Dział 5 - Przepisy przejściowe i końcowe. - Prawo o ustroju adwokatury.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.33.289

Akt utracił moc
Wersja od: 12 maja 1938 r.

DZIAŁ  V.

Przepisy przejściowe i końcowe.

(1)
Adwokaci, wpisani na listę w chwili wejścia w życie prawa niniejszego, stają się adwokatami w rozumieniu tego prawa.
(2)
Adwokaci, będący patronami w chwili wejścia w życie prawa niniejszego, zachowują nadal prawo patronatu; prawo to wygaśnie jednak z chwilą ustania stosunku patronatu z danym aplikantem.
(1)
Adwokaci, skreśleni z listy przed dniem wejścia w życie prawa niniejszego, będą na żądanie wpisani na listę, jeżeli odpowiadają warunkom art. 57 ust. (1) lit. a) - c).
(2)
Okręgowa rada adwokacka wpisze nadto na listę adwokatów każdego, kto zgłosi się przed dniem 31 grudnia 1940 r. i wykaże, że z chwilą wejścia w życie prawa niniejszego miał prawo do wpisu z mocy przepisów rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 października 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr 86, poz. 733).
(3)
Do adwokatów, wpisywanych na listę z mocy artykułu niniejszego, mają odpowiednie zastosowanie przepisy, zawarte w art. 57 ust. (3) i (4), 61, 62, 64, 65 i 66.
(1)
Przepis art. 58 lit. c) ma zastosowanie również do tych urzędników referendarskich Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, którzy byli zwolnieni od egzaminu referendarskiego na podstawie § 25 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 maja 1925 r. o aplikacji (służbie przygotowawczej) i zawodowych egzaminach referendarskich w Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. Nr 58, poz. 409).
(2)
Byli urzędnicy Prokuratorii Królestwa Polskiego i Galicyjskiej Prokuratorii Skarbu, którzy posiadali warunki do wpisu na listę adwokatów, mogą być na nią wpisani, jeżeli odpowiadają warunkom, wymienionym w art. 57 ust. (1) lit. a) - c).
(1)
Aplikanci adwokaccy, którzy w dniu wejścia w życie prawa niniejszego mają co najmniej, bądź
a)
rok aplikacji adwokackiej, bądź
b)
rok aplikacji sądowej, bądź
c)
trzy miesiące aplikacji adwokackiej i rok obowiązkowej służby wojskowej,

stają się aplikantami adwokackimi w rozumieniu prawa niniejszego, przy czym czas trwania aplikacji adwokackiej oblicza się dla nich według przepisów rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 października 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr 86, poz. 733).

(2)
Aplikanci adwokaccy, którzy przed dniem wejścia w życie prawa niniejszego złożyli egzamin sędziowski, kończą aplikację według przepisów prawa niniejszego.
(3)
Aplikanci adwokaccy, którzy nie odpowiadają żadnemu z warunków, określonych w ustępach poprzedzających, muszą przed przystąpieniem do egzaminu adwokackiego:
a)
zdać egzamin sędziowski, poprzedzony co najmniej dwuletnią aplikacją sądową,
b)
dokończyć aplikację adwokacką według przepisów prawa niniejszego.
(4)
Minister Sprawiedliwości może z ważnych powodów zwolnić od aplikacji sądowej aplikanta, obowiązanego do złożenia egzaminu sędziowskiego z mocy przepisów artykułu niniejszego.

Aplikanci, odbywający aplikację adwokacką według przepisów ust. (1) i (3) artykułu poprzedzającego, mogą zastępować swych patronów przed sądami apelacyjnymi dopiero w ostatnich dwóch latach obowiązkowej aplikacji.

