Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Powoływanie poborowych i innych osób do czynnej służby wojskowej i zwalnianie z tej służby.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.53.290

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 1969 r.

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

§ 1. Czynna służba wojskowa polega na odbywaniu:

1) zasadniczej służby wojskowej (art. 52 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 30 stycznia 1959 r. o powszechnym obowiązku wojskowym - Dz. U. z 1963 r. Nr 20, poz. 108, zwanej dalej "ustawą"),

2) jednodniowych zajęć szkoleniowych, służby na obozie szkoleniowym i innej służby odbywanej w ramach zasadniczej służby wojskowej w systemie obrony terytorialnej (art. 55 ust. 2 ustawy),

3) przeszkolenia wojskowego studentów w jednostkach wojskowych (art. 65 i art. 66 ustawy),

4) ćwiczeń wojskowych rezerwy (art. 74 i art. 76 ustawy),

5) ćwiczeń wojskowych odbywanych z przerwami w systemie obrony terytorialnej (art. 75 ust. 2 ustawy),

6) służby wojskowej w razie mobilizacji lub w czasie wojny (art. 79 ustawy),

7) przeszkolenia wojskowego kobiet przeniesionych do rezerwy (art. 114 ustawy),

8) służby wojskowej kobiet w razie mobilizacji lub w czasie wojny (art. 111 ustawy).

§ 2. Przepisy rozporządzenia dotyczące studentów szkół wyższych stosuje się także do osób kształcących się w szkołach, nie będących szkołami wyższymi, w których zostało przez Radę Ministrów wprowadzone wojskowe szkolenie.

§  3.

1. Powołanie do odbycia czynnej służby wojskowej następuje, z zastrzeżeniem przepisów §§ 17 i 71, za pomocą imiennych kart powołania.

2. Karty powołania wystawia wojskowy komendant rejonowy.

3. Wzór karty powołania określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§  4.

1. Do karty powołania dołącza się bilet (zlecenie) uprawniający do przejazdu na koszt wojska koleją lub innym publicznym środkiem komunikacji.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli powołany obowiązany jest stawić się:

1) do jednostki w miejscu swego pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące albo

2) do służby w systemie obrony terytorialnej i nie zachodzi potrzeba korzystania z publicznych środków komunikacji.

§  5.

1. Karty powołania w czasie pokoju doręczają:

1) w gromadach, osiedlach i miastach nie stanowiących powiatów miejskich - właściwe organy administracji prezydiów rad narodowych,

2) w miastach stanowiących powiaty miejskie i w miastach wyłączonych z województw - wojskowi komendanci rejonowi za pośrednictwem poczty jako polecone przesyłki listowe za zwrotnym poświadczeniem odbioru, przez gońców lub w inny sposób.

2. Jeżeli okres między stawieniem się do poboru (głównego lub dodatkowego) a terminem wcielenia ustalonym w zarządzeniu wydanym na podstawie art. 56 ustawy wynosi od 14 dni do 1 miesiąca, wojskowy komendant rejonowy może doręczyć karty powołania bezpośrednio podczas poboru tym poborowym, którzy zostali przeznaczeni do odbycia zasadniczej służby wojskowej i mają być powołani do tej służby.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do żołnierzy rezerwy przeznaczonych do odbycia ćwiczeń wojskowych zwyczajnych, którzy podczas przeglądu lekarskiego zostaną uznani za zdolnych do odbycia tych ćwiczeń.

§  6.

1. Karty powołania doręcza się w terminach określonych w art. 45 ust. 3-5 ustawy.

2. Kartę powołania uważa się za doręczoną z dniem przyjęcia jej przez powołanego, a w razie jego nieobecności - przez dorosłego domownika.

3. Osoba przyjmująca kartę powołania obowiązana jest do potwierdzenia jej odbioru.

§  7.

