Rozdział 6 - Uchylenie układu. - Prawo o postępowaniu układowem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.93.836

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1998 r.

Rozdział VI.

Uchylenie układu.

§  1. 41
Jeżeli po zawarciu układu dłużnik został prawomocnie skazany za przestępstwo, polegające na tem, że przed układem w celu pokrzywdzenia wierzyciela ukrywał przedmioty majątkowe albo zaciągnął pozorne zobowiązania lub zawarł inne pozorne umowy, że udzielił lub obiecał udzielić wierzycielowi korzyści majątkowej za działanie na szkodę innych wierzycieli w czasie postępowania układowego, albo że prowadził księgowość w sposób niezgodny z prawdą, uszkadzał, ukrywał, przerabiał lub podrabiał księgi lub dokumenty, sąd na wniosek wierzycieli mających łącznie przynajmniej czwartą część ogólnej sumy wierzytelności, które uprawniały do uczestniczenia w zgromadzeniu, po przeprowadzeniu rozprawy, uchyli układ. Wniosek o uchylenie układu będzie odrzucony, jeżeli został zgłoszony po upływie dwóch lat od daty prawomocnego zatwierdzenia układu.
§  2. 42
Jeżeli dłużnik nie wykonywa wynikających z układu zobowiązań, sąd na wniosek wierzyciela lub kuratora, po przeprowadzeniu rozprawy, może uchylić układ. Na postanowienie, oddalające wniosek, nie ma środka odwoławczego.
§  3.
Uchylenie układu z innych przyczyn, niż wymienione w paragrafach poprzedzających, nie jest dopuszczalne.
§  1. 43
Na rozprawę w przypadkach, przewidzianych w artykule poprzedzającym, wezwani będą dłużnik i wierzyciele, zgłaszający wniosek, jak również kurator, gdy jest uprawniony do zgłoszenia wniosku. Jeżeli układ dotyczy przedsiębiorstwa państwowego, wezwać należy również organ założycielski tego przedsiębiorstwa oraz organ reprezentujący Skarb Państwa. Będą dopuszczeni do rozprawy także inni wierzyciele, którzy stawią się bez wezwania.
§  2.
Postanowienie o uchyleniu układu będzie doręczone wierzycielom.

Jeżeli dłużnik udzielił niektórym wierzycielom korzyści większych, niż przewidziane w układzie, każdy wierzyciel w ciągu dwóch lat od daty prawomocnego zatwierdzenia układu może w drodze powództwa żądać solidarnie od dłużnika i wierzyciela, który osiągnął niedozwoloną korzyść, uiszczenia sumy, o jaką w układzie zmniejszona została wierzytelność żądającego. Wierzyciel, który osiągnął niedozwoloną korzyść, odpowiada tylko do wysokości tej korzyści.

W razie uchylenia układu, wypłacone na jego podstawie sumy nie będą zwrócone, lecz będą zarachowane na poczet wierzytelności, a zabezpieczenia, dane na pewność wykonania układu, pozostają w mocy, chyba że z warunków zabezpieczenia co innego wynika.

41 Art. 74 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 27 lipca 1990 r. o (Dz.U.90.55.320) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 19 września 1990 r.
42 Art. 74 § 2 zmieniony przez art. 11 pkt 8 ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o zmianie przepisów postępowania w sprawach cywilnych (Dz.U.50.38.349) z dniem 2 października 1950 r.
43 Art. 75 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 24 ustawy z dnia 27 lipca 1990 r. o (Dz.U.90.55.320) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 19 września 1990 r.