(1)
Aplikanci adwokaccy, mający w chwili wejścia w życie prawa niniejszego zajęcia uboczne, zaniechają tych zajęć, jeżeli w ciągu trzech miesięcy nie uzyskają na nie zezwolenia okręgowej rady adwokackiej.
(2)
Adwokat, zajmujący w chwili wejścia w życie prawa niniejszego stanowisko pracownika notarialnego lub pracownika kancelarii pisarza hipotecznego, zachowuje to stanowisko; okręgowa rada adwokacka może jednak z ważnych powodów uprawnienie to cofnąć.
(1)
Kadencja dotychczasowej Naczelnej Rady Adwokackiej i Odwoławczego Sądu Dyscyplinarnego kończy się z upływem sześciu tygodni od dnia wejścia w życie prawa niniejszego, kadencja zaś dotychczasowych rad adwokackich i sądów dyscyplinarnych izb - z pływem trzech miesięcy od tej daty.
(2)
Wybory członków Naczelnej Rady Adwokackiej i komisyj rewizyjnych izb odbędą się w ciągu miesiąca od dnia wejścia w życie prawa niniejszego, przy czym kadencja nowoobranych komisyj rewizyjnych kończy się z dniem 30 listopada 1939 r.
(3)
Pierwsze pod rządem prawa niniejszego okręgowe rady adwokackie i sądy dyscyplinarne izb powołane będą przez Naczelną Radę Adwokacką.
(4)
Ze składu Naczelnej Rady Adwokackiej, rad okręgowych i sądów dyscyplinarnych izb, powołanych z mocy ust. (2) i (3) w latach 1939-1941, trzecia część ustępować będzie w drodze losowania corocznie przed walnym zgromadzeniem, przy czym przepis art. 55 ust. (4) będzie miał odpowiednie zastosowanie.
(5)
Do członków organów samorządu adwokackiego, powoływanych na podstawie niniejszego artykułu, nie stosuje się przepisu art. 6 ust. (2).
(1)
W latach 1939-1941 Naczelna Rada Adwokacka będzie uzupełniać corocznie w listopadzie skład rad okręgowych i sądów dyscyplinarnych izb.
(2)
Minister Sprawiedliwości może jednak na wniosek Naczelnej Rady Adwokackiej zarządzić w poszczególnych izbach wybór członków rad okręgowych i sądów dyscyplinarnych przez walne zgromadzenie w terminie wcześniejszym.
(3)
Do roku 1944 włącznie Naczelna Rada Adwokacka władna będzie uchylić dokonany przez walne zgromadzenie wybór członków rady okręgowej lub wybór sądu dyscyplinarnego izby, jeżeli zgłoszony zostanie sprzeciw, podpisany przez adwokatów, reprezentujących 50 uczestników albo 1/10 uczestników walnego zgromadzenia; Rada Naczelna może uchylić wybór członków rady okręgowej lub sądu dyscyplinarnego izby tylko w całości; uchwałę uchylającą wybór Rada Naczelna przedstawi w ciągu dni siedmiu Ministrowi Sprawiedliwości.
(4)
Wybór członków okręgowej rady adwokackiej i sądu dyscyplinarnego izby uzyskuje moc prawną, jeżeli:
a)
albo w terminie siedmiodniowym od dnia wyborów nie zostanie zgłoszony do Naczelnej Rady Adwokackiej sprzeciw ze strony osób uprawnionych,
b)
albo Naczelna Rada Adwokacka sprzeciw odrzuci, bądź w terminie miesięcznym od otrzymania sprzeciwu nie poweźmie uchwały o uchyleniu wyboru,
c)
albo Minister Sprawiedliwości, w terminie siedmiodniowym od otrzymania uchwały Rady Naczelnej, uchwałę tę uchyli.
(5)
W razie prawomocnego uchylenia wyboru członków okręgowej rady adwokackiej lub sądu dyscyplinarnego izby - Rada Naczelna:
a)
bądź przedłuży na rok mandaty ustępujących członków rady lub sądu,
b)
bądź powoła na rok innych członków spośród adwokatów izby, mających prawo wybieralności.
(6)
Rada Ministrów władna jest na wniosek Ministra Sprawiedliwości przedłużyć moc obowiązującą przepisów ust. (3) - (5) na dalsze trzy lata.
(7)
W stosunku do członków organów izby, piastujących mandaty na mocy uchwały Naczelnej Rady Adwokackiej, nie ma zastosowania ograniczenie, zawarte w art. 6 ust. (2).
(1)
Okręgowa rada adwokacka zachowuje do dnia 31 grudnia 1939 r. prawo ustalania wysokości opłaty wpisowej; uchwała rady podlega zatwierdzeniu Naczelnej Rady Adwokackiej.
(2)
Do czasu ustalenia przez Naczelną Radę Adwokacką jednolitej opłaty wpisowej, adwokaci, przenoszący siedzibę do okręgu innej izby, opłacają na rzecz tej izby opłatę wyrównawczą.

Termin zaskarżenia odmowy wpisu na listę adwokatów lub listę aplikantów adwokackich wynosi dwa miesiące, jeżeli zaczął biec przed dniem wejścia w życie prawa niniejszego.

(1)
Sprawy dyscyplinarne, wszczęte przed dniem wejścia w życie prawa niniejszego, będą się toczyć według przepisów tego prawa.
(2)
Do spraw jednak, w których przed tą datą zapadł wyrok pierwszej instancji, stosuje się nadal przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 października 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr 86, poz. 733).

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Sprawiedliwości.

(1)
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
(2)
Jednocześnie traci moc rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 października 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr 86, poz. 733) zawierające prawo o ustroju adwokatury, z wyjątkiem art. 130 ust. (3).