Art. 53. - Prawo celne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.57.290 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 8 czerwca 1989 r.

Art.  53.

1. Towary celne nie podjęte w terminach ustalonych w przepisach wydanych na podstawie art. 55 podlegają sprzedaży z zastrzeżeniem art. 5 ust. 5. Sprzedaży dokonują urzędy celne na zasadach i w trybie przewidzianych w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji; sprzedaży towarów złożonych do depozytu w urzędzie celnym dokonuje się bez dodatkowego zawiadamiania o tym osób uprawnionych do podjęcia towaru.

2. Należności celne od towarów określonych w ust. 1 przywiezionych z zagranicy bez wymaganego stosownie do art. 11 pozwolenia zwiększa się o kwotę równą wysokości 50% krajowej wartości towaru.

3. Z kwoty uzyskanej ze sprzedaży pokrywa się w następującej kolejności:

1) koszty sprzedaży,

2) koszty przewozu, przeładunku i składowe,

3) należności celne,

4) należności obciążające towary z mocy innych przepisów.

4. W razie gdy uzyskana ze sprzedaży kwota nie pokrywa należności celnych, roszczenie o uiszczenie należności celnych nie pokrytych wygasa.

5. Nadwyżkę pozostałą po pokryciu kosztów i należności wymienionych w ust. 3 zwraca się z zachowaniem przepisów dewizowych osobie uprawnionej do jej otrzymania. Nadwyżka przechodzi na własność Skarbu Państwa, jeżeli ze względu na brak adresu lub z innych względów nie można jej przekazać, a osoba uprawniona nie zgłosi się po jej odbiór w ciągu 1 roku od dnia zawiadomienia o sprzedaży towarów lub od dnia stwierdzenia niemożności doręczenia zawiadomienia.