Rozdział 3 - Postępowanie w sprawie ustalenia prawa do odszkodowania i jego wysokości. - Postępowanie o odszkodowanie w razie wypadku lub choroby pozostającej w związku ze służbą wojskową.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1976.36.212

Akt utracił moc

Wersja od: 23 listopada 1976 r.

Rozdział  3

Postępowanie w sprawie ustalenia prawa do odszkodowania i jego wysokości.

§  15.

1. Organami właściwymi do ustalania prawa do odszkodowania i jego wysokości są:

1) w I instancji - szef wojewódzkiego sztabu wojskowego,

2) w II instancji - dowódca okręgu wojskowego.

2. Właściwość szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego ustala się według stałego miejsca postoju jednostki wojskowej:

1) w której żołnierz pełnił służbę w dniu wypadku lub w dniu ustalenia przez wojskową komisję lekarską stopnia uszczerbku na zdrowiu wskutek choroby,

2) w której żołnierz pełnił ostatnio służbę, jeżeli stopień uszczerbku na zdrowiu wskutek choroby został ustalony lub śmierć wskutek choroby nastąpiła po zwolnieniu ze służby,

3) w której żołnierz wyznaczony do wykonywania zadań poza wojskiem otrzymywał zaopatrzenie wojskowe.

§  16.

1. Wojewódzki sztab wojskowy wszczyna postępowanie w sprawie ustalenia prawa do odszkodowania i jego wysokości z urzędu lub na wniosek żołnierza, a w razie śmierci żołnierza po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej - na wniosek członka jego rodziny.

2. Wojewódzki sztab wojskowy wszczyna postępowanie z urzędu w razie otrzymania:

a) protokołu powypadkowego albo

b) orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej stwierdzającego uszczerbek na zdrowiu lub śmierć żołnierza wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej.

3. Wojewódzki sztab wojskowy może wszcząć postępowanie z urzędu również przed otrzymaniem protokołu powypadkowego w razie powzięcia wiadomości o wypadku, którego okoliczności i przyczyny nie budzą wątpliwości, jeżeli żołnierz poniósł śmierć w tym wypadku lub doznał ciężkiego uszkodzenia ciała.

4. Jeżeli wniosek o odszkodowanie wpłynie do niewłaściwego organu, organ ten jest obowiązany przesłać go niezwłocznie do właściwego wojewódzkiego sztabu wojskowego.

§  17.

1. Osoba zainteresowana może działać przez pełnomocnika, jeżeli charakter czynności nie wymaga jej osobistego działania.

2. Pełnomocnikiem zainteresowanego może być osoba, która ma zdolność do czynności prawnych.

3. Pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie lub zgłoszone ustnie do protokołu.

§  18.

1. Wojewódzki sztab wojskowy bada i ocenia całokształt sprawy na podstawie zebranych dowodów (zeznań, oświadczeń i innych dokumentów). W szczególności wojewódzki sztab wojskowy ustala, czy wypadek, któremu uległ żołnierz, jest wypadkiem określonym w art. 2 ust. 1 ustawy i czy nie zachodzą okoliczności określone w art. 4 ustawy.

2. W razie śmierci żołnierza wojewódzki sztab wojskowy jest obowiązany ustalić, czy oprócz członków rodziny wymienionych w informacji nadesłanej przez dowódcę jednostki wojskowej nie ma innych osób uprawnionych do odszkodowania.

3. W razie konieczności wojewódzki sztab wojskowy może przeprowadzić postępowanie uzupełniające. Przepisy § 3 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

4. Wojewódzki sztab wojskowy zawiadamia dowódcę jednostki wojskowej, czy wypadek, któremu uległ żołnierz, jest wypadkiem określonym w art. 2 ust. 1 ustawy, a jeżeli jest tym wypadkiem, ponadto, czy zachodzą okoliczności określone w art. 4 ustawy.

§  19.

1. W razie ustalenia, że wypadek, jakiemu uległ żołnierz, jest wypadkiem pozostającym w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej, wojewódzki sztab wojskowy kieruje żołnierza bezpośrednio, a jeżeli pełni on nadal służbę - za pośrednistwem dowódcy jednostki wojskowej - do wojskowej komisji lekarskiej w celu ustalenia, czy uszczerbek na zdrowiu żołnierza jest skutkiem tego wypadku oraz stopnia uszczerbku na zdrowiu doznanego wskutek tego wypadku. W razie śmierci żołnierza wojewódzki sztab wojskowy zwraca się niezwłocznie do właściwej wojskowej komisji lekarskiej o ustalenie, czy śmierć żołnierza jest następstwem tego wypadku.

