Rozdział 2 - Powoływanie do zasadniczej służby wojskowej. - Powoływanie poborowych i innych osób do czynnej służby wojskowej i zwalnianie z tej służby.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1963.53.290
Akt utracił moc Wersja od: 1 września 1969 r.
Rozdział 2.
Powoływanie do zasadniczej służby wojskowej.
Powoływanie do zasadniczej służby wojskowej.
§ 14.
1.
Powołaniu do odbycia zasadniczej służby wojskowej podlegają uznani za zdolnych do służby wojskowej: 1)
poborowi przeznaczeni do odbycia tej służby, 2)
poborowi, których uprawnienia do dalszego korzystania z odroczenia zasadniczej służby wojskowej wygasły - do końca roku kalendarzowego, w którym kończą 23 lata życia, a jeżeli korzystali z odroczenia ze względu na odbywanie studiów w szkołach wyższych - do końca roku kalendarzowego, w którym kończą 25 lat życia, 3)
poborowi zaliczeni do ponadkontyngentu - do końca roku kalendarzowego, w którym kończą 23 lata życia, 4)
poborowi, którzy stawili się do poboru po raz pierwszy w roku kalendarzowym, w którym kończą 24 lub 25 lat życia - do końca roku kalendarzowego, w którym kończą 25 lat życia, 5)
studenci, którzy nie ukończyli wojskowego szkolenia studentów z wynikiem pomyślnym lub przed ukończeniem tego szkolenia zostali skreśleni z listy studentów szkoły wyższej - do końca roku kalendarzowego, w którym kończą 25 lat życia.2.
Do odbycia zasadniczej służby wojskowej określonej w art. 52 ust. 1 ustawy mogą być również powołani uznani za zdolnych do służby wojskowej: 1)
ochotnicy, jeżeli w czasie poboru zostali zakwalifikowani do tej służby, 2)
żołnierze zwolnieni z zasadniczej służby wojskowej z powodu:a)
czasowej niezdolności do służby wojskowej - po upływie okresu niezdolności,b)
uznania ich za jedynych żywicieli rodzin - jeżeli ustały warunki uzasadniające dalsze udzielanie odroczenia,c)
skazania na karę pozbawienia wolności - po odbyciu orzeczonej kary, jej darowaniu lub warunkowym zwolnieniu z odbycia reszty kary, a w razie skazania na karę dodatkową utraty praw publicznych - po odzyskaniu utraconych praw.§ 15.
Wcielenie do jednostek wojskowych dla odbycia zasadniczej służby wojskowej następuje każdorazowo w terminach ustalonych w zarządzeniach Ministra Obrony Narodowej.§ 16.
1.
Do odbycia zasadniczej służby wojskowej w systemie obrony terytorialnej mogą być powołani: 1)
poborowi przeznaczeni do tej służby, 2)
poborowi i studenci wymienieni w § 14 ust. 1 pkt 1-5, którzy nie zostali powołani do odbycia zasadniczej służby wojskowej wymienionej w art. 52 ust. 1 lub ust. 2 ustawy, 3)
poborowi, którym udzielono odroczenia odbycia zasadniczej służby wojskowej wymienionej w art. 52 ust. 1 lub ust. 2 ustawy.2.
Poborowi wymienieni w ust. 1 mogą być powołani do odbycia zasadniczej służby wojskowej w systemie obrony terytorialnej do końca roku kalendarzowego, w którym kończą 23 lata życia, a jeżeli udzielono im odroczenia zasadniczej służby wojskowej ze względu na odbywanie studiów w szkołach wyższych oraz poborowi i studenci wymienieni w § 14 ust. 1 pkt 4 i 5 - do końca roku kalendarzowego, w którym kończą 25 lat życia.§ 17.
1.
Osoby powołane do zasadniczej służby wojskowej w systemie obrony terytorialnej dowódca jednostki wojskowej wzywa na jednodniowe zajęcia szkoleniowe, do służby na obozie szkoleniowym oraz do służby uzasadnionej potrzebami szkolenia lub interesem Państwa - za pomocą wezwań imiennych.2.
Wzór wezwania imiennego do odbywania jednodniowych zajęć szkoleniowych w ramach zasadniczej służby wojskowej w systemie obrony terytorialnej określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.3.
Wezwania imienne doręcza dowódca jednostki wojskowej. Wezwania do służby na obozie szkoleniowym oraz do służby uzasadnionej potrzebami szkolenia lub interesem Państwa mogą być doręczone również za pośrednictwem organów określonych w § 5 ust. 1 pkt 1.4.
Do wezwań imiennych stosuje się odpowiednio przepisy § 4, § 6 ust. 2 i 3 oraz §§ 8, 10 i 11 z tą zmianą, że przewidziane w tych przepisach potwierdzenia odbioru doręczonych wezwań i wezwania niedoręczone oraz zawiadomienia o ich utracie przesyła się do dowódcy jednostki, który je wystawił.§ 18.
1.
Nie podlegają powołaniu do odbycia zasadniczej służby wojskowej osoby: 1)
skazane na karę pozbawienia wolności lub tymczasowo aresztowane - przez czas trwania pozbawienia wolności, 2)
skazane na karę dodatkową utraty praw publicznych - przez czas trwania utraty tych praw.2.
