Rozdział 1 - Powstanie, zawieszenie i ustanie prawa do świadczeń. - Powszechne zaopatrzenie emerytalne pracowników i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.3.6

Akt utracił moc
Wersja od: 9 marca 1982 r.

Rozdział  1.

Powstanie, zawieszenie i ustanie prawa do świadczeń.

Prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia się wszystkich warunków wymaganych przez ustawę do uzyskania tego prawa, jednakże prawo do renty inwalidzkiej powstaje z dniem ustania prawa do zasiłku chorobowego lub do wynagrodzenia przysługującego w okresie czasowej niezdolności do pracy.

1.
 Prawo do emerytury, renty inwalidzkiej i renty rodzinnej ulega zawieszeniu w razie:
  1)
wykonywania zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy,
  2)
prowadzenia gospodarstwa rolnego o rocznym przychodzie szacunkowym ustalonym dla celów podatku gruntowego, przekraczającym kwotę 24.000 zł rocznie,
  3)
prowadzenia rzemiosła lub innej działalności uzasadniającej objęcie ubezpieczeniem na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rzemieślników i niektórych innych osób prowadzących działalność zarobkową na własny rachunek,
  4)
prowadzenia innej działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem obrotowym lub dochodowym.
2.
W razie osiągania zarobku z tytułu zatrudnienia wykonywanego w niepełnym wymiarze czasu pracy lub dochodu z tytułu wykonywania umowy o pracę nakładczą, umowy zlecenia, umowy o dzieło lub umowy agencyjnej, emerytura, renta inwalidzka i renta rodzinna ulega zmniejszeniu aż do pełnego zawieszenia prawa do świadczeń, jeżeli ten zarobek lub dochód przekracza kwotę 24.000 zł w roku kalendarzowym.
3.
Prawo do inwalidzkiej renty wyrównawczej ulega zawieszeniu w wypadkach określonych w ust. 1 pkt 2-4.
4.
Prawo do emerytury, renty chorobowej, renty inwalidzkiej, renty wyrównawczej i renty rodzinnej ulega zawieszeniu w razie wyjazdu za granicę na pobyt stały lub na pobyt czasowy trwający dłużej niż 12 miesięcy, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej.
5.
Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia:
  1)
szczegółowe zasady zawieszania prawa do emerytury lub renty oraz zmniejszania wysokości tych świadczeń,
  2)
wypadki, w których mimo zajścia okoliczności określonych w ust. 1-3 nie następuje zawieszenie prawa do emerytury lub renty ani zmniejszenie wysokości tych świadczeń,
  3)
szczegółowe zasady zawieszania prawa do emerytury lub renty w razie wyjazdu za granicę.

Prawo do świadczeń ustaje:

  1)
gdy odpadnie którykolwiek z warunków wymaganych do uzyskania świadczeń,
  2)
gdy osoba pobierająca świadczenia uzależnione od inwalidztwa, mimo wezwania organu rentownego, nie poddała się badaniu lekarskiemu bez uzasadnionych przyczyn,
  3)
ze śmiercią osoby uprawnionej.

Prawa do świadczeń przewidzianych w ustawie nie nabywa, a nabyte traci osoba, która wywołała przestępstwem umyślnym okoliczności, uzasadniające powstanie prawa do świadczeń lub ich zwiększenie.

1.
Jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawnione okoliczności istniejące przed ustaleniem prawa do świadczeń, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość, następuje - na wniosek zainteresowanego lub z urzędu - ponowne ustalenie prawa do świadczeń lub ich wysokości.
2.
Jeżeli w przypadkach, o których mowa w ust. 1, prawo do świadczeń lub ich wysokość ustalone zostało orzeczeniem organu odwoławczego, organ rentowy:
  1)
przyznaje świadczenia lub podwyższa ich wysokość,
  2)
wstrzymuje wypłatę świadczeń w całości lub części tylko wówczas, gdy rencista korzystał nieprawnie ze świadczeń na podstawie nieprawdziwych zeznań lub dokumentów albo w innych przypadkach złej woli, kierując równocześnie sprawę do organu odwoławczego, który ustalał prawo do świadczeń lub ich wysokość.
38 Art. 65 zmieniony przez art. 7 pkt 9 ustawy z dnia 31 marca 1977 r. o dalszym zwiększeniu emerytur i rent oraz o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U.77.11.43) z dniem 1 maja 1977 r.