2. Wojewódzki sztab wojskowy przesyła właściwej wojskowej komisji lekarskiej posiadaną dokumentację lekarską.

§  20.

1. Jeżeli wniosek o przyznanie odszkodowania żołnierz złożył po zwolnieniu ze służby wojskowej, a wojewódzki sztab wojskowy nie ma protokołu powypadkowego, zwraca się do dowódcy jednostki wojskowej o nadesłanie tego protokołu, a następnie kieruje żołnierza do wojskowej komisji lekarskiej w celu dokonania ustaleń określonych w § 19 ust. 1. Przepis § 19 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

2. Jeżeli żołnierz złożył wniosek o przyznanie odszkodowania po zwolnieniu ze służby wojskowej w związku z doznaniem uszczerbku na zdrowiu wskutek choroby, wojewódzki sztab wojskowy kieruje go do wojskowej komisji lekarskiej w celu ustalenia, czy uszczerbek na zdrowiu jest następstwem choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej oraz stopnia tego uszczerbku.

3. Jeżeli żołnierz złożył wniosek o zwiększenie należnego mu odszkodowania wskutek pogorszenia stanu zdrowia pozostającego w związku z wypadkiem lub chorobą, wojewódzki sztab wojskowy kieruje tego żołnierza do wojskowej komisji lekarskiej w celu wydania orzeczenia, czy ustalony poprzednio uszczerbek na zdrowiu żołnierza uległ powiększeniu.

§  21.

1. W razie złożenia wniosku o odszkodowanie przez członka rodziny żołnierza zmarłego po zwolnieniu ze służby wojewódzki sztab wojskowy zwraca się do właściwej wojskowej komisji lekarskiej o ustalenie, czy śmierć żołnierza jest następstwem wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby pozostającej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej.

2. Jeżeli wniosek został złożony przez członka rodziny żołnierza niezawodowego, który zmarł poza wojskowym zakładem leczniczym, wojewódzki sztab wojskowy zwraca się do właściwej komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia o ustalenie, czy śmierć żołnierza jest następstwem wypadku lub choroby, o których mowa w ust. 1.

§  22.

1. Jeżeli za podstawę obliczania wysokości odszkodowania przyjmuje się uposażenie żołnierza należne mu stosownie do przepisów ustawy o uposażeniu żołnierzy, kwotę tego uposażenia oblicza się według stawek obowiązujących w miesiącu, w którym żołnierz uległ wypadkowi albo w którym został ustalony uszczerbek na zdrowiu wskutek choroby.

2. W razie ustalenia uszczerbku na zdrowiu lub śmierci żołnierza po zwolnieniu ze służby wojskowej za podstawę obliczenia wysokości odszkodowania przyjmuje się stawki uposażenia obowiązujące w ostatnim miesiącu pełnienia służby przez żołnierza.

§  23.

1. Wysokość odszkodowania za utracone lub zniszczone przedmioty osobistego użytku ustala się na podstawie ceny zakupu tego przedmiotu, obowiązującej w dniu wydania decyzji o odszkodowaniu, z uwzględnieniem stopnia zużycia.

2. W razie uszkodzenia przedmiotów odszkodowanie stanowi równowartość przywrócenia ich do stanu sprzed wypadku. Jeżeli jednak stopień uszkodzenia jest znaczny albo koszty naprawy przekraczałyby wartość uszkodzonego przedmiotu, wypłaca się odszkodowanie w wysokości określonej w ust. 1.

§ 24. Jeżeli w sprawie wypadku, któremu uległ żołnierz, jest prowadzone postępowanie karne, a wynik tego postępowania może mieć wpływ na uprawnienia żołnierza lub członków jego rodziny do odszkodowania, szef wojewódzkiego sztabu wojskowego może odroczyć wydanie decyzji w tej sprawie do czasu zakończenia postępowania.

§  25.

1. Decyzję w sprawie odszkodowania szef wojewódzkiego sztabu wojskowego wydaje najpóźniej w ciągu 7 dni po zebraniu wszystkich niezbędnych dokumentów.

