Rozdział 4 - Uprawnienia pracowników kolejowych - Prawa i obowiązki pracowników kolejowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.98.449 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 20 października 1993 r.

Rozdział  4

Uprawnienia pracowników kolejowych

§ 19. Pracownicy kolejowi mają prawo do dodatku za staż pracy, nagród jubileuszowych i odpraw emerytalnych na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

§ 19a. (skreślony).

§ 20. Pracownikom przysługuje prawo do umundurowania służbowego przydzielanego bezpłatnie. Zasady i warunki przydzielania umundurowania, wzory umundurowania i oznak oraz zasady wypłaty równoważnika pieniężnego określi Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej.

§ 21. (utracił moc).

§ 22. (skreślony).

§ 23. Pracownicy i członkowie ich rodzin mają prawo do korzystania z bezpłatnych świadczeń kolejowej służby zdrowia.

§ 24. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi:

1) (skreślony),

2) (skreślony),

3) zakres i warunki korzystania przez pracowników i członków ich rodzin z bezpłatnych świadczeń kolejowej służby zdrowia.

§  25.

1. Kierownik zakładu pracy może udzielić pracownikowi mianowanemu urlopu zdrowotnego na leczenie sanatoryjne. Urlopu można udzielić tylko na podstawie skierowania na leczenie sanatoryjne i na okres ustalony w tym skierowaniu, nie przekraczający jednak 1 miesiąca.

2. Za czas urlopu zdrowotnego pracownikowi przysługuje wynagrodzenie obliczone jak za urlop wypoczynkowy.

§  26.

1. Pracownikowi mianowanemu w razie niezdolności do pracy z powodu choroby przysługuje zasiłek chorobowy na zasadach i w wysokości przewidzianych w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przez okres nie przekraczający roku, z uwzględnieniem ust. 2.

2. Zasiłek chorobowy wynosi 100% wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku, niezależnie od okresu zatrudnienia pracownika.

3. Zasiłek chorobowy za każde pierwsze 3 dni niezdolności do pracy z powodu choroby wynosi 50% wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się w wypadkach, o których mowa w art. 11 ust. 3 i 4 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 143, z 1985 r. Nr 4, poz. 15, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 35, poz. 192 oraz z 1991 r. Nr 104, poz. 450, Nr 106, poz. 457 i Nr 110, poz. 474).

§ 26a. (skreślony).