Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Powszechny obowiązek świadczeń rzeczowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.30.200

Akt utracił moc

Wersja od: 4 kwietnia 1939 r.

Rozdział  I.

Przepisy ogólne.

Art.  46.

(1) W razie wybuchu wojny lub zarządzenia mobilizacji powstaje z mocy samego prawa na całym obszarze Państwa obowiązek odstępowania na rzecz Państwa za wynagrodzeniem przedmiotów świadczeń rzeczowych, tudzież podporządkowania się w tym celu innym zarządzeniom władzy, przewidzianym w ustawie niniejszej (obowiązek świadczeń rzeczowych).

(2) Rada Ministrów może wprowadzić obowiązek świadczeń rzeczowych bądź na całym obszarze Państwa, bądź też w poszczególnych jego częściach, gdy tego wymagać będzie interes obrony Państwa, stwierdzony uchwałą Rady Ministrów.

Art.  47.

(1) Obowiązek świadczeń rzeczowych trwa przez czas wojny lub pozostawania wojska, albo marynarki wojennej (ich części) w stanie zmobilizowanym. Termin ustania tego obowiązku ogłasza w drodze obwieszczenia Minister Spraw Wojskowych.

(2) W przypadku, określonym w art. 46 ust. (2), obowiązek świadczeń rzeczowych trwa do czasu zniesienia go przez Radę Ministrów.

Art.  48.

(1) Minister Spraw Wojskowych w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami oznaczać będzie w drodze zarządzeń, jakie rodzaje rzeczy (ruchomości i nieruchomości) oraz praw będą podlegać obowiązkowi świadczeń rzeczowych.

(2) Rzeczy i prawa, objęte obowiązkiem świadczeń rzeczowych wedle zarządzenia wymienionego w ust. (1), mogą być z dniem, wskazanym w tym zarządzeniu zajęte na rzecz Państwa dla celów świadczeń rzeczowych.

(3) Z dniem zajęcia przedmioty, wymienione w zarządzeniu, zostają wyłączone z obrotu i nie mogą być przerabiane, ani przenoszone na inne miejsce, jeżeli zarządzenie, wymienione w ust. (1), nie stanowi inaczej.

Art.  49.

(1) W warunkach, wymienionych w art. 46, podlegają obowiązkowi świadczeń rzeczowych bez potrzeby wydawania zarządzenia (art. 48 ust. (1)) o objęciu pewnych przedmiotów obowiązkiem świadczeń rzeczowych:

1) artykuły żywności pochodzenia roślinnego, zwierzęcego lub mineralnego;

2) artykuły codziennej potrzeby, służące potrzebom higieny osobistej, mieszkania lub zwierząt;

3) pomieszczenia dla ludzi lub zwierząt.

(2) Wykaz artykułów, wymienionych w ust. (1), określi rozporządzenie Ministra Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych.