Rozdział 1 - Postępowanie o uznanie za zmarłego. - Postępowanie o uznanie za zmarłego i o stwierdzenie zgonu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1945.40.226

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 1950 r.

Rozdział  I.

Postępowanie o uznanie za zmarłego.

Art.  1.

W postępowaniu o uznanie za zmarłego stosuje się przepisy części ogólnej kodeksu postępowania niespornego, o ile przepisy poniższe nie stanowią inaczej.

Art.  2.

§ 1. Właściwym miejscowo jest sąd ostatniego miejsca zamieszkania zaginionego, a w braku tej podstawy - sąd właściwy według przepisów części ogólnej kodeksu postępowania niespornego.

§ 2. Jeżeli wskutek tego samego zdarzenia zaginęła większa liczba osób, Minister Sprawiedliwości może w drodze zarządzenia wyznaczyć jeden sąd jako wyłącznie właściwy do rozpoznania spraw o uznanie za zmarłego zaginionych w związku z tym zdarzeniem.

Art.  3.

§ 1. Wniosek o uznanie za zmarłego może być zgłoszony nie wcześniej jak jeden rok przed końcem terminu, po upływie którego zaginiony może być uznany za zmarłego.

§ 2. Wniosek zgłoszony wcześniej należy odrzucić.

Art.  4.

§ 1. Wniosek o uznanie za zmarłego prócz danych ogólnych powinien zawierać:

1) imię, nazwisko i wiek, imiona rodziców oraz nazwisko rodowe matki zaginionego,

2) ostatnie znane miejsce zamieszkania lub pobytu zaginionego.

§ 2. Okoliczności faktyczne, uzasadniające wniosek, winny być uprawdopodobnione.

Art.  5.

§ 1. Jeżeli według treści wniosku istnieją przesłanki do uznania zaginionego za zmarłego, sąd zarządzi dokonanie ogłoszenia o wszczęciu postępowania.

§ 2. Ogłoszenie powinno zawierać:

1) imię i nazwisko oraz adres wnioskodawcy;

2) istotne okoliczności, znane z akt sprawy, które mogą przyczynić się do wykrycia zaginionego;

3) wezwanie, skierowane do zaginionego, aby w oznaczonym terminie, nie krótszym niż trzy a nie dłuższym niż sześć miesięcy, zgłosił się, gdyż w przeciwnym razie może być uznany za zmarłego;

4) wezwanie do wszystkich osób, które mogą udzielić wiadomości o zaginionym, aby w terminie powyższym doniosły o nich sądowi.

Art.  6.

§ 1. Ogłoszenie winno być umieszczone w piśmie urzędowym, przeznaczonym do ogłoszeń, i podane do wiadomości publicznej w miejscu ostatniego zamieszkania zaginionego, jeżeli znajduje się ono na obszarze Państwa, w sposób tam przyjęty.

§ 2. Ponadto sąd może zarządzić umieszczenie ogłoszenia w poczytnym piśmie lub podanie go w inny celowy sposób do wiadomości publicznej, w szczególności za pośrednictwem radia.

Art.  7.

Dalsze postępowanie może toczyć się przed upływem terminu, podanego w ogłoszeniu; nie może być jednak zakończone wcześniej niż po upływie:

a) terminów, przewidzianych w prawie osobowym,

b) trzech miesięcy od ukazania się ogłoszenia w piśmie urzędowym,

c) miesiąca od końca terminu, podanego w ogłoszeniu.

Art.  8. ¹

W postanowieniu, uznającym zaginionego za zmarłego, należy oznaczyć chwilę śmierci, ustaloną według przepisów ogólnych prawa cywilnego.

Art.  9.

Odpis prawomocnego postanowienia o uznaniu za zmarłego sąd z urzędu przesyła właściwemu urzędnikowi stanu cywilnego.

¹ Art. 8 zmieniony przez art. IX pkt 1 ustawy z dnia 18 lipca 1950 r. Przepisy wprowadzające przepisy ogólne prawa cywilnego (Dz.U.50.34.312) zmieniającej nin. dekret z dniem 1 października 1950 r.