Dział 5 - Bezpieczeństwo i ochrona tajemnicy. - Powszechny obowiązek świadczeń rzeczowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.30.200

Akt utracił moc

Wersja od: 4 kwietnia 1939 r.

Dział  V.

Bezpieczeństwo i ochrona tajemnicy.

Art.  80.

(1) Wszelkie nakazy, polecenia, informacje lub wyjaśnienia, dotyczące powszechnego obowiązku świadczeń rzeczowych oraz związane z nimi pisma, umowy, dokumenty i wiadomości stanowią tajemnicę w rozumieniu art. 9 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o niektórych przestępstwach przeciwko bezpieczeństwu Państwa (Dz. U. R. P. Nr 94, poz. 851).

(2) Przepis ust. (1) dotyczy również pracowników, dostawców i odbiorców, którzy ze względu na zajmowane stanowisko lub wykonywanie zawodu w danym przedsiębiorstwie lub gospodarstwie wiejskim, albo ze względu na uskuteczniane dostawy lub odbiór powzięli wiadomość o sprawach, wymienionych w ust. (1).

Art.  81.

(1) Przysposabiane do świadczeń rzeczowych przedsiębiorstwa i gospodarstwa wiejskie obowiązane są do stworzenia na własny koszt warunków, zapewniających bezpieczeństwo i ochronę tajemnicy państwowej w zakresie nakazanym przez władzę właściwą.

(2) Władzą właściwą do wydawania nakazów w sprawach bezpieczeństwa i ochrony tajemnicy państwowej jest minister właściwy do zarządzenia przysposobienia do świadczeń rzeczowych, działający w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych.

(3) Rada Ministrów: może przekazać Ministrowi Spraw Wojskowych sprawy związane z bezpieczeństwem i ochroną tajemnicy państwowej przedsiębiorstw lub gospodarstw wiejskich, co do których zarządzone przysposobienie do świadczeń rzeczowych należy do innego ministra.

(4) Właściwi ministrowie mogą przekazywać swe uprawnienia, dotyczące zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony tajemnicy państwowej w całości lub w części, władzom i organom podległym, które działają w porozumieniu z władzą wojskową, wyznaczoną przez Ministra Spraw Wojskowych.

Art.  82.

Władza właściwa, celem zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony tajemnicy państwowej, może w szczególności już w czasie pokoju nakładać na posiadaczy przedsiębiorstw i gospodarstw wiejskich, przysposabianych do świadczeń rzeczowych:

1) obowiązek podporządkowania się wszelkim zarządzeniom władzy, mającym na celu zapewnienie bezpieczeństwa i ochronę tajemnicy przedsiębiorstwa lub gospodarstwa wiejskiego we wszelkich przejawach jego wytwórczości lub działalności;

2) obowiązek opracowania i wprowadzenia w życie regulaminu wewnętrznego o bezpieczeństwie i zachowaniu tajemnicy według wskazówek władzy i zatwierdzonych przez władzę;

3) obowiązek niezatrudniania lub zwalniania z pracy wskazanych przez władzę członków zarządu, jeżeli nie zamieszkują w kraju.

Art.  83.

(1) Dane o przedmiotach świadczeń rzeczowych, zebrane od posiadaczy przedmiotów świadczeń rzeczowych, albo od pełnomocników (pełnomocników komisarycznych, zastępców) oraz dane, zebrane na podstawie rejestracji przedmiotów świadczeń rzeczowych, mogą być zużytkowane tylko dla celów, przewidzianych ustawą niniejszą.

(2) Wykorzystanie przez władze skarbowe uprawnień, przewidzianych ordynacją podatkową w stosunku do spraw objętych ustawą niniejszą, może odbywać się jedynie w sposób ustalony przez Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych.