Rozdział 3 - Przestępstwa porządkowo-prasowe. - Prawo prasowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.1.1 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 2 marca 1928 r.

Rozdział  III.

Przestępstwa porządkowo-prasowe.

Art.  58.

Kto świadomie:

1) czyni przedruki druku skonfiskowanego lub zajętego w częściach, które spowodowały konfiskatę lub zajęcie;

2) rozpowszechnia druk skonfiskowany lub zajęty albo też druk zagraniczny, pozbawiony debitu pocztowego lub zakazany (art. 14) -

będzie karany pozbawieniem wolności do sześciu miesięcy i grzywną do dwóch tysięcy złotych, lub jedną z tych kar.

Jeśli czynu dopuszczano się przez nieoględność, winny będzie karany pozbawieniem wolności do trzech miesięcy i grzywną do tysiąca złotych, lub jedną z tych kar.

Okolicznością obciążającą jest popełnienie czynu, mimo ogłoszenia w gazecie rządowej orzeczenia o konfiskacie lub zajęciu.

Art.  59.

Kto wydaje czasopismo przez sąd zawieszone, albo kto prowadzi zakład graficzny, którego działalność sąd wstrzymał - będzie karany pozbawieniem wolności do sześciu miesięcy i grzywną do tysiąca złotych, lub jedną z tych kar.

Art.  60.

Redaktor odpowiedzialny, który w czasopiśmie:

1) nie ogłosi rozporządzenia, zarządzenia, wyroku, uchwały, postanowienia lub innego obwieszczenia, nakazanego lub nadesłanego na zasadzie obowiązujących przepisów prawnych przez sąd lub inną władzę;

2) zamieści takie ogłoszenia w sposób niezgodny z obowiązującemi przepisami -

będzie karany pozbawieniem wolności do sześciu tygodni i grzywną do pięciuset złotych, lub jedną z tych kar.

Art.  61.

Redaktor odpowiedzialny winny nieusprawiedliwionego nieogłoszenia sprostowania, przewidzianego w art. 30 lub 32, albo wydrukowania tego sprostowania w sposób niezgodny z przepisami - będzie karany pozbawieniem wolności do sześciu tygodni i grzywną do pięciuset złotych, lub jedną z tych kar.

Nieogłoszenie sprostowania, nadesłanego na zasadzie art. 32, ścigane jest wskutek skargi prywatnej.

Art.  62.

W wypadkach, przewidzianych w art. 60 i 61, sąd orzeknie równocześnie z karą obowiązek umieszczenia w czasopiśmie ogłoszenia lub sprostowania w terminie możliwie najbliższym, oraz konfiskatę każdego numeru, wydanego po tym terminie, aż do czasu umieszczenia ogłoszenia lub sprostowania. Obowiązek umieszczenia, orzeczony na zasadzie niniejszego przepisu, ciąży także na każdym następnym redaktorze odpowiedzialnym.

Art.  63.

Sąd może ograniczyć się do orzeczenia, nakazującego ogłoszenie sprostowania odrzuconego przez redaktora odpowiedzialnego, jeśli uzna, że ten mógł być w błędzie co do warunków ogłoszenia sprostowania.

Art.  64.

Zaskarżenie wyroku nie wstrzymuje jego wykonania co do obowiązku umieszczenia ogłoszenia lub sprostowania oraz co do konfiskaty w myśl art. 62.

Art.  65.

Nakładca, wydawca i redaktor odpowiedzialny winny puszczenia w obieg, choćby przez nieoględność, wydawnictwa bez spełnienia prawem przepisanych warunków - będzie karany pozbawieniem wolności do sześciu tygodni i grzywną do pięciuset złotych, lub jedną z tych kar.

Art.  66.

Kto świadomie niezgodnie z prawdą zamieszcza w zgłoszeniu, w oświadczeniu lub na druku dane, wymagane w art. 6, 17, 20 ust. 1, 23, 27, albo nie dopełnia obowiązku zmiany redaktora odpowiedzialnego, wymaganego w art. 26 - będzie karany pozbawieniem wolności do trzech miesięcy i grzywną do dwóch tysięcy złotych, lub jedną z tych kar.

Art.  67.

Kto, choćby przez nieoględność, narusza przepisy art. 6, 7, 8, 9, 10, 12, 13, 15, 16, 17, 18, 20 ust. 1, 33 ust. 2, lub rozporządzeń wydanych na ich podstawie, albo udaremnia lub udaremnić się stara kontrolę, przewidzianą w art. 18 ustęp ostatni lub w art. 19 - będzie karany pozbawieniem wolności do czterech tygodni i grzywną do pięciuset złotych, lub jedną z tych kar.

Tej samej karze ulega kto podżega do przekroczenia postanowień art. 13 lub w tem pomaga, choćby osoba przekraczająca to postanowienie ze względu na wiek lub inne okoliczności nie ulegała karze.

Przy skazaniu za naruszenie przepisów art. 7, 9, 10 należy orzec obowiązek dostarczenia egzemplarzy.