Tytuł 2 - Postępowanie. - Prawo o księgach wieczystych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.57.320

Akt utracił moc

Wersja od: 2 października 1950 r.

TYTUŁ  II.

Postępowanie.

Art.  30.

Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, wpisy dokonywane są tylko na wniosek.

Art.  31.

Wniosek o wpis nie może być uzależniony od warunku lub terminu, może jednak być uzależniony od dokonania innego wpisu na podstawie uprzednio lub równocześnie złożonego wniosku.

Art.  32.

Wniosek o wpis może być postawiony przez osobę, na której rzecz wpis ma nastąpić, albo przez osobę, której prawo ma być wpisem dotknięte.

Art.  33.

We wniosku winno być wskazane zamieszkanie osoby, na której rzecz wpis ma nastąpić. Jeżeli osoba ta ma zamieszkanie za granicą, wniosek winien wymienić jej pełnomocnika do odbioru doręczeń zamieszkałego w Polsce.

Art.  34.

Wnioski o wpis składa się na piśmie.

Art.  35.

§ 1. Wniosek o wpis winien być niezwłocznie wciągnięty do dziennika ksiąg wieczystych i opatrzony numerem kolejnym.

§ 2. Minister Sprawiedliwości wyda w drodze rozporządzenia przepisy o prowadzeniu dziennika ksiąg wieczystych.

Art.  36.

§ 1. O kolejności wniosku o wpis rozstrzyga jego numer. O kolejności numeru rozstrzyga chwila złożenia wniosku.

§ 2. Za chwilę złożenia wniosku uważa się chwilę jego wpływu do właściwego sądu. Wnioski, które wpłynęły równocześnie, będą uważane za złożone równocześnie.

Art.  37.

§ 1. Niezwłocznie po wciągnięciu wniosku o wpis do dziennika ksiąg wieczystych będzie zaznaczony w odpowiednim dziale księgi wieczystej numer wniosku (wzmianka o wniosku).

§ 2. Po dokonaniu żądanego wpisu albo po uprawomocnieniu się postanowienia, odmawiającego dokonania wpisu, wzmianka o wniosku ulega wykreśleniu z urzędu.

Art.  38.

§ 1. Wpis ma moc wsteczną od chwili złożenia wniosku o jego dokonanie.

§ 2. Okoliczność, że po złożeniu wniosku osoba, na której rzecz wpis ma nastąpić, albo osoba, której prawo ma być wpisem dotknięte, zmarła lub została ograniczona w możności rozporządzania prawem albo w zdolności do działań prawnych, nie stanowi przeszkody do wpisu.

Art.  39.

Pełnomocnictwo do złożenia wniosku winno być udzielone na piśmie.

Art.  40.

Notariusz, który sporządził akt mający być podstawą wpisu w księdze wieczystej, jest umocowany do złożenia wniosku w imieniu interesowanych, jak również do przedsiębrania w ich imieniu wszelkich czynności potrzebnych do uzyskania wpisu, w szczególności do wnoszenia środków odwoławczych; jednakże do wniesienia skargi kasacyjnej notariusz nie jest uprawniony.

Art.  41.

Notariusz, który sporządził akt obejmujący umowę przenoszącą własność nieruchomości, obowiązany jest z urzędu przesłać w ciągu tygodnia wypis aktu do sądu prowadzącego właściwą księgę wieczystą, wraz z wnioskiem o dokonanie wpisu. Przepis ten nie wyłącza uprawnienia interesowanych do złożenia wniosku o wpis.

Art.  42.

§ 1. Do cofnięcia wniosku potrzebne jest oświadczenie osoby, na której rzecz wpis ma nastąpić, oraz osoby, której prawo ma być wpisem dotknięte. Oświadczenia te winny być złożone na piśmie, z podpisem notarialnie poświadczonym.

§ 2. W razie cofnięcia wniosku wzmianka o wniosku ulega wykreśleniu z urzędu.

Art.  43.

Pełnomocnictwo do cofnięcia wniosku winno być udzielone na piśmie z podpisem notarialnie poświadczonym.

Art.  44.

W przypadkach w ustawie przewidzianych wpis nastąpi na podstawie wezwania władzy publicznej.

Art.  45.

