Rozdział 6 - Odpowiedzialność służbowa. - Prawa i obowiązki pracowników państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon".

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.51.329

Akt utracił moc
Wersja od: 17 maja 1982 r.

Rozdział  6

Odpowiedzialność służbowa.

§  43.
1.
Pracownik ponosi odpowiedzialność służbową za naruszenie obowiązków pracowniczych, niezależnie od odpowiedzialności karnej.
2.
Naruszenie przez pracownika obowiązków pracowniczych może być przekroczeniem służbowym lub uchybieniem służbowym.
3.
Przekroczeniem służbowym jest naruszenie obowiązków pracowniczych, wskutek którego PPTT, instytucje i osoby korzystające z usług łączności poniosły szkodę bądź ucierpiał interes PPTT i pracowników lub powaga zajmowanego stanowiska.
4.
Przekroczeniem służbowym jest również ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych w zakresie porządku i dyscypliny pracy, bezpieczeństwa i higieny pracy oraz bezpieczeństwa przeciwpożarowego.
5.
Uchybieniem służbowym jest naruszenie obowiązków pracowniczych, które nie posiada znamion przekroczenia służbowego.
§  44.
Za uchybienia służbowe nakłada się kary porządkowe, a za przekroczenia służbowe - kary dyscyplinarne.
§  45.
1.
Karami porządkowymi są:
1)
upomnienie,
2)
nagana.
2.
Do wymierzania kar porządkowych uprawniony jest kierownik zakładu pracy w stosunku do podległych mu pracowników.
3.
Przy wymierzaniu kar porządkowych stosuje się zasady i tryb postępowania określone w art. 109-111 i 113 Kodeksu pracy.
4.
Pracownikowi od decyzji o wymierzeniu kary porządkowej przysługuje prawo odwołania drogą służbową do kierownika jednostki nadrzędnej w ciągu 7 dni, licząc od dnia następnego po doręczeniu decyzji. Decyzja kierownika jednostki nadrzędnej wydana po zasięgnięciu opinii właściwej instancji związkowej jest ostateczna.
§  46.
1.
Karami dyscyplinarnymi są:
1)
surowa nagana,
2) 16
obniżenie miesięcznego wynagrodzenia o 10%,
3)
obniżenie wynagrodzenia zasadniczego o jedną grupę na okres do jednego roku,
4)
przeniesienie na stanowisko służbowe bezpośrednio niższe z równoczesnym obniżeniem o jedną grupę wynagrodzenia zasadniczego,
5)
zwolnienie dyscyplinarne z pracy.
2.
Wpływy z kary dyscyplinarnej określonej w ust. 1 pkt 2 przeznacza się na cele socjalne zakładu pracy.
§  47.
W sprawach dyscyplinarnych orzekają:
1)
komisje dyscyplinarne przy kierownikach jednostek organizacyjnych PPTT określonych przez Ministra Łączności i Komisja Dyscyplinarna przy Ministrze Łączności jako komisje dyscyplinarne pierwszej instancji,
2)
Główna Komisja Dyscyplinarna przy Ministrze Łączności jako druga instancja w sprawach odwoławczych od orzeczeń komisji dyscyplinarnych pierwszej instancji.
§  48.
Komisje dyscyplinarne przy orzekaniu kar dyscyplinarnych powinny uwzględniać pobudki działania, stopień winy, częstotliwość popełniania tego samego rodzaju przekroczeń służbowych, wysokość powstałej szkody, wyniki dotychczasowej pracy oraz zachowanie się pracownika.
§  49.
1.
Minister Łączności może zarządzić wznowienie postępowania dyscyplinarnego, jeżeli wyjdą na jaw nowe okoliczności lub okaże się, że orzeczenie dyscyplinarne zostało wydane z naruszeniem istotnych przepisów prawa.
2.
W razie wznowienia postępowania sprawa zostanie rozpatrzona przez właściwą komisję dyscyplinarną w innym składzie.
3.
Wznowienie postępowania dyscyplinarnego nie może nastąpić po upływie 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia komisji dyscyplinarnej.
§  50.
1. 17
Komisja dyscyplinarna orzekając karę może warunkowo zawiesić jej wykonanie na okres do dwóch lat. Nie dotyczy to kary zwolnienia dyscyplinarnego z pracy ani kary surowej nagany.
2.
Warunkowe zawieszenie kary dyscyplinarnej może być zastosowane, jeżeli okoliczności towarzyszące popełnieniu przekroczenia służbowego lub inne okoliczności pozwalają przypuszczać, że pracownik nie popełni nowego przekroczenia służbowego.
3.
Warunkowe zawieszenie kary nie może być zastosowane, jeżeli pracownik:
1)
był już karany dyscyplinarnie za popełnienie przekroczenia służbowego tego samego rodzaju,
2)
dopuścił się przekroczenia służbowego większej wagi.
4.
Jeżeli w okresie zawieszenia wykonania kary dyscyplinarnej pracownik ponownie dopuścił się przekroczenia służbowego tego samego rodzaju, komisja dyscyplinarna zarządza wykonanie zawieszonej kary.
§  51.
Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie sześciu miesięcy od dnia uzyskania wiadomości o popełnieniu przekroczenia służbowego i po upływie trzech lat od popełnienia przekroczenia służbowego. Jeżeli jednak przekroczenie służbowe zawiera znamiona przestępstwa, okres ten nie może być krótszy od okresu przedawnienia ścigania tego przestępstwa - określonego w przepisach prawa karnego.
§  52.
1.
W razie wszczęcia przeciwko pracownikowi postępowania karnego lub dyscyplinarnego kierownik zakładu pracy ma prawo zawiesić pracownika w wykonywaniu obowiązków pracowniczych, jeżeli jest to uzasadnione ze względu na rodzaj zarzucanego mu przestępstwa lub przekroczenia służbowego.
