Dział 5 - Ochrona przed powodzią. - Prawo wodne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.34.158

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1972 r.

Dział  V

Ochrona przed powodzią.

Powszechna ochrona przed powodzią.

1.
Powszechna ochrona przed powodzią należy do Państwa. Ochrona ta polega na opanowywaniu wód powodziowych i ułatwianiu jak najmniej szkodliwego odpływu wielkich wód i lodów dla zabezpieczenia obszarów zalewowych przed wodami, stanowiącymi zagrożenie dla ludności, mienia i gospodarki narodowej.
2.
Przez obszary zalewowe rozumie się obszary, znajdujące się w dolinach rzek, potoków górskich i jezior, narażone na niebezpieczeństwo powodzi.

Na oznaczonych przez wojewódzki organ administracji wodnej nie obwałowanych obszarach zalewowych nie wolno bez pozwolenia wodnoprawnego, wydanego przez powiatowy organ administracji wodnej, wznosić obiektów budowlanych, zasadzać drzew, podnosić powierzchni terenu, usuwać istniejących wzniesień terenu oraz wykonywać urządzeń lub robót, które mogą utrudniać ochronę tych obszarów przed powodzią.

1.
Na obszarze położonym między wałem przeciwpowodziowym a korytem wody płynącej nie wolno składać materiałów, zmieniać powierzchni gruntu oraz zasadzać drzew i krzewów.
2.
Wojewódzki organ administracji wodnej w przypadkach uzasadnionych może:
1)
zwolnić od zakazów określonych w ust. 1,
2)
określić w porozumieniu z właściwym do spraw rolnych organem prezydium wojewódzkiej (miasta wyłączonego z województwa) rady narodowej sposób uprawy gruntów zgodnie z wymaganiami ochrony przed powodzią.
1.
Na wałach przeciwpowodziowych lub w ich pobliżu nie wolno:
1)
przejeżdżać pojazdami i konno lub przepędzać zwierząt domowych przez wały w miejscach do tego nie przeznaczonych albo wzdłuż po wałach, na których nie ma drogi o dostatecznie mocnej nawierzchni,
2)
orać lub bronować ziemi na wałach albo obok wałów w odległości 3 m od stopy wałów,
3)
rozkopywać wałów, wbijać słupów, osadzać znaków przez nie upoważnione osoby i zasadzać drzew lub krzewów na wałach,
4)
kopać studni, sadzawek, dołów i rowów obok wałów w odległości 50 m od stopy wałów,
5)
pasać na wałach zwierząt domowych i ptactwa,
6)
uszkadzać w jakikolwiek sposób darniny na wałach.
2.
Prezydium wojewódzkiej (miasta wyłączonego z województwa) rady narodowej może w przypadkach uzasadnionych wprowadzić inne niż określone w ust. 1, niezbędne dla ochrony wałów przeciwpowodziowych ograniczenia w użytkowaniu tych wałów. Ograniczenia te należy ogłosić w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości.
3.
Wojewódzki organ administracji wodnej może w przypadkach uzasadnionych zwolnić od zakazów określonych w ust. 1 i 2.
1.
Prowadzenie przez wały przeciwpowodziowe przewodów wodociągowych, gazowych, elektrycznych, telefonicznych lub innych wymaga pozwolenia wodnoprawnego wojewódzkiego organu administracji wodnej.
2.
Wykonanie obiektów budowlanych krzyżujących się z wałami przeciwpowodziowymi w jednym poziomie oraz ramp wałowych wymaga zgody powiatowego organu administracji wodnej.

Urządzenia do przepędu zwierząt domowych i przejazdu przez wały przeciwpowodziowe wykonuje inwestor budujący dany wał, a utrzymuje ten, na kim ciąży obowiązek utrzymania danej drogi.

Prezes Centralnego Urzędu Gospodarki Wodnej określi zasady ustalania wysokości wzniesienia dolnej krawędzi konstrukcji mostów na wodach śródlądowych powierzchniowych.

Wojewódzki organ administracji wodnej może nakazać na obszarze przepływu wielkich wód usunięcia na koszt sprawcy zmian terenu, dokonanych z naruszeniem przepisów niniejszej ustawy.

Bezpośrednia ochrona przed powodzią.

1.
Bezpośrednią ochronę przed powodzią sprawują komitety przeciwpowodziowe, które zespalają i koordynują działalność organów administracji państwowej i instytucji powołanych do zabezpieczenia kraju przed powodzią i do zwalczania jej skutków.
2.
Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia szczegółowe zasady organizacji i zakres działania komitetów przeciwpowodziowych.
1.
Na wniosek komitetu przeciwpowodziowego, sprawującego na danym obszarze bezpośrednią ochronę przed powodzią, prezydium właściwej rady narodowej może, jeżeli niebezpieczeństwo powodzi przyjmuje wielkie rozmiary, powołać do wykonania pilnych prac zabezpieczających mieszkańców zagrożonych lub sąsiednich terenów oraz państwowe, spółdzielcze i społeczne jednostki organizacyjne.
2.
Osoby i jednostki organizacyjne, określone w ust. 1, obowiązane są na wezwanie prezydium właściwej rady narodowej wziąć udział w pracach zabezpieczających wraz z posiadanym sprzętem i środkami przewozowymi lub dostarczyć posiadane materiały.
3.
Rada Ministrów wyda w drodze rozporządzenia szczegółowe przepisy w sprawach określonych w ust. 1 i 2.

Na żądanie komitetu przeciwpowodziowego osoba piętrząca wodę obowiązana jest bez odszkodowania obniżyć piętrzenie lub spuścić wodę na ustalony przez ten komitet okres czasu, niezbędny ze względu na bezpośrednią ochronę przed powodzią.

Jeżeli w inny sposób nie można usunąć bezpośredniego niebezpieczeństwa dla życia ludności lub dla mienia, prezydium wojewódzkiej (miasta wyłączonego z województwa) rady narodowej na wniosek komitetu przeciwpowodziowego może zarządzić ewakuację ludności z terenów bezpośrednio zagrożonych.

W akcji bezpośredniej ochrony przed powodzią biorą udział jednostki Wojska Polskiego, Milicji Obywatelskiej i Straży Pożarnych pod kierownictwem komitetów przeciwpowodziowych.

1.
Osobom, które w związku z udziałem w organizowanej akcji bezpośredniej ochrony przed powodzią (art. 104 ust. 1) ulegną wypadkowi, oraz członkom ich rodzin przysługuje prawo do świadczeń z tytułu tych wypadków.
2.
Rada Ministrów wyda w drodze rozporządzenia przepisy w sprawie zakresu i zasad przyznawania świadczeń, o których mowa w ust. 1.

Za zniszczenie, uszkodzenie lub utratę użytych w akcji bezpośredniej ochrony przed powodzią środków przewozowych, zwierząt pociągowych, sprzętu lub materiałów należy się odszkodowanie za rzeczywistą stratę. Jeżeli szkody objęte są ubezpieczeniem, odszkodowanie zmniejsza się o kwotę przyznanego odszkodowania z tytułu ubezpieczenia.