§ 3. - Programy specjalne przeciwdziałania bezrobociu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1995.134.661

Akt utracił moc

Wersja od: 28 listopada 1995 r.

§  3.

1. Wniosek o wyrażenie zgody na realizację programu specjalnego przedkładany jest:

1) dyrektorowi właściwego wojewódzkiego urzędu pracy - w przypadku programów lokalnych,

2) Prezesowi Krajowego Urzędu Pracy - w przypadku programów wojewódzkich i regionalnych.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:

1) nazwę programu,

2) charakterystykę uczestników, liczbę i kryteria ich doboru,

3) określenie obszaru, na którym program będzie realizowany,

4) uzasadnienie potrzeby realizacji programu,

5) opis przedsięwzięć i przewidywane efekty,

6) wykaz realizatorów oraz zakres i warunki ich uczestnictwa w programie,

7) terminy realizacji programu, jego etapów i osiągania zamierzonych efektów,

8) źródła finansowania programu, w tym szczegółową kalkulację wydatków przewidzianych do finansowania z Funduszu Pracy,

9) terminy przedkładania okresowych informacji o przebiegu realizacji programu oraz sprawozdania zawierającego także rozliczenie zamierzonych i faktycznych efektów, i poniesionych kosztów,

10) opinie właściwych rejonowych i wojewódzkich rad zatrudnienia.

3. Wyodrębnienia grupy ryzyka objętej programem specjalnym dokonuje wnioskodawca tego programu na podstawie:

1) okresowych analiz poziomu i struktury bezrobocia na lokalnych rynkach pracy,

2) wyników przeprowadzonych badań i analiz na rynku pracy,

3) analiz i informacji ośrodków pomocy społecznej oraz innych organizacji i instytucji, dotyczących sytuacji materialnej bezrobotnych i ich rodzin,

4) lokalnych i wojewódzkich programów rozwoju społeczno-gospodarczego.