2.
Kierownik zakładu pracy ma prawo zawiesić pracownika w wykonywaniu obowiązków służbowych, jeżeli odmówił on wykonania polecenia służbowego w szczególnie ważnych okolicznościach albo jeżeli ze względu na rodzaj przekroczenia służbowego zarzucanego pracownikowi dalsze wykonywanie przez niego obowiązków pracowniczych byłoby sprzeczne z interesem PPTT.
3.
Zawieszenie pracownika w wykonywaniu obowiązków pracowniczych w przypadku wszczęcia postępowania dyscyplinarnego kończy się najpóźniej z dniem wydania prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej.
4.
W razie tymczasowego aresztowania pracownika kierownik zakładu pracy zawiesza tego pracownika w wykonywaniu obowiązków pracowniczych.
§  53.
1.
O zawieszeniu pracownika w wykonywaniu obowiązków pracowniczych, o których mowa w § 52 ust. 1 i 2, kierownik zakładu pracy niezwłocznie zawiadamia kierownika jednostki nadrzędnej, który decyzję o zawieszeniu pracownika może uchylić lub ją zatwierdzić.
2.
Kierownik jednostki nadrzędnej uchyla decyzję o zawieszeniu pracownika w wykonywaniu obowiązków pracowniczych, jeżeli w ciągu 14 dni od jej doręczenia pracownikowi nie wszczęto przeciwko niemu postępowania dyscyplinarnego.
§  54.
1.
Od decyzji o zawieszeniu, o której mowa w § 52 ust. 1 i 2, przysługuje pracownikowi prawo odwołania w terminie 7 dni, od dnia jej otrzymania, do kierownika jednostki nadrzędnej.
2.
Wniesienie odwołania od decyzji o zawieszeniu pracownika w wykonywaniu obowiązków pracowniczych nie wstrzymuje jej wykonania.
§  55.
1. 18
Kierownik jednostki nadrzędnej w razie zawieszenia pracownika w wykonywaniu obowiązków pracowniczych może ograniczyć wynagrodzenie pracownika nie więcej jednak niż o 50%. W razie tymczasowego aresztowania kierownik zakładu pracy ogranicza wynagrodzenie pracownika o 50%.
2. 19
Od decyzji o ograniczeniu wynagrodzenia w razie zawieszenia w wykonywaniu obowiązków pracowniczych pracownik może wnieść odwołanie do Ministra Łączności w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Odwołanie nie wstrzymuje wykonania decyzji ograniczającej wynagrodzenie. Od decyzji o ograniczeniu wynagrodzenia pracownika z powodu tymczasowego aresztowania odwołanie nie przysługuje.
3.
Jeżeli decyzja o ograniczeniu wynagrodzenia zostanie uchylona - pracownikowi wypłaca się pozostałą część wynagrodzenia.
4.
W razie uchylenia decyzji o zawieszeniu pracownika w wykonywaniu obowiązków pracowniczych - kierownik jednostki nadrzędnej zarządza wypłatę pozostałej części wynagrodzenia, o której mowa w ust. 1, jeżeli nie wszczęto przeciwko pracownikowi postępowania dyscyplinarnego.
5.
Pozostałą część wynagrodzenia, o której mowa w ust. 1, wypłaca się pracownikowi, jeżeli został on uwolniony od zarzutu popełnienia przekroczenia służbowego prawomocnym orzeczeniem komisji dyscyplinarnej.
6.
Pracownikowi, który był tymczasowo aresztowany, należy wypłacić pozostałą część wynagrodzenia, o której mowa w ust. 1, jeżeli zapadł wyrok uniewinniający lub postępowanie karne zostało umorzone, chyba że postępowanie karne umorzono warunkowo albo z powodu przedawnienia lub amnestii.
§  56.
Kary dyscyplinarne wpisuje się do akt osobowych pracownika.
§  57.
1.
Kara dyscyplinarna wymierzona pracownikowi przez komisję dyscyplinarną, z wyjątkiem kary zwolnienia dyscyplinarnego z pracy, ulega zatarciu po upływie dwóch lat od wykonania prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej.
2.
Kierownik zakładu pracy, biorąc pod uwagę osiągnięcia w pracy i nienaganne zachowanie się pracownika po ukaraniu, może po upływie jednego roku od wykonania kary, z własnej inicjatywy lub na wniosek rady zakładowej, zatrzeć wymierzoną karę.
3.
Przed zatarciem kary dyscyplinarnej pracownikowi nie można powierzyć wyższego stanowiska pracy oraz podwyższyć wynagrodzenia.
4.
Warunkowe zawieszenie kary, o której mowa w § 50, ulega zatarciu z upływem jednego miesiąca od zakończenia okresu zawieszenia.
5.
Zatarcie kary następuje przez jej wykreślenie z akt osobowych pracownika.
§  58.
Minister Łączności po porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Łączności określi skład, tryb powoływania i organizację komisji dyscyplinarnych oraz zasady i tryb postępowania dyscyplinarnego.
16 § 46 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 18 marca 1978 r. (Dz.U.78.8.30) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1978 r.
17 § 50 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 18 marca 1978 r. (Dz.U.78.8.30) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1978 r.
18 § 55 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 18 marca 1978 r. (Dz.U.78.8.30) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1978 r.
19 § 55 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 18 marca 1978 r. (Dz.U.78.8.30) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1978 r.