Rozdział 14 - Przepisy przejściowe i końcowe. - Pracownicy rad narodowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.25.164

Akt utracił moc
Wersja od: 18 lipca 1968 r.

Rozdział  14.

Przepisy przejściowe i końcowe.

Przepisy niniejszej ustawy dotyczące zawiązania i rozwiązania stosunku pracy oraz dokonywania w nim zmian stosuje się z zachowaniem trybu przewidzianego w ustawie o radach narodowych.

Pracownik nabywa prawo do gratyfikacji jubileuszowej (art. 32 ust. 1) w tym roku kalendarzowym po wejściu w życie ustawy, w którym osiągnie odpowiednio 10, 15 lub 20 lat pracy.

1.
Do umów o pracę zawartych z pracownikami rad narodowych przed wejściem w życie ustawy stosuje się przepisy ustawy.
2.
Pracownicy rad narodowych, mianowani na podstawie dotychczasowych przepisów, stają się pracownikami w rozumieniu ustawy. Pracownicy ci korzystają z uprawnień przewidzianych dla pracowników odpowiadających warunkom określonym w art. 24.

W sprawach dotyczących odpowiedzialności służbowej i dyscyplinarnej pracowników rad narodowych, wszczętych, a nie zakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Do wypowiedzenia i rozwiązania umowy o pracę lub stosunku służbowego pracowników rad narodowych, dokonanego przed wejściem w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

1.
Art. 114 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 3, poz. 6) stosuje się odpowiednio do pracowników objętych niniejszą ustawą, z tym że Rada Ministrów określa zasady i tryb stosowania przepisów tego artykułu.
2.
Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów wydanego na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r., powołanej w ust. 1, stosuje się również do pracowników, z którymi rozwiązanie stosunku pracy podlega ograniczeniom na podstawie przepisów niniejszej ustawy.

Ustawa nie ma zastosowania do pracowników rad narodowych, których stosunek pracy normują szczególne przepisy, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej.

Przepisy niniejszej ustawy nie naruszają szczególnych uprawnień wynikających dla określonych grup pracowników z innych przepisów oraz uprawnień przysługujących pracownikom podlegającym szczególnej ochronie w zakresie rozwiązywania stosunku pracy lub zmiany warunków pracy i płacy.

1.
Przepisy ustawy dotyczące:
1)
wojewódzkich rad narodowych albo prezydiów tych rad lub przewodniczących tych prezydiów stosuje się również do rad narodowych miast wyłączonych z województw albo prezydiów tych rad lub przewodniczących tych prezydiów,
2)
powiatowych rad narodowych albo prezydiów tych rad lub przewodniczących tych prezydiów stosuje się również do rad narodowych miast stanowiących powiaty i dzielnicowych rad narodowych w miastach wyłączonych z województw albo do prezydiów tych rad lub do przewodniczących tych prezydiów.
2.
Wynikające z ustawy uprawnienia i zadania rad zakładowych są wykonywane w trybie określonym w statutach związków zawodowych.
1.
Tracą moc w stosunku do pracowników rad narodowych:
1)
ustawa z dnia 17 lutego 1922 r. o państwowej służbie cywilnej (Dz. U. z 1949 r. Nr 11, poz. 72),
2)
dekret z dnia 14 maja 1946 r. o tymczasowym unormowaniu stosunku służbowego funkcjonariuszów państwowych (Dz. U. Nr 22, poz. 139 z późniejszymi zmianami),
3)
rozporządzenie z dnia 7 października 1932 r. o organizacji komisji dyscyplinarnych i postępowaniu dyscyplinarnym przeciwko funkcjonariuszom państwowym (Dz. U. Nr 87, poz. 738).
2.
W sprawach unormowanych w niniejszej ustawie tracą moc dotychczasowe przepisy, a w szczególności przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o uposażeniu pracowników państwowych (Dz. U. Nr 7, poz. 39 z późniejszymi zmianami).
3.
Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie pozostają w mocy przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami ustawy.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1969 r. z wyjątkiem przepisów art. 28 w części dotyczącej komisji rozjemczych oraz art. 64-66. Wejście w życie tych przepisów nastąpi w terminie, który określi Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.