Dział 11 - Przepisy miejscowe. - Prawo budowlane i zabudowanie osiedli.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.34.216 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 21 stycznia 1949 r.

TYTUŁ  XI.

Przepisy miejscowe.

W ramach niniejszego rozporządzenia przepisy miejscowe mają uregulować:

1)
szerokość i sposób urządzenia ulic, placów i dróg w osiedlach tudzież zasady przełożenia kosztów urządzania ulic na właścicieli działek;
2)
najmniejsze dopuszczalne rozmiary działek budowlanych i sposób połączenia działek z ulicą lub drogą;
3)
najmniejsze dopuszczalne rozmiary niezabudowanej przestrzeni i podwórzy na poszczególnych działkach budowlanych, sposób zabudowania działek, sposób urządzenia podwórzy;
4)
sprawę dopuszczalności wznoszenia i naprawy budynków nieogniotrwałych w miastach tudzież warunki, którym takie budynki powinny czynić zadość;
5)
sposób budowy fundamentów, ścian i innych części budynków;
6)
sposób budowy wystających przed lico wszelkich części budynków, jak ganki, wykusze, balkony itp., sposób urządzenia otworów w ścianach zewnętrznych i sposób zawieszania i wystawiania szyldów, witryn, napisów reklamowych itp.;
7)
szczegółowe warunki, którym powinny czynić zadość budynki, wznoszone przy ulicach, drogach i placach, tudzież sposób wykonywania części budynków, widocznych z ulic, dróg i placów;
8)
sposób krycia dachów tudzież urządzanie okapów i rynien;
9)
warunki, którym powinny czynić zadość pomieszczenia, przeznaczone na pobyt ludzi;
10)
sprawę dopuszczalności budowy suteren, przeznaczonych na pobyt ludzi, granice dopuszczalności w drodze wyjątku urządzania mieszkań w suterenach i sposób budowy suteren i piwnic;
11)
sposób urządzania obór, stajen, chlewów, składów na drzewo itp. budynków gospodarskich;
12)
sposób urządzania łazienek, ustępów, dołów ustępowych, gnojowników itp. urządzeń;
13)
sposób odgradzania posiadłości i działek od strony ulic i placów tudzież od przyległych posiadłości i działek;
14)
sposób budowy studzien tudzież urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych na poszczególnych działkach;
15)
warunki należytego utrzymywania budynków ze względu na bezpieczeństwo od ognia oraz warunki czyszczenia kominów;
16)
warunki zajęcia w czasie wykonywania robót budowlanych części ulic i dróg, przyległych do budowy.
(1)
W drodze przepisów miejscowych mogą być ustanowione obostrzenia przepisów niniejszego rozporządzenia, które normują:
1)
odległość budynków od ulic, tudzież dróg, od granic sąsiadów i od innych budynków (art. 178, 193, 265, 277, 279, 280, 281, 282);
2)
połączenie podwórzy i budynków z ulicą lub drogą (art. 179, 268);
3)
rozmiary niezabudowanej przestrzeni i podwórzy (art. 176, 269);
4)
wysokość budynków (art. 181-184);
5)
długość i wysokość budynków nieogniotrwałych tudzież inne warunki, którym budynki te powinny czynić zadość (art. 191, 194, 195, 318);
6)
budowę schodów i świetlików (art. 208-213, 217-222, 284-286);
7)
budowę fundamentów (art. 205, 283);
8)
budowę pieców i kominów (art. 223-239, 288-302);
9)
budowę pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi (art. 241-245, 304-307);
10)
budowę studzien, ustępów, dołów ustępowych, gnojowników (art. 246-250, 251-256, 308-312, 313-315);
11)
budowę obór, stajen i chlewów (art. 258-260).
(2)
Przepisy miejscowe ze względu na specjalne warunki miejscowe mogą zezwolić na przekroczenie w pewnych dzielnicach miast ustanowionych w art. 181-183 wysokości budynków, o ile względy bezpieczeństwa od ognia i względy zdrowotne nie stoją temu na przeszkodzie.

