Rozdział 4 - ZOBOWIĄZANIA. - Prawo właściwe dla stosunków prywatnych wewnętrznych. (Prawo prywatne międzydzielnicowe).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.101.580

Akt utracił moc
Wersja od: 3 listopada 1945 r.

IV.

ZOBOWIĄZANIA.

Strony mogą poddać stosunek obowiązkowy któremukolwiek z praw, obowiązujących w Polsce.

Jeżeli strony nie oznaczyły właściwego prawa, natenczas stosuje się:

1)
do umów, zawieranych na giełdzie, lub targach publicznych, - prawo tamże obowiązujące;
2)
do umów, odnoszących się do nieruchomości, - prawo, obowiązujące w miejscu, gdzie nieruchomość się znajduje;
3)
do umów, zawieranych w handlu cząstkowym, - prawo miejsca, gdzie jest siedziba sprzedawcy;
4)
do umów o usługi, roboty, budowle i dostawy, zawieranych z państwem, - prawo właściwe według siedziby władzy działającej, a do takichże umów, zawieranych z innemi związkami publicznemi, - prawo, obowiązujące w ich siedzibie;
5)
do umów o ubezpieczenie - prawo, obowiązujące w siedzibie zakładu ubezpieczającego;
6)
do umów, zawieranych z notarjuszami, adwokatami i innemi osobami, spełniającemi czynności zawodowe, w zakresie tych czynności, - prawo miejsca, w którem osoby te zawód swój stale wykonywają;
7)
do umów o pracę, zawieranych z pracownikami przez przedsiębiorców handlowych, przemysłowych i górniczych, - prawo miejsca, w którem praca jest wykonywana.
1)
Do umów, nie objętych liczbami 1-7 artykułu 10, stosować należy prawo tego obszaru prawnego, w którym obie strony w czasie zawarcia umowy mają miejsce zamieszkania. Gdy strony mieszkają w obszarach różnych praw, a zobowiązanie jest jednostronne, stosować należy prawo tego obszaru, w którym mieszka dłużnik; gdy zobowiązanie jest obustronne, - prawo tego obszaru, w którym umowę zawarto. Umowa między nieobecnymi uchodzi za zawartą w miejscu, w którem oferent otrzymał przyjęcie oferty.
2)
Prawo, obowiązujące w miejscu zawarcia umowy, ma zastosowanie także wtedy, gdy nie można ustalić miejsca zamieszkania, mającego rozstrzygać o prawie właściwem.
3)
Jeżeli dłużnik, sporządzający czynność jednostronną, nie oznaczył sam prawa właściwego, obowiązuje go prawo miejsca jego zamieszkania, a jeżeli miejsca zamieszkania w Polsce ustalić nie można, prawo miejsca sporządzenia czynności.
4)
Miejscem zamieszkania kupca w jego obrocie handlowym jest siedziba przedsiębiorstwa; jeżeli kupiec ma kilka przedsiębiorstw, - siedziba tego przedsiębiorstwa, z którem stosunek zawiązano.
1)
Zobowiązania z występków i z innych zdarzeń prawnych podlegają prawu, obowiązującemu w miejscu, gdzie zaszedł fakt, który wywołał zobowiązanie.
2)
To samo prawo rozstrzyga, czy osoba, w swej zdolności osobistej ograniczona, odpowiada za wyrządzoną szkodę.