Rozdział 13 - Przepisy przejściowe i końcowe. - Prawo budowlane.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.38.229

Akt utracił moc
Wersja od: 27 maja 1990 r.

Rozdział  13

Przepisy przejściowe i końcowe.

1. 
Przepisy ustawy stosuje się również do spraw wszczętych przed dniem wejścia jej w życie, a nie zakończonych decyzją ostateczną.
2. 
Właściwe do załatwienia spraw, o których mowa w ust. 1, są terenowe organy administracji państwowej lub organy przewidziane w art. 58, jeżeli zostały powołane w danej dziedzinie budownictwa, a sprawa dotyczy ich właściwości.
3. 
Jeżeli przepisy ustawy nie wymagają wydania decyzji w sprawach, o których mowa w ust. 1, postępowanie ulega umorzeniu.

W sprawach zamówień na sporządzenie prac projektowych nie stosuje się przepisów ustawy o dostawach, robotach i usługach na rzecz jednostek państwowych.

Osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskały prawo projektowania i kierowania robotami budowlanymi, zachowują nadal w dotychczasowym zakresie uprawnienia do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie.

1. 
W ustawie z dnia 31 stycznia 1961 r. o planowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 7, poz. 47) wprowadza się następujące zmiany:
1)
skreśla się wyrazy "Rozdział IV. Właściwość organów planowania przestrzennego w sprawach wykorzystania terenu.",
2)
art. 30 otrzymuje brzmienie:

"Art. 30. Sprawy wykorzystania terenów zgodnie z ustaleniami miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, właściwość organów w tych sprawach oraz sprawy planów realizacyjnych obejmujących zagospodarowanie terenów działek budowlanych lub terenów inwestycji normuje ustawa - Prawo budowlane.",

3)
art. 34 otrzymuje brzmienie:

"Art. 34. Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia minimalne odległości i warunki, jakie powinny być zachowane w stosunku do dróg publicznych, linii kolejowych i lotnisk przy realizacji inwestycji budowlanych.",

4)
skreśla się art. 4, 31-33 i 35-39.
2. 
Minister Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska ogłosi w Dzienniku Ustaw jednolity tekst ustawy o planowaniu przestrzennym, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu, z zachowaniem ciągłej numeracji rozdziałów, artykułów, ustępów i punktów.

Uprawnienia zastrzeżone w niniejszej ustawie właściwym ministrom dotyczą odpowiednio kierowników urzędów centralnych, do których zakresu działania należą sprawy uregulowane ustawą.

1. 
Tracą moc:
1)
ustawa z dnia 31 stycznia 1961 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 7, poz. 46 i z 1965 r. Nr 13, poz. 91),
2)
ustawa z dnia 1 lipca 1958 r. o pozwoleniach na działalność zawodową w zakresie projektowania w budownictwie (Dz. U. Nr 44, poz. 217),
3)
ustawa z dnia 15 lipca 1961 r. o obowiązku udokumentowania pochodzenia materiałów użytych na cele budownictwa nie uspołecznionego (Dz. U. Nr 32, poz. 162).
2. 
Decyzje wydane na podstawie ustaw wymienionych w ust. 1 pozostają w mocy, z tym że pozwolenia na wykonywanie działalności zawodowej w zakresie projektowania w budownictwie wydane na czas nie oznaczony zachowują moc przez okres dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
3. 
Jeżeli w ustawie nie są wymagane czynności prawne w sprawach objętych decyzjami, o których mowa w ust. 2, decyzje te nie podlegają wykonaniu.
4. 
Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy pozostają w mocy dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 2, o ile nie są z nią sprzeczne.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 marca 1975 r.