Rozdział 2 - Zmiany w prawie do świadczeń i ich wyskości. - Powszechne zaopatrzenie emerytalne pracowników i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.3.6

Akt utracił moc

Wersja od: 9 marca 1982 r.

Rozdział  2.

Zmiany w prawie do świadczeń i ich wyskości.

Art.  69.

Prawo do świadczeń uzależnionych od inwalidztwa oraz ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu, jeżeli w wyniku badania lekarskiego przeprowadzonego na wniosek rencisty lub z urzędu nastąpi zmiana grupy inwalidów lub zostanie ustalony brak inwalidztwa.

Art.  70.

1. Wysokość renty inwalidzkiej ulega na wniosek rencisty ponownemu ustaleniu, jeżeli po dniu przyznania tej renty pozostawał on w zatrudnieniu co najmniej przez 5 lat i jeżeli przeciętny miesięczny zarobek z dowolnie obranych przez niego kolejnych 36 miesięcy zatrudnienia po przyznaniu renty był wyższy niż zarobek przyjęty za podstawę wymiaru renty.

2. Dla ponownego ustalenia wysokości świadczeń (ust. 1) przyjmuje się za podstawę ich wymiaru przeciętny miesięczny zarobek z okresu 36 miesięcy zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1.

3. Jeżeli cały okres zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, lub część tego okresu przypada na zatrudnienie za granicą, stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 8 ust. 3 pkt 2 oraz art. 17 ust. 5 pkt 2.

4. Wysokość emerytury nie ulega ponownemu ustaleniu z tytułu wyższych zarobków uzyskanych po jej przyznaniu.

Art.  71.

Wysokość emerytury lub renty inwalidzkiej ulega na wniosek rencisty ponownemu ustaleniu, jeżeli po dniu przyznania tych świadczeń osiągnął on okresy zatrudnienia uzasadniające wzrost świadczeń w myśl art. 22 ust. 2 lub art. 25 ust. 2.

Art.  72.

1. Ponowne ustalenie wysokości świadczeń w przypadkach, o których mowa w art. 70 i 71, następuje po ustaniu zatrudnienia rencisty.

2. Podwyższone świadczenia (ust. 1) wypłaca się, jeżeli rencista nie osiąga zarobku z tytułu zatrudnienia lub dochodu z innych źródeł.

Art.  73.

1. Wysokość renty inwalidzkiej ulega na wniosek zainteresowanego ponownemu ustaleniu, jeżeli po przyznaniu renty był on zatrudniony oraz:

1) osiągnął warunki wymagane do renty inwalidzkiej przewidzianej dla pracowników objętych I kategorią zatrudnienia z tytułu pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia albo

2) uległ wypadkowi w zatrudnieniu lub zachorował na chorobę zawodową, których następstwa uzasadniają zaliczenie co najmniej do III grupy inwalidów.

2. W przypadkach określonych w ust. 1 podstawę wymiaru renty stanowi:

1) podstawa wymiaru poprzednio przyznanej renty inwalidzkiej albo

2) przeciętny miesięczny zarobek z okresów zatrudnienia (art. 17 ust. 1) po przyznaniu renty, jeżeli jest to korzystniejsze dla zainteresowanego.