Rozdział 6 - Postępowanie odwoławcze - Postępowanie dyscyplinarne wobec nauczycieli akademickich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.99.440

Akt utracił moc

Wersja od: 5 listopada 1991 r.

Rozdział  6

Postępowanie odwoławcze

§  40.

1. Rzecznikowi dyscyplinarnemu, obwinionemu lub jego obrońcy przysługuje prawo wniesienia odwołania od orzeczenia kończącego postępowanie do komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej. Złożenie odwołania wstrzymuje wykonanie orzeczenia.

2. Odwołanie składa się w dwóch egzemplarzach do komisji, która wydała orzeczenie, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Po przyjęciu odwołania przewodniczący komisji przesyła je niezwłocznie wraz z aktami postępowania dyscyplinarnego do komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej.

3. Odwołanie może być cofnięte najpóźniej przed rozpoczęciem rozprawy odwoławczej. Cofnięcie odwołania wniesionego na korzyść obwinionego, jeżeli on sam nie złożył odwołania, może nastąpić tylko za jego zgodą. Obwiniony nie może cofnąć odwołania złożonego na jego korzyść, gdy został ukarany karą przewidzianą w art. 127 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy albo gdy zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności.

4. Orzeczenie komisji, od którego nie zostało w terminie wniesione odwołanie, staje się prawomocne i podlega wykonaniu.

§  41.

1. Przewodniczący komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej po stwierdzeniu, że odwołanie zostało wniesione przez osobę uprawnioną i w terminie, wyznacza skład orzekający w sprawie i kieruje sprawę na posiedzenie niejawne.

2. Przewodniczący komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej odrzuca odwołanie w razie stwierdzenia, że zostało wniesione przez osobę nieuprawnioną lub po terminie.

3. Przewodniczący komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej może przywrócić obwinionemu uchybiony termin do wniesienia odwołania, jeżeli obwiniony uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło wskutek nie zawinionej przez niego przeszkody.

4. Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania składa się wraz z odwołaniem w trybie określonym w § 40 ust. 2 w terminie 14 dni od dnia ustania przeszkody.

5. W razie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, stosuje się tryb określony w ust. 1.

6. Na posiedzeniu niejawnym skład orzekający wydaje postanowienie o rozpoznaniu odwołania na rozprawie, wyznaczając jednocześnie jej termin, rozstrzyga o konieczności wezwania świadków lub dopuszczeniu innych dowodów, w szczególności wskazanych w odwołaniu, oraz zarządza doręczenie odwołania stronie przeciwnej.

§  42.

1. Rozprawę odwoławczą rozpoczyna ustne sprawozdanie członka składu wyznaczonego na sprawozdawcę przez przewodniczącego komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej, przedstawiające przebieg dotychczasowego postępowania dyscyplinarnego, treść zaskarżonego orzeczenia, przytoczone w odwołaniu zarzuty oraz okoliczności faktyczne sprawy.

2. Rzecznik dyscyplinarny, obwiniony i obrońca mogą składać wyjaśnienia, oświadczenia i wnioski ustnie lub na piśmie.

3. W razie potrzeby skład orzekający komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej wydaje na rozprawie postanowienie o uzupełnieniu postępowania dowodowego.

4. Przed zamknięciem rozprawy przewodniczący składu orzekającego udziela głosu rzecznikowi dyscyplinarnemu, obrońcy i obwinionemu, przy czym pierwszy głos przysługuje stronie, która wniosła odwołanie, a jeżeli odwołanie wniosły obie strony, jako pierwszemu udziela głosu rzecznikowi dyscyplinarnemu. Jeżeli jedna ze stron zabiera głos ponownie, udziela się głosu również stronie przeciwnej.

§  43.

1. Komisja dyscyplinarna przy Radzie Głównej:

1) utrzymuje w mocy orzeczenie, od którego wniesiono odwołanie, albo

2) uchyla orzeczenie w całości lub w części i wydaje nowe orzeczenie, albo

3) uchyla orzeczenie w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania przez komisję, jeżeli uzna, że:

a) obwiniony został niesłusznie uniewinniony albo że należy ponownie przeprowadzić postępowanie dowodowe,

b) naruszono przepisy, przez co uniemożliwiono lub w poważnym stopniu utrudniono obwinionemu korzystanie z prawa do obrony,

c) skład komisji nie odpowiadał warunkom określonym w § 4 ust. 1 pkt 1 lub 2 oraz § 6 albo zasiadała w niej osoba podlegająca wyłączeniu w myśl § 7,

4) uchyla orzeczenie i umarza postępowanie dyscyplinarne, jeśli się okaże, że zachodzą okoliczności, o których mowa w § 9 ust. 1; postępowanie dyscyplinarne można umorzyć - za zgodą obwinionego - gdy rzecznik dyscyplinarny złoży przed zamknięciem rozprawy oświadczenie, że nie popiera oskarżenia.

2. Komisja dyscyplinarna przy Radzie Głównej może zaostrzyć karę orzeczoną przez komisję jedynie wówczas, gdy orzeczenie zostało zaskarżone przez rzecznika dyscyplinarnego.

§ 44. Orzeczenie komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej doręcza się obwinionemu oraz jego obrońcy, właściwemu ministrowi, przewodniczącemu Rady Głównej, rektorowi i rzecznikowi dyscyplinarnemu. Obwiniony potwierdza otrzymanie orzeczenia komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej podpisem i datą lub zwrotnym potwierdzeniem odbioru.

§ 45. Do postępowania przed komisją dyscyplinarną przy Radzie Głównej stosuje się odpowiednio przepisy § 21 ust. 3 i 4, § 24, 26-36, 37 ust. 1, 3 i 4, § 38 oraz 39 ust. 1-3.

§ 46. Odwołanie, o którym mowa w art. 135 ust. 4 ustawy, ukarany składa do komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej, która przesyła je niezwłocznie wraz z aktami postępowania dyscyplinarnego do Sądu Najwyższego.