2. Decyzja w sprawie odszkodowania powinna w szczególności zawierać: określenie organu wojskowego wydającego decyzję, datę wydania decyzji, powołanie podstawy prawnej, określenie osób, których dotyczy osnowę decyzji, uzasadnienie z podaniem - okoliczności faktycznych i prawnych oraz pouczenie o prawie i terminie wniesienia odwołania ze wskazaniem organu właściwego do jego rozpatrzenia.

3. Przed wydaniem decyzji szef wojewódzkiego sztabu wojskowego obowiązany jest zasięgnąć opinii radcy prawnego.

§  26.

1. Decyzję doręcza się, za potwierdzeniem odbioru, osobom, których ona dotyczy.

2. Niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 7 dni po wydaniu decyzji o przyznaniu odszkodowania, dokonuje się wypłaty tego odszkodowania.

3. Odszkodowanie przysługujące osobom małoletnim wypłaca się do rąk opiekuna.

§  27.

1. Od decyzji szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego przysługuje osobom, których ona dotyczy, odwołanie w terminie 30 dni do właściwego dowódcy okręgu wojskowego. Jeżeli zainteresowany nie może wnieść odwołania w ustalonym terminie ze względu na stan zdrowia, termin ten liczy się od ustania przeszkody.

2. Osoby, o których mowa w ust. 1, mają prawo wglądu do akt sprawy. Przepis § 9 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

3. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego.

§  28.

1. Szef wojewódzkiego sztabu wojskowego przesyła odwołanie wraz z aktami właściwemu dowódcy okręgu wojskowego.

2. Dowódca okręgu wojskowego po rozpatrzeniu odwołania najpóźniej w ciągu 30 dni od dnia jego otrzymania wydaje decyzję, w której utrzymuje w mocy decyzję wojewódzkiego sztabu wojskowego albo zmienia ją w całości lub w części. Przepis § 25 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

3. W razie konieczności dowódca okręgu wojskowego może zarządzić przeprowadzenie postępowania uzupełniającego. Przepis § 3 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

4. Decyzja szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego, od której nie wniesiono odwołania albo która została utrzymana w mocy lub zmieniona przez organ II instancji wskutek wniesienia odwołania, jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.

§ 29. W razie wstępnego ustalenia przez wojskową komisję lekarską trwałego uszczerbku na zdrowiu żołnierza szef wojewódzkiego sztabu wojskowego może wypłacić zaliczkę na poczet odszkodowania.

§  30.

1. Jeżeli szef wojewódzkiego sztabu wojskowego uzna, że zachodzą szczególne okoliczności uzasadniające przyznanie jednorazowego odszkodowania pieniężnego w kwocie wyższej niż określona w art. 5 lub 6 ustawy, przedstawia sprawę wraz ze swoją opinią właściwemu dowódcy okręgu wojskowego, a jeżeli żołnierz pełnił służbę w jednostce podległej dowódcy rodzaju sił zbrojnych - temu dowódcy.

2. Dowódca okręgu wojskowego lub rodzaju sił zbrojnych jest upoważniony do wyrażenia zgody na wydanie przez szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego decyzji o przyznaniu jednorazowego odszkodowania pieniężnego żołnierzowi albo uprawnionemu członkowi rodziny żołnierza zmarłego w kwocie wyższej niż określona w art. 5 lub 6 ustawy w granicach do 50%.

3. Dowódca okręgu wojskowego w toku rozpatrywania odwołania może zmienić decyzję wydaną przez szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego przyznając odszkodowanie w kwocie wyższej niż określona w art. 5 lub 6 ustawy w granicach do 50%, jeżeli uzna, że zachodzą szczególne okoliczności uzasadniające podwyższenie odszkodowania.

§  31.

1. Dowódca okręgu wojskowego lub rodzaju sił zbrojnych jest również upoważniony do przyznania w szczególnie uzasadnionych wypadkach odszkodowania w granicach określonych w art. 6 ustawy członkom rodziny zmarłego żołnierza nie spełniającym wymaganych warunków albo innej osobie bliskiej, a także członkom rodziny żołnierza, który zaginął w czasie pełnienia służby wojskowej.

2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, nie podlega zaskarżeniu.

§ 32. Odszkodowania, o których mowa w § 30 i 31, wypłaca właściwy do ustalania prawa do odszkodowania wojewódzki sztab wojskowy.