Rozdział 2 - Zakazy i ograniczenia dotyczące produkcji substancji kontrolowanych - Postępowanie z substancjami zubożającymi warstwę ozonową.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.52.537

Akt utracił moc

Wersja od: 1 maja 2004 r.

Rozdział  2

Zakazy i ograniczenia dotyczące produkcji substancji kontrolowanych

Art.  7.

1. Zakazuje się produkcji substancji kontrolowanych wymienionych w załącznikach nr 1-5 do ustawy, z wyjątkiem tetrachlorku węgla.

2. Nie jest uważana za produkcję substancji kontrolowanych działalność polegająca na odzysku zużytych substancji kontrolowanych, ich recyklingu i regeneracji.

Art.  8.

1. Produkcja tetrachlorku węgla jest dopuszczalna po uzyskaniu pozwolenia.

2. Pozwolenie na produkcję tetrachlorku węgla może być wydane, jeżeli substancja ta będzie produkowana:

1) wyłącznie w celu eksportu do państw uznanych za rozwijające się, będących stronami Protokołu Montrealskiego i Poprawek londyńskich, które mają przyznany 10-letni okres opóźnienia w realizacji zaleceń Protokołu, z uwzględnieniem ograniczeń wielkości produkcji wynikających z tych umów,

2) w ramach dozwolonej ilości jako substancja nieodzownego zużycia do wykorzystania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej,

3) z przeznaczeniem do prac laboratoryjnych i analitycznych,

4) w celu zastosowania jako substratu do produkcji innych substancji, odmiennych w strukturze chemicznej,

5) w celu zastosowania jako czynnika ułatwiającego niektóre procesy chemiczne,

6) jako substancja nieodzownego zużycia przeznaczona do wywozu za granicę do zastosowania w innym państwie będącym stroną umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1, jeśli właściwe władze tego państwa wystąpią z taką prośbą.

3. Pozwolenie na produkcję tetrachlorku węgla może być udzielone także, gdy w procesie wytwarzania innych substancji chemicznych produkowany jest również tetrachlorek węgla, a producent wykaże, że posiada możliwość zniszczenia całej wyprodukowanej ilości tetrachlorku węgla przy użyciu dozwolonych technologii. W pozwoleniu określa się wówczas termin i sposób zniszczenia wyprodukowanej substancji.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw środowiska, w drodze rozporządzenia, określi:

1) ilości tetrachlorku węgla dozwolone do wykorzystania w celu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1,

2) listę technologii (procesów chemicznych), w których tetrachlorek węgla może być używany w celu określonym w ust. 2 pkt 5,

3) wzory dokumentów służących do ewidencjonowania produkcji tetrachlorku węgla oraz sposobu jego wykorzystania.

5. Minister właściwy do spraw gospodarki po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw środowiska może, w drodze rozporządzenia, określić:

1) ilości tetrachlorku węgla dozwolone do wykorzystania dla celów, o których mowa w ust. 2 pkt 3 - 5,

2) wymagania, jakie muszą być spełnione przy stosowaniu tetrachlorku węgla w celu, o którym mowa w ust. 2 pkt 5.

6. Wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 4 i 5, minister będzie brał pod uwagę:

1) wiążące Rzeczpospolitą Polską ustalenia Państw-Stron umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1,

2) konieczność ograniczenia negatywnych skutków użytkowania tetrachlorku węgla dla warstwy ozonowej,

3) potrzebę zapewnienia kompletnej dokumentacji dotyczącej produkcji oraz zakresu i sposobu użytkowania tetrachlorku węgla.