Rozdział 5 - Czas pracy. - Prawa i obowiązki pracowników państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon".

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.51.329

Akt utracił moc
Wersja od: 17 maja 1982 r.

Rozdział  5

Czas pracy.

§  32.
1.
Czas pracy pracowników zatrudnionych:
1)
w jednostkach PPTT podległych bezpośrednio Ministrowi Łączności,
2)
na stanowiskach kierowniczych i samodzielnych w jednostkach podległych bezpośrednio dyrektorom okręgów poczty i telekomunikacji oraz w komórkach funkcjonalnych tych jednostek,
3)
w laboratoriach poczty i telekomunikacji,
4)
na specjalistycznych stanowiskach, jak też w służbach eksploatacji pocztowej i technicznej oraz
5)
w ruchu telekomunikacyjnym

- wynosi 7 godzin na dobę i 42 godziny na tydzień.

2.
Za pracę w wymiarze do 8 godzin na dobę i do 46 godzin na tydzień pracownikom, o których mowa w ust. 1, nie przysługuje dodatek z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych.
§  33.
Czas pracy pracowników zatrudnionych przy pracach szczególnie uciążliwych lub w warunkach szkodliwych dla zdrowia wynosi:
1)
dla pracowników służb kablowych - 7 godzin na dobę i 41 godzin na tydzień,
2)
dla pracowników zatrudnionych w specjalnych obiektach telekomunikacyjnych i pomieszczeniach zagłębionych - 6 godzin na dobę i 36 godzin na tydzień.
§  34.
1.
Do normy czasu pracy wlicza się:
1) 13
przerwę na wypoczynek i spożycie posiłku przy pracy trwającej co najmniej 6 godzin:
a)
pracownikom ruchu telefonicznego i telegraficznego oraz maszynistkom zatrudnionym w halach maszyn - 30 minut,
b)
pracownikom pozostałych służb - 15 minut
2)
czas przejazdu ze stałego miejsca pracy w celu objęcia służby ambulansowej lub konwojowej oraz czas powrotu do stałego miejsca pracy po zakończeniu służby ambulansowej lub konwojowej oraz
3)
czas faktycznej przerwy w pracy - nie więcej jednak niż 3 godziny - poza stałym miejscem pracy, jeżeli pracownikowi służby ambulansowej i konwojowej nie zapewniono kwatery wypoczynkowej.
2.
Rozkład przerw w pracy na wypoczynek i spożycie posiłków określają wewnętrzne regulaminy pracy jednostek organizacyjnych.
§  35.
1.
W niedziele i inne dni ustawowo wolne od pracy dozwolone jest zatrudnianie:
1)
pracowników jednostek organizacyjnych zatrudnionych w ruchu pocztowym i telekomunikacyjnym oraz pracowników odpowiedzialnych za prawidłowe działanie urządzeń telekomunikacyjnych,
2)
dozorców budynków, palaczy w kotłowniach centralnego ogrzewania oraz pracowników obsługujących inne urządzenia czynne bez przerwy,
3)
wszystkich pracowników - w przypadkach konieczności zapewnienia ciągłości ruchu pocztowego i telekomunikacyjnego.
2.
Na stanowiskach, na których praca odbywa się również w niedzielę, zakład pracy obowiązany jest zapewnić pracownikowi inny dzień wolny w tygodniu, z tym że raz na 3 tygodnie pracownik powinien korzystać z niedzieli wolnej od pracy. Zasada udzielania co trzeciej niedzieli wolnej od pracy nie dotyczy pracowników zatrudnionych w czterobrygadowej organizacji pracy.
3.
Jeżeli zakład pracy nie zapewnił pracownikowi wolnej niedzieli raz na trzy tygodnie - udzielając mu z tego tytułu innego dnia wolnego od pracy - pracownikowi przysługuje za pracę w tę niedzielę dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia wynikającego z osobistego zaszeregowania pracownika.
4.
Za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w niedziele i święta przysługuje pracownikowi oprócz normalnego wynagrodzenia dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia wynikającego z osobistego zaszeregowania pracownika.
5.
Dodatek, o którym mowa w ust. 4, nie przysługuje za pracę w niedziele i święta wykonywaną w normalnym czasie pracy, jeżeli zakład pracy udzielił w zamian pracownikowi wolnego dnia.
§  36.
1.
W stosunku do pracowników zatrudnionych na stanowiskach, na których praca musi być wykonywana przez całą dobę lub co najmniej przez dwie zmiany, w tym również w niedziele i inne dni ustawowo wolne od pracy, mogą być stosowane równoważne normy czasu pracy.
2.
W ramach równoważnych norm czasu pracy może być stosowany rozkład czasu, w którym przedłużony czas pracy w niektórych dniach będzie wyrównywany skróconym czasem pracy w innych dniach lub dniami wolnymi od pracy, przy zachowaniu następujących warunków:
1)
dobowa norma czasu pracy nie może przekraczać:
a)
12 godzin w stosunku do pracowników zatrudnionych w służbie ambulansowej i konwojowej oraz na jej zapleczu, a w przypadkach uzasadnionych rozkładem jazdy pociągów i warunkami techniczno-ruchowymi stacji wyjściowej i zwrotnej - 16 godzin,
b)
10 godzin w stosunku do pozostałych pracowników zatrudnionych w systemie równoważnych norm czasu pracy,