W drodze przepisów miejscowych mogą być ustanowione:

1)
zakaz wznoszenia budynków mieszkalnych przy ulicach nieurządzonych;
2)
zakaz wznoszenia przy pewnych ulicach i placach o historycznym lub artystycznym znaczeniu takich budynków, które mogłyby zmienić odrębny charakter miejscowości, ulicy lub placu;
3)
najmniejsza dopuszczalna wysokość budynków w pewnych dzielnicach lub przy pewnych ulicach miast;
4)
warunki, którym powinny odpowiadać budynki, cofnięte od zatwierdzonej linii zabudowania, tudzież budynki, przekraczające normalną wysokość;
5)
obowiązek udziału właścicieli działek w pokryciu kosztów zamiany trwałej lub utrwalonej nawierzchni ulic i placów na nawierzchnię z ulepszonego materiału, jak: kostka, klinkier, beton, asfalt itp.;
6)
obowiązek urządzania dźwigów w domach o większej ilości kondygnacyj i obowiązek urządzania w domach o więcej niż dwóch kondygnacjach na parterze skrzynek listowych dla doręczenia mieszkańcom korespondencji pocztowej;
7)
zakaz pokrywania dachów materiałem nieogniotrwałym w miejscowościach wiejskich;
8)
zakaz wznoszenia obór, stajen i chlewów w pewnych dzielnicach osiedli;
9) 16
obowiązek przyłączenia poszczególnych działek do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej gminnej, uzdrowiskowej albo państwowej, sposób pokrycia kosztów takiego przyłączenia, zasady i warunki ogólne i techniczne takiego przyłączenia, opłaty za pobór wody z wodociągu i za korzystanie z kanalizacji, względnie opłaty za prawo przyłączenia działek do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej i za prawo pobierania wody z wodociągu i korzystania z kanałów, a gdy nie ma wodociągu - obowiązek urządzenia studzien;
10)
obowiązek uzyskiwania pozwolenia w sposób, przewidziany w art. 333 lub w art. 334, na wykonanie robót, nie wymienionych odpowiednio w jednym z tych artykułów, obowiązek zgłaszania do właściwej władzy w sposób przewidziany w art. 335 robót, nie wymienionych w tym artykule, i obowiązek wykonywania pod nadzorem technicznego kierownika robót, nie wymienionych w art. 333;
11)
obowiązek poddania budynków w czasie budowy sprawdzeniu w surowym stanie;
12)
opłaty za czynności, wykonywane przez organa samorządowe przy wydawaniu pozwoleń na roboty budowlane i na użytkowanie budynków, oraz przy zatwierdzaniu planów parcelacji;
13)
obowiązek urządzania i utrzymywania na działkach skarp i rowów, potrzebnych ze względu na spadzistość lub odwodnienie terenu i sposób ich urządzania oraz obowiązek urządzania i utrzymywania ogródków przed domami;
14) 17
obowiązek urządzenia w budynkach, na podwórzach oraz na innych miejscach niezabudowanej przestrzeni działki schronów przeciwlotniczych, obowiązek udziału właścicieli działek w budowie i pokryciu kosztów budowy wspólnych schronów przeciwlotniczych dla sąsiednich posiadłości, warunki jakim schrony przeciwlotnicze powinny odpowiadać i w ogóle warunki, jakim powinny odpowiadać budynki i urządzenia z nimi związane ze względu na obronność Państwa, a w szczególności ze względów obrony przeciwlotniczej i przeciwgazowej wreszcie obowiązek i sposób maskowania budynków oraz urządzania dzwonków i innych urządzeń alarmowych.
15)
odmienne od określonych w art. 196 warunki, jakim powinny odpowiadać mury ogniochronne przy wznoszeniu przy granicy działek budynków szczytem do ulicy w dzielnicach istniejących, zabudowanych domami, położonymi w opisany sposób;
16)
zmniejszenie do 21 cm przewidzianych w art. 237 i 300 odległości nieogniotrwałych konstrukcyjnych części od wewnętrznej powierzchni ścian kominów, z równoczesnym określeniem odpowiedniego sposobu oddzielenia tych konstrukcji od kominów;
17)
sposób wykonywania robót budowlanych, mogących narazić sąsiadów na uciążliwości z powodu hałasu, przykrych wyziewów itp.;
18)
najmniejszą dopuszczalną odległość budynków od ulic i dróg.

