Rozdział 2 - Postępowanie przy zwalczaniu pryszczycy (Foot and mouth disease) - Postępowanie przy zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.18.163

Akt utracił moc
Wersja od: 6 lutego 2003 r.

Rozdział  2

Postępowanie przy zwalczaniu pryszczycy (Foot and mouth disease)

§  9.
Powiatowy lekarz weterynarii:
1)
poddaje badaniu klinicznemu wszystkie zwierzęta, które w wyniku dochodzenia epizootycznego uznał za podejrzane o zakażenie pryszczycą;
2)
powiadamia niezwłocznie właściwego powiatowego lekarza weterynarii, jeżeli zwierzęta podejrzane o zakażenie pryszczycą zostały przewiezione na teren innego powiatu.
§  10.
Powiatowy lekarz weterynarii, w przypadku przebywania zwierząt w wielu budynkach na terenie jednego gospodarstwa, może wyłączyć z ogniska choroby budynek, jeżeli będą spełnione następujące wymagania:
1)
konstrukcja, a w szczególności ściany tego budynku uniemożliwiają przeniesienie wirusa pryszczycy na zwierzęta znajdujące się wewnątrz budynku;
2)
w budynku nie znajdują się urządzenia udojowe, wymiany powietrza, podawania karmy i usuwania odchodów połączone z takimi urządzeniami w budynkach, w których została stwierdzona pryszczyca;
3)
do obsługi zwierząt w tym budynku był wydzielony odrębny personel, a wejścia i wjazdy do tego budynku są wyposażone w urządzenia do odkażania.
§  11.
1.
Powiatowy lekarz weterynarii uznaje ognisko pryszczycy za wygasłe, jeżeli:
1)
wszystkie zwierzęta wrażliwe na pryszczycę znajdujące się w ognisku padły lub zostały zabite, a zwłoki ich zostały usunięte w sposób uniemożliwiający szerzenie się choroby;
2)
oczyszczanie i odkażanie zostało przeprowadzone w sposób określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia, właściwy dla tej choroby.
2.
Wprowadzanie zwierząt wrażliwych na pryszczycę do uznanego za wygasłe ogniska choroby może nastąpić po upływie 21 dni od uznania choroby za wygasłą, po uzyskaniu zgody powiatowego lekarza weterynarii.
§  12.
1.
Obszar kraju lub jego część mogą być uznane za wolne od pryszczycy, jeżeli zostały spełnione następujące warunki:
1)
upłynęły co najmniej 24 miesiące od uznania za wygasłe ostatniego ogniska pryszczycy;
2)
szczepienia przeciwko pryszczycy nie były stosowane co najmniej od 12 miesięcy;
3)
prowadzone są regularne laboratoryjne badania rozpoznawcze, które potwierdzają fakt niewystępowania wirusa pryszczycy na danym obszarze;
4)
przywóz zwierząt wrażliwych oraz produktów pochodzących od takich zwierząt odbywa się wyłącznie z krajów (regionów) wolnych od pryszczycy, z uwzględnieniem warunków, o których mowa w pkt 1-3.
2.
Główny Lekarz Weterynarii uznaje część kraju za wolną od pryszczycy na podstawie wniosku wojewódzkiego lekarza weterynarii.