Dział 5 - Postępowanie w sprawach świadczeń. - Powszechne zaopatrzenie emerytalne pracowników i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.3.6

Akt utracił moc

Wersja od: 9 marca 1982 r.

DZIAŁ  V.

Postępowanie w sprawach świadczeń.

Art.  84.

1. Prawo do świadczeń określonych w ustawie ustalają i świadczenia wypłacają właściwe do spraw rent organy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

2. Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia nałożyć na uspołecznione zakłady pracy obowiązek ustalania prawa do wszystkich lub niektórych świadczeń określonych w ustawie oraz ich wypłaty, regulując jednocześnie zasady i tryb postępowania w tych sprawach.

Art.  85.

1. Uspołecznione zakłady pracy obowiązane są do informowania pracowników i członków ich rodzin o warunkach i dowodach wymaganych do uzyskania świadczeń przewidzianych w ustawie oraz do udzielania im w tym zakresie pomocy.

2. Prezes Rady Ministrów może nałożyć na niektóre uspołecznione zakłady pracy obowiązek przyjmowania i przygotowywania wniosków o świadczenia określone w ustawie. Uspołecznione zakłady pracy wykonują zlecone im czynności zgodnie z instrukcjami Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Art.  86.

Postępowanie w sprawach świadczeń wszczyna się na podstawie wniosku, zgłoszonego przez zainteresowanego, jego pełnomocnika, a po osiągnięciu przez pracownika wieku emerytalnego, również przez zakład pracy po zawiadomieniu o tym pracownika co najmniej na trzy miesiące przed zgłoszeniem wniosku.

Art.  87.

Organy administracji państwowej i zakłady pracy obowiązane są udzielać organom rentowym pomocy i informacji w sprawach świadczeń przewidzianych w ustawie oraz wydawać bezpłatnie na żądanie organów rentowych lub osób zainteresowanych wszelkie dowody potrzebne do ustalenia prawa do świadczeń lub ich wysokości.

Art.  88.

1. Wyciągi z akt stanu cywilnego, zaświadczenie wydawane dla ustalenia uprawnień do świadczeń oraz pism o wydanie tych dokumentów są wolne od opłat.

2. W sprawach świadczeń przewidzianych w ustawie osoby zainteresowane i organy rentowe są zwolnione od wszelkich opłat.

Art.  89.

1. Dla ustalenia okoliczności mających wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość oraz na wypłatę lub wstrzymanie wypłaty świadczeń organ rentowy ma prawo:

1) wzywać i przesłuchiwać zainteresowanych, świadków lub biegłych, jak również zwracać się do sądów z wnioskiem o przesłuchanie tych osób,

2) żądać od osób zgłaszających wnioski o świadczenia przedkładania dowodów uzasadniających prawo do świadczeń,

3) żądać od osób uprawnionych do świadczeń przedkładania dowodów uzasadniających dalsze istnienie prawa do świadczeń oraz zawiadamiania o okolicznościach wymienionych w decyzji przyznającej świadczenie, a mających wpływ na prawo do świadczeń, ich wysokość lub na wstrzymanie wypłaty świadczeń.

4) kierować osoby wymienione w pkt 2 i 3 do komisji lekarskich,

5) badać z urzędu, czy warunki do świadczeń nadal istnieją.

2. Osoby, o których mowa w ust. 1, obowiązane są uczynić zadość żądaniu organu rentowego przez zgłoszenie się na wezwanie, złożenie zeznań, przedłożenie wymaganych dowodów, przesłanie odpowiednich zawiadomień lub poddanie się badaniom lekarskim.

Art.  90.

1. Prawo do świadczeń ustala organ rentowy w formie decyzji.

2. Od decyzji organu rentowego przysługują osobie zainteresowanej środki prawne przewidziane w odrębnych przepisach.

Art.  91.

Organ rentowy obowiązany jest udzielać osobom uprawnionym do świadczeń stosownych zaliczek, jeżeli prawo do świadczeń zostało ustalone, ale wydanie decyzji ulega zwłoce z powodu nieustalenia wysokości świadczeń lub innych okoliczności.

Art.  92.

Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac określa w drodze rozporządzenia szczegółowy tryb postępowania, środki dowodowe służące do ustalania prawa do świadczeń, zasady wypłaty świadczeń w kraju i za granicę oraz zasady wstrzymywania i wznawiania wypłaty świadczeń.