Przepisy miejscowe mogą uznać za ogniotrwałe: drzewo, słomę, trzcinę, szuwar i tym podobne materiały nieogniotrwałe, używane do krycia dachów, po stosownym uodpornieniu ich przeciw pożarowi.

Przepisy miejscowe mogą przewidywać możność stosowania ulg od wymogów, ustanowionych w tychże przepisach.

Przepisy miejscowe nie mogą być sprzeczne z przepisami wydanymi w drodze rozporządzeń na mocy niniejszego rozporządzenia.

(1)
Przepisy miejscowe, wydane dla odznaczających się odrębnym charakterem zabudowania osiedli, położonych w obrębie gmin wiejskich, jak osady fabryczne, osiedla robotnicze, uzdrowiska, nie uznane za posiadające charakter użyteczności publicznej, letniska, osady podmiejskie i tym podobne, mogą postanowić o rozciągnięciu na wspomniane osiedla w całości lub w części przepisów dla gmin miejskich (art. 172-263).
(2)
Do czasu wydania przepisów miejscowych przepisy dla gmin miejskich mogą być rozciągnięte na osiedla, wspomniane w ustępie pierwszym, w drodze rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych.
(1)
Przepisy miejscowe wydaje Minister Spraw Wewnętrznych, - w Warszawie na wniosek zarządu miejskiego, oparty na uchwale rady miejskiej, w innych zaś miejscowościach na wniosek wojewody, oparty:
a)
na uchwale rady miejskiej, gdy chodzi o przepisy dla miast wydzielonych z powiatowych związków samorządowych;
b)
na uchwale komisji uzdrowiskowej, gdy chodzi o przepisy dla uzdrowisk, uznanych za posiadające charakter użyteczności publicznej;
c)
na uchwale organu stanowiącego powiatowego związku samorządowego, gdy chodzi o przepisy dla miast, nie wydzielonych z powiatowych związków samorządowych i gmin wiejskich, nie będących uzdrowiskami, określonymi w pkt b).
(2)
Przepisy miejscowe o szerokości i urządzaniu ulic, dróg i placów komunikacyjnych wydaje Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Komunikacji.
(3)
Przepisy miejscowe dla miasta Warszawy będą ogłaszane w "Monitorze Polskim", zaś dla innych miejscowości - we właściwym "Dzienniku Wojewódzkim".
(4)
Przed ogłoszeniem w sposób wyżej podany, przepisy miejscowe nie mają mocy obowiązującej.
(1)
W razie, gdy zachodzi potrzeba wydania przepisów miejscowych, a organa stanowiące, wymienione w art. 415, w terminie, wyznaczonym przez rządową władzę nadzorczą, uchwał w sprawie wspomnianych przepisów nie powezmą, przepisy miejscowe może wydać Minister Spraw Wewnętrznych, nie oczekując powzięcia takich uchwał.
(2)
Minister Spraw Wewnętrznych może regulować w drodze rozporządzeń poszczególne zagadnienia spośród wymienionych w art. 408-411.
(3) 18
Minister Odbudowy w porozumieniu z Ministrami: Administracji Publicznej, Ziem Odzyskanych, Obrony Narodowej oraz Pracy i Opieki Społecznej może wydawać w drodze rozporządzeń dla całego obszaru Państwa lub jego części ulgowe przepisy policyjno - budowlane, dopuszczające odchylenia od wymagań art. 172 - 316. Przepisy dla wsi będą wydawane w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych.

Minister Spraw Wewnętrznych może w drodze rozporządzenia przekazać wojewodom uprawnienia, przesługujące w myśl art. 415 i 416.

16 Art. 410 pkt 9 zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. a) dekretu z dnia 25 sierpnia 1939 r. (Dz.U.39.77.514) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 sierpnia 1939 r.
17 Art. 410 pkt 14 zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. b) dekretu z dnia 25 sierpnia 1939 r. (Dz.U.39.77.514) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 sierpnia 1939 r.
18 Art. 416 ust. 3 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 30 grudnia 1948 r. (Dz.U.49.4.20) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 21 stycznia 1949 r.