Art. 21. - Prawo o sądowem postępowaniu egzekucyjnem.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1932.93.803
Akt utracił moc Wersja od: 28 października 1932 r.
Art. 21.
§ 1.
Orzeczenia sądu zagranicznego, wydane w postępowaniu spornem cywilnem w sprawach, należących w Polsce, do właściwości sądów powszechnych, i mające znaczenie wyroku, jako też ugody, zawarte w takiem postępowaniu, są tytułami egzekucyjnemi, jeżeli to przewiduje umowa międzynarodowa. Jeżeli umowa nie określa inaczej warunków wykonalności, orzeczenia i ugody będą w Polsce wykonywane pod następującemi warunkami: 1)
jeżeli orzeczenie zostało wydane albo ugoda została zawarta po wejściu w życie umowy międzynarodowej; 2)
jeżeli sąd zagraniczny, w którym sprawa toczyła się, nie był do jej rozpoznania niewłaściwy stosownie do zasad kodeksu postępowania cywilnego; 3)
jeżeli orzeczenie jest prawomocne; 4)
jeżeli orzeczenie lub ugoda podlega wykonaniu w państwie, skąd pochodzi; 5)
jeżeli wezwanie do sprawy, zakończonej wyrokiem zaocznym, zostało doręczone pozwanemu do rąk własnych; jednak doręczenia w sprawach między obywatelami i na obszarze tego państwa, skąd wyrok pochodzi, są wystarczające, gdy odpowiadają przepisom o doręczeniach, w państwie tem obowiązującym; 6)
jeżeli orzeczenie przy ocenie zdolności osobistej lub ustawowego zastępstwa obywatela polskiego nie odbiega ze szkodą dla niego od zasad prawa polskiego; 7)
jeżeli orzeczenie zagraniczne nie pozostaje w sprzeczności z prawomocnem orzeczeniem sądu polskiego, ani też o ten sam przedmiot nie toczy się spór w sądzie polskim; 8)
jeżeli orzeczenie lub ugoda nie są sprzeczne z podstawowemi zasadami obowiązującego w Polsce porządku publicznego lub z dobremi obyczajami.§ 2.
Jeżeli umowa międzynarodowa nie normuje trybu postępowania co do nadania klauzuli wykonalności, stosuje się przepisy prawa niniejszego z tą zmianą, że termin do wniesienia zażalenia wynosi dwa tygodnie.