Rozdział 2 - Podmiot prawa autorskiego. - Prawo autorskie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1952.34.234

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1989 r.

Rozdział  2.

Podmiot prawa autorskiego.

Art.  7.

§ 1. Prawo autorskie służy twórcy, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej.

§ 2. Za twórcę uważa się osobę, której nazwisko jako twórcy uwidoczniono na utworze albo ogłoszono przy wykonaniu lub wystawieniu utworu.

Art.  8.

Twórcę utworu wydanego bez podania nazwiska (anonimowo) lub pod nazwiskiem zmyślonym (pod pseudonimem) zastępuje w wykonywaniu prawa autorskiego wydawca, dopóki twórca nie poda swego nazwiska do publicznej wiadomości.

Art.  9.

Twórcy zbioru starych rękopisów, pieśni ludowych, melodii, przysłów, bajek, opowieści i innych utworów sztuki ludowej, jak również twórcy wypisów, antologii i edycji krytycznych służy prawo autorskie, jeżeli opracowanie wykazuje cechy twórczości, zwłaszcza pod względem wyboru, układu lub ustalenia tekstu.

Art.  10.

Prawo autorskie do całości dzieła zbiorowego (encyklopedii, słownika, rocznika, kalendarza itp.) lub czasopisma służy wydawcy, do poszczególnych zaś części, mających samodzielne znaczenie - ich twórcom.

Art.  11.

§ 1. Współtwórcom służy prawo autorskie łącznie.

§ 2. Twórcy dzieł łącznych (np. opera i libretto, melodia i tekst) mają łączne prawo autorskie do całości, jednak każdy z nich zachowuje odrębne prawo autorskie do swojego dzieła.

Art.  12.

§ 1. Prawo autorskie do:

1) wzoru artystycznego dla przemysłu,

2) projektu, planu, rysunku technicznego albo architektonicznego, przeznaczonego dla przemysłu lub budownictwa,

3) utworu przeznaczonego do reklamy lub propagandy w dziedzinie gospodarczej -

służy tej jednostce gospodarki uspołecznionej, której pracownik wykonał utwór na podstawie stosunku służbowego albo umowy o pracę lub na której zamówienie utwór wykonano; jednakże twórca zachowuje wyłączne prawo do ochrony autorskich dóbr osobistych.

§ 2. Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia rozciągnąć przepis § 1 na inne utwory wykonane przez pracowników jednostek gospodarki uspołecznionej lub na zamówienie tych jednostek.

Art.  13.

Prawo autorskie do filmów kinematograficznych i do przeróbki utworów muzycznych na mechaniczne instrumenty muzyczne służy przedsiębiorstwu, które wytworzyło film lub dokonało przeróbki.

Art.  14.

§ 1. Instytucji naukowej służy prawo pierwszego wydania utworu naukowego, opracowanego przez pracownika tej instytucji w ramach zadań, określonych przez umowę o pracę lub o dzieło. Prawo to gaśnie z upływem lat dwóch od dostarczenia utworu.

§ 2. Ponadto instytucja może korzystać z utworu jako materiału naukowego bez obowiązku uzyskania zezwolenia twórcy i bez osobnego za to wynagrodzenia.