji, zakup prasy fachowej, książek i wydawnictw zagranicznych, pokrycie kosztów uczestnictwa w sympozjach naukowych, targach i wystawach zagranicznych, w tym również kosztów podróży służbowych według zasad określonych w odrębnych przepisach.

§ 61. Przepisy § 54-60 stosuje się odpowiednio do udostępniania za granicą nie chronionego projektu wynalazczego.