Art. 31. - Prawo czekowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.100.927

Akt utracił moc

Wersja od: 21 listopada 1924 r.

Art.  31.

Posiadacz czeku może wykonywać zwrotne poszukiwanie przeciwko indosantom, wystawcy, tudzież innym zobowiązanym z czeku, jeżeli czek został przedstawiony do zapłaty przed upływem okresu przedstawienia, a zapłata nie nastąpiła.

Przedstawienie oraz nieotrzymanie zapłaty winno być stwierdzone:

a) albo aktem publicznym (protest z powodu niezapłacenia),

b) albo oświadczeniem trasata na czeku, datowanem, z wymienieniem dnia przedstawienia,

c) albo oświadczeniem izby rozrachunkowej, datowanem, a potwierdzającem, że czek został we właściwym czasie złożony do rozrachunku i że go nie wykupiono.

Przy czekach rozrachunkowych odmowa przeprowadzenia żądanego rozrachunku ma skutki prawne niezapłacenia, jeżeli rozrachunek ten miał być przeprowadzony z trasatem, lub z osobą, która ma u niego rachunek, albo z członkiem izby rozrachunkowej, znajdującej się w miejscu płatności.