Dział 3 - Wyłączenie pracownika. - Postępowanie podatkowe.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1963.11.60 t.j.
Akt utracił moc Wersja od: 1 stycznia 1973 r.
Dział III
Wyłączenie pracownika.
Wyłączenie pracownika.
1.
Pracownik jest wyłączony z mocy samego prawa: 1)
w sprawach, w których jest stroną albo pozostaje z jedną ze stron w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy może oddziałać na jego prawa lub obowiązki, 2)
w sprawach swego małżonka, krewnych lub powinowatych w prostej linii, krewnych bocznych aż do czwartego stopnia, powinowatych bocznych do drugiego stopnia, 3)
w sprawach osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, 4)
w sprawach, w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron, 5)
w sprawach, w których brał udział w wydaniu decyzji w pierwszej instancji, 6)
w sprawie, z powodu której wdrożono przeciw niemu dochodzenie wstępne, postępowanie dyscyplinarne lub karno-sądowe.2.
Pracownik może wyłączyć się w sprawie na własne żądanie, za zgodą przełożonego.3.
Niezależnie od przyczyn wymienionych w ust. 1, przełożony powinien wyłączyć podwładnego pracownika, o ile uzna to za potrzebne ze względu na interes publiczny, jak również na wniosek strony, jeżeli pomiędzy pracownikiem a jedną ze stron zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać uzasadnione wątpliwości co do bezstronności pracownika. Zgłaszając wniosek o wyłączenie strona powinna uprawdopodobnić przyczynę wyłączenia.4.
W przypadku wyłączenia pracownik powinien być bezzwłocznie zastąpiony przez innego, a do tego czasu ma wykonać tylko te czynności, które nie cierpią zwłoki.