Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Prawo o ustroju adwokatury.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.33.289

Akt utracił moc

Wersja od: 12 maja 1938 r.

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

Art.  1.

(1) Adwokaturę stanowi ogół adwokatów i aplikantów adwokackich.

(2) Adwokatura tworzy jednostkę samorządu i rządzi się przepisami, zawartymi w prawie niniejszym.

Art.  2.

(1) Samorząd adwokacki powołany jest do strzeżenia godności stanu adwokackiego, przedstawicielstwa interesów zawodowych i współdziałania z organami wymiaru sprawiedliwości.

(2) Do zakresu działania samorządu adwokackiego należy:

a) wpis na listę adwokatów i aplikantów adwokackich oraz skreślanie z tych list,

b) nadzór nad działalnością zawodową członków adwokatury oraz zachowaniem przez nich godności stanu adwokackiego,

c) ustalanie i krzewienie zasad etyki zawodowej,

d) sądownictwo dyscyplinarne,

e) sądownictwo polubowne między adwokatami, aplikantami, adwokatami i aplikantami oraz między adwokatami i klientami,

f) kierowanie przygotowaniem zawodowym i kształceniem aplikantów adwokackich,

g) wyznaczanie obrońców i zastępców stron, jeżeli przepisy postępowania sądowego nie stanowią inaczej,

h) wyznaczanie w razie potrzeby zastępców dla adwokatów,

i) zarząd i rozporządzanie majątkiem samorządu oraz organizacja funduszów wzajemnej pomocy i zapomóg pośmiertnych,

j) udzielanie opinii na żądanie władz państwowych o projektach aktów ustawodawczych lub rozporządzeń oraz przedstawianie postulatów w dziedzinie ustawodawstwa i stosowania obowiązujących przepisów,

k) wydawanie opinii na żądanie władz lub adwokata co do wysokości należnego mu honorarium.

(3) Samorząd adwokacki jest zwolniony od danin publicznych w tej samej mierze, co i samorząd terytorialny.

Art.  3.

(1) Naczelną władzą samorządu adwokackiego i przedstawicielką adwokatury jest Naczelna Rada Adwokacka.

(2) Siedzibą Naczelnej Rady Adwokackiej jest m. st. Warszawa.

Art.  4.

(1) W okręgu każdego sądu apelacyjnego istnieje izba adwokacka.

(2) Siedzibą organów izby jest siedziba sądu apelacyjnego.

Art.  5.

Tworzy się Izbę do Spraw Adwokatury przy Sądzie Najwyższym, jako ostatnią instancję sądową do orzekania w sprawach wyraźnie w prawie niniejszym wskazanych.

Art.  6.

(1) Stanowiska w organach samorządu adwokackiego - jeżeli prawo niniejsze nie stanowi inaczej - obsadzane są na trzy lata, przy czym corocznie ustępuje trzecia część składu każdego organu według starszeństwa mandatów.

(2) Ustępujący nie może być wybrany do tego samego organu samorządu adwokackiego przed upływem roku od daty ustąpienia.

(3) Adwokat, powołany na członka organu samorządu adwokackiego, nie może odmówić przyjęcia mandatu; Naczelna Rada Adwokacka może z ważnych powodów zezwolić na złożenie mandatu.

(4) Nie można łączyć mandatów do dwóch ustawowych organów samorządu adwokackiego.

(5) W przypadku wygaśnięcia lub utraty mandatu przed upływem ustawowego terminu, właściwy organ powoła następcę na okres do upływu tego terminu.

Art.  7.

Samorząd adwokacki, reprezentowany przez Naczelną Radę Adwokacką, oraz każda z izb adwokackich mają osobowość prawną.

Art.  8.

Językiem urzędowym samorządu adwokackiego jest język polski.

Art.  9.

(1) Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Adwokackiej określa w drodze rozporządzenia:

a) wzory pieczęci z godłem państwowym dla organów samorządu adwokackiego,

b) strój adwokatów podczas rozpraw,

c) normy wynagrodzenia adwokatów za wykonywanie czynności zawodowych.

(2) Minister Sprawiedliwości zarządza ogłoszenie w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości:

a) zmian, zachodzących w liście adwokatów,

b) składu Naczelnej Rady Adwokackiej i okręgowych rad adwokackich.