2)
w okresie rozliczeniowym czas pracy nie może przekraczać liczby godzin wynikającej z pomnożenia 8 godzin, a w sobotę bądź wyznaczony w zamian niej inny dzień - 6 godzin, natomiast w ruchu telekomunikacyjnym - 7 godzin przez liczbę kalendarzowych dni roboczych.
3. 14
Minister Łączności w wypadkach uzasadnionych szczególnymi względami służbowymi może na okres przejściowy przedłużyć dobową normę czasu pracy do 12 godzin w służbach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit b), po porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Łączności.
4. 15
Jako okres rozliczeniowy czasu pracy dla pracowników zatrudnionych w systemie równoważnych norm czasu pracy przyjmuje się okres ustalony w regulaminie pracy, nie dłuższy jednak niż 13 tygodni.
§  37.
1.
Równoważne normy czasu pracy stosuje się na podstawie ustalonych harmonogramów pracy, określających dla pracowników dni i godziny pracy oraz dni wolne od pracy.
2.
Do czasu pracy pracowników zatrudnionych w równoważnych normach czasu pracy wlicza się godziny przepracowane w ramach harmonogramu pracy.
3.
Godziny przepracowane poza harmonogramem pracy wlicza się do czasu pracy, jeżeli:
1)
zostały przepracowane na polecenie właściwego kierownika jednostki organizacyjnej PPTT lub upoważnionego przez niego pracownika albo
2)
praca poza harmonogramem wystąpiła na skutek nieprzewidzianych i nie dających się uniknąć przeszkód uznanych przez właściwego kierownika jednostki organizacyjnej PPTT.
4.
Normę czasu pracy ustaloną na okres rozliczeniowy zmniejsza się w razie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy o taką liczbę godzin, jaka wynika z pomnożenia 8 godzin, a w soboty lub wyznaczony w zamian niej inny dzień - 6 godzin, natomiast w ruchu telekomunikacyjnym - 7 godzin przez liczbę pełnych dni nieobecności.
§  38.
Po każdym okresie pracy w systemie równoważnych norm czasu pracy, trwającym co najmniej 7 godzin bez przerwy, powinien nastąpić okres odpoczynku, w którym pracownik jest wolny od pracy. Odpoczynek ten powinien trwać:
1)
w miejscu zamieszkania pracownika co najmniej 10 godzin od zakończenia pracy do ponownego podjęcia pracy,
2)
poza miejscem zamieszkania pracowników służby ambulansowej i konwojowej co najmniej 3 godziny.
§  39.
Praca wykonywana ponad normy czasu pracy ustalone zgodnie z § 36 ust. 2 pkt 1 i 2 stanowi pracę w godzinach nadliczbowych z zastrzeżeniem przepisu § 32 ust. 2.
§  40.
1.
Za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługuje dodatek w wysokości:
1)
50% wynagrodzenia wynikającego z osobistego zaszeregowania pracownika - za pracę w dwóch pierwszych godzinach nadliczbowych przekraczających dobową normę czasu pracy określoną w § 36 ust. 2 pkt 1 i za godziny nadliczbowe przekraczające normę czasu pracy ustaloną na okres rozliczeniowy (§ 36 ust. 2 pkt 2); łączna liczba godzin nadliczbowych, opłacanych z dodatkiem 50% nie może przekraczać liczby godzin wynikających z pomnożenia przepracowanych dni przez dwa, przy czym liczba tych godzin nie może być większa niż liczba dni roboczych w okresie rozliczeniowym pomnożona przez 2,
2)
100% tego wynagrodzenia - za pracę w dalszych godzinach nadliczbowych oraz w godzinach nadliczbowych przypadających w nocy lub w niedziele i święta.
2.
Za pracę przekraczającą równocześnie normę dobową i normę czasu pracy ustaloną na okres rozliczeniowy przysługuje tylko jeden dodatek.
§  41.
1.
W służbach ekspedycyjno-rozdzielczej i przeładunkowej pracujących w ruchu ciągłym może być stosowana czterobrygadowa organizacja pracy, w której czas pracy nie przekracza 12 godzin na dobę i przeciętnie w przyjętym okresie rozliczeniowym jest krótszy niż 46 godzin na tydzień, wynosi jednak co najmniej średnio 42 godziny tygodniowo z zastrzeżeniem § 32 ust. 2.
2.
Praca w granicach tych norm nie jest pracą w godzinach nadliczbowych.
§  42.
Minister Łączności po porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Łączności ustali:
1)
wykaz stanowisk i grup pracowniczych, dla których wprowadzono skrócony wymiar czasu pracy,
2)
wykaz służb i stanowisk pracy, na których mogą być wprowadzane równoważne normy czasu pracy.
13 § 34 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 18 marca 1978 r. (Dz.U.78.8.30) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1978 r.
14 § 36 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 8 lit. a) rozporządzenia z dnia 18 marca 1978 r. (Dz.U.78.8.30) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1978 r.
15 § 36 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 8 lit. b) rozporządzenia z dnia 18 marca 1978 r. (Dz.U.78.8.30) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1978 r.