1. W razie niemożności doręczenia karty powołania z powodu zmiany przez powołanego miejsca pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące, organ doręczający zwraca ją niezwłocznie wojskowemu komendantowi rejonowemu, po odnotowaniu na niej przyczyny niedoręczenia, a jeżeli ustali nowy adres powołanego - po odnotowaniu również tego adresu.

2. Kartę powołania należy zwrócić wojskowemu komendantowi rejonowemu także w razie śmierci powołanego oraz pobytu w szpitalu, w zakładzie karnym, wyjazdu za granicę lub innej dłuższej nieobecności w domu. Jeżeli powołany przebywa w zakładzie karnym lub w zakładzie leczniczym, należy, obok przyczyn niedoręczenia karty, podać w miarę możliwości również nazwę zakładu, w którym przebywa.

3. W przypadku wymienionym w ust. 1 wojskowy komendant rejonowy ustala w razie potrzeby nowy adres powołanego i przesyła kartę powołania właściwemu organowi administracji prezydium rady narodowej właściwej ze względu na nowe miejsce pobytu stałego (zamieszkania) powołanego lub jego pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące w celu doręczenia albo doręcza ją za pośrednictwem poczty, przez gońców lub w inny sposób.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się w razie niemożności doręczenia karty powołania z przyczyn wymienionych w ust. 1 osobom powołanym do odbycia zasadniczej służby wojskowej w systemie obrony terytorialnej. W tych przypadkach kartę powołania wystawia wojskowy komendant rejonowy właściwy ze względu na nowe miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące osoby podlegającej powołaniu; doręczanie tych kart powołania następuje w sposób określony w § 5.

§  8.

1. Potwierdzenia odbioru doręczonych kart powołania, z zaznaczeniem czasu i miejsca doręczenia, przesyłają organy doręczające niezwłocznie do wojskowej komendy rejonowej, która je wystawiła.

2. Jeżeli powołany odmówił przyjęcia karty powołania, organ doręczający zwraca niezwłocznie tę kartę właściwej wojskowej komendzie rejonowej z adnotacją o odmowie przyjęcia; w adnotacji należy podać datę odmowy przyjęcia karty powołania.

3. Nie przyjętą kartę powołania uważa się za doręczoną w dniu odmowy jej przyjęcia.

§  9.

1. Karty mobilizacyjne doręczają wojskowi komendanci rejonowi w czasie pokoju. Karty te doręcza się wyłącznie osobom, na których nazwiska zostały wystawione.

2. Osoba, której karta mobilizacyjna została doręczona, obowiązana jest do potwierdzenia jej odbioru.

§  10.

1. W razie utraty (zagubienia, kradzieży, zniszczenia itp.) karty powołania lub karty mobilizacyjnej, powołany obowiązany jest zawiadomić o tym niezwłocznie wojskowego komendanta rejonowego, który wyda mu nową kartę powołania lub kartę mobilizacyjną.

2. Utrata lub nieprzyjęcie karty powołania albo karty mobilizacyjnej nie zwalnia powołanego od obowiązku stawienia się w jednostce wojskowej do odbycia czynnej służby wojskowej w terminie w tej karcie oznaczonym.

§ 11. W razie odmowy przyjęcia karty powołania albo karty mobilizacyjnej, wyjazdu za granicę lub zgonu osoby powołanej stosuje się tryb postępowania przewidziany w przepisach w sprawie wojskowych dokumentów osobistych.

§ 12. Wcielenia do jednostek wojskowych osób powołanych do czynnej służby wojskowej oraz zwolnienia ich z tej służby dokonują dowódcy jednostek wojskowych.

§  13.

1. Osobom zwolnionym z czynnej służby wojskowej przysługuje prawo do przejazdu koleją lub innym środkiem komunikacji - na koszt wojska - z miejsca służby do miejsca pobytu stałego (zamieszkania) lub innego miejsca pobytu wskazanego przez te osoby - na zasadach określonych w odrębnych przepisach wojskowych.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadkach określonych w § 4 ust. 2.