Rozpoznając wniosek o wpis, sąd bada jedynie treść wniosku i dołączonych doń dokumentów oraz treść księgi wieczystej. Postanowienie odmawiające dokonania wpisu może opierać się także na okolicznościach, które doszły do wiadomości sądu w inny sposób w drodze urzędowej albo są powszechnie znane.

Art.  46.

Sąd stosownie do okoliczności może wyznaczyć wnioskodawcy odpowiedni termin do usunięcia przeszkody do wpisu. Z ważnych powodów termin ten może być przedłużony. Po bezskutecznym upływie terminu sąd odmówi dokonania wpisu.

Art.  47.

Postanowienie, odmawiające dokonania wpisu lub wyznaczające wnioskodawcy termin do usunięcia przeszkody, winno być uzasadnione z urzędu. W uzasadnieniu sąd wymieni wszystkie przeszkody do wpisu, jakie stwierdził.

Art.  48. ³

§ 1. Na postanowienie sądu prowadzącego księgę wieczystą, wyznaczające termin do usunięcia przeszkody, służy zażalenie.

§ 2. Zażalenie wnosi się do sądu prowadzącego księgę wieczystą. Sąd ten może uczynić zadość żądaniu wyrażonemu w zażaleniu.

Art.  49. ⁴

(skreślony).

Art.  50. ⁵

(skreślony).

Art.  51. ⁶

W razie wniesienia rewizji przeciwko dokonanemu wpisowi sąd prowadzący księgę wieczystą uczyni z urzędu wzmiankę o rewizji. Do takiej wzmianki stosuje się odpowiednio przepisy, dotyczące ostrzeżenia o niezgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym.

Art.  52.

§ 1. Jeżeli sąd dostrzeże, że skutkiem uchybienia przepisom ustawy przy dokonaniu wpisu treść księgi wieczystej stała się niezgodna z rzeczywistym stanem prawnym, zarządzi niezwłocznie z urzędu wpisanie ostrzeżenia.

§ 2. Sprostowanie usterek wpisu, które nie mogą wywołać niezgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, winno nastąpić z urzędu.

Art.  53.

§ 1. 7 O dokonaniu wpisu zawiadamia się osobę, na której rzecz wpis nastąpił, oraz osoby, których prawa zostały wpisem dotknięte. Zawiadomienie to doręcza się powyższym osobom razem z odpisem postanowienia zarządzającego dokonanie wpisu.

§ 2. O wyznaczeniu terminu do usunięcia przeszkody do wpisu oraz o odmowie dokonania wpisu zawiadamia się osobę, na której rzecz wpis miał nastąpić, oraz osobę, której prawo miało być wpisem dotknięte.

Art.  54.

Osoba, na której rzecz wpisane jest prawo w księdze wieczystej, albo jej pełnomocnik do odbioru doręczeń ma obowiązek zawiadomić sąd prowadzący księgę o każdej zmianie swego zamieszkania. Zawiadomienie winno być uczynione na piśmie z podpisem notarialnie poświadczonym.

Art.  55.

W razie zaniedbania obowiązku, przewidzianego w artykule poprzedzającym, doręczenia dokonane w poprzednim zamieszkaniu mają moc prawną. Jednakże doręczenie w zamieszkaniu rzeczywistym będzie również ważne.

Art.  56.

O ile ustawa nie stanowi inaczej, do postępowania przewidzianego w prawie niniejszym stosuje się przepisy kodeksu postępowania niespornego.

³ Art. 48 zmieniony przez art. 7 pkt 3 ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o zmianie przepisów postępowania w sprawach cywilnych (Dz.U.50.38.349) z dniem 2 października 1950 r.

⁴ Art. 49 skreślony przez art. 7 pkt 4 ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o zmianie przepisów postępowania w sprawach cywilnych (Dz.U.50.38.349) z dniem 2 października 1950 r.

⁵ Art. 50 skreślony przez art. 7 pkt 4 ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o zmianie przepisów postępowania w sprawach cywilnych (Dz.U.50.38.349) z dniem 2 października 1950 r.

⁶ Art. 51 zmieniony przez art. 7 pkt 5 ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o zmianie przepisów postępowania w sprawach cywilnych (Dz.U.50.38.349) z dniem 2 października 1950 r.

⁷ Art. 53 § 1 zmieniony przez art. 7 pkt 6 ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o zmianie przepisów postępowania w sprawach cywilnych (Dz.U.50.38.349) z dniem 2 października 1950 r.