Osoby przeznaczone do odbycia zasadniczej służby wojskowej, przeciwko którym toczy się postępowanie karne, podlegają powołaniu do odbycia tej służby, jeżeli prokurator lub sąd nie zastosował do nich aresztu tymczasowego. W razie zastosowania aresztu tymczasowego powołanie tych osób następuje po zwolnieniu z aresztu.3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do osób powołanych do zasadniczej służby wojskowej w systemie obrony terytorialnej wzywanych do odbycia tej służby w przypadkach wymienionych w § 17 ust. 1.§ 19.
1.
Niestawienie się powołanego do odbycia zasadniczej służby wojskowej może być usprawiedliwione tylko chorobą powołanego uniemożliwiającą stawienie się w jednostce w terminie oznaczonym w karcie powołania.2.
O chorobie powołany obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić wojskowego komendanta rejonowego. Do zawiadomienia należy dołączyć zaświadczenie lekarza (felczera) zakładu społecznego służby zdrowia stwierdzające chorobę uniemożliwiającą stawienie się w jednostce i przypuszczalny czas trwania tej choroby oraz zwrócić kartę powołania (wraz z biletem na przejazd).3.
Po wyleczeniu osoba wymieniona w ust. 2 podlega powołaniu do odbycia zasadniczej służby wojskowej, jeżeli nie zachodzi potrzeba przeprowadzenia ponownego badania lekarskiego w celu ustalenia stopnia zdolności do służby wojskowej.4.
Niestawienie się żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową w systemie obrony terytorialnej na jednodniowe zajęcia szkoleniowe, na obóz szkoleniowy lub do służby uzasadnionej potrzebami szkolenia albo interesem Państwa zgodnie z wezwaniem dowódcy jednostki może być usprawiedliwione tylko przyczynami i w sposób określony w przepisach w sprawie służby wojskowej w systemie obrony terytorialnej.§ 20.
1.
O niestawieniu się w jednostce wojskowej powołanego do odbycia zasadniczej służby wojskowej dowódca tej jednostki zawiadamia właściwego wojskowego komendanta rejonowego.2.
Wojskowy komendant rejonowy ustala przyczyny niestawienia się powołanego do jednostki wojskowej w wyznaczonym terminie, a w stosunku do osób uchylających się od obowiązku odbycia służby wojskowej zwraca się do organów Milicji Obywatelskiej o wszczęcie poszukiwań tych osób.3.
W razie nie usprawiedliwionego niestawienia się powołanego w jednostce wojskowej, wojskowy komendant rejonowy powoduje przymusowe doprowadzenie go do jednostki wojskowej w trybie przewidzianym w art. 46 ust. 2 ustawy i kieruje sprawę do prokuratora wojskowego lub organu wojskowej służby wewnętrznej właściwego dla jednostki wojskowej, do której powołany został doprowadzony.4.
Przymusowego doprowadzenia do jednostki wojskowej nie stosuje się, jeżeli niestawienie się powołanego do tej jednostki trwało dłużej niż 14 dni. W tym przypadku, jak również gdy poszukiwania uchylającego się od obowiązku odbycia służby wojskowej nie dały rezultatu, wojskowy komendant rejonowy kieruje sprawę do prokuratora wojskowego lub organu wojskowej służby wewnętrznej właściwego dla siedziby wojskowej komendy rejonowej.§ 21.
1.
Przepisy § 20 stosuje się odpowiednio w przypadku nie usprawiedliwionego niestawienia się żołnierza odbywającego służbę wojskową w systemie obrony terytorialnej na wezwanie dowódcy jednostki do służby na obozie szkoleniowym albo do służby uzasadnionej potrzebami szkolenia lub interesem Państwa. W sprawie spowodowania przymusowego doprowadzenia uchylającego się od tych służb dowódca jednostki wojskowej zwraca się do właściwego wojskowego komendanta rejonowego.2.
W razie nie usprawiedliwionego niestawienia się żołnierza wzywanego na jednodniowe zajęcia szkoleniowe, dowódca jednostki wojskowej kieruje doniesienie do kolegium karno-administracyjnego (art. 141 ust. 2 pkt 3 ustawy), a jeżeli niestawienie się nastąpiło w zamiarze dłuższego lub trwałego uchylenia się od obowiązku odbywania służby wojskowej - do prokuratora powiatowego właściwego dla miejsca zamieszkania wezwanego.§ 22.
1.
Przepisów § 10 ust. 2 oraz §§ 19 i 20 nie stosuje się do ochotników wymienionych w § 14 ust. 2 pkt 1.2.
Nieprzyjęcie karty powołania oraz niezgłoszenie się ochotników we właściwym terminie w jednostce wojskowej uważa się za zrezygnowanie z przyjęcia do służby wojskowej.3.
Ochotnik, który nie zgłosił się w jednostce wojskowej, obowiązany jest zwrócić wojskowemu komendantowi rejonowemu kartę powołania wraz z biletem na przejazd i stawić się ponownie do poboru głównego w roku kalendarzowym, w którym kończy 19 lat życia.