Rozdział 5 - Postępowanie dyscyplinarne - Postępowanie dyscyplinarne wobec nauczycieli akademickich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.99.440

Akt utracił moc

Wersja od: 5 listopada 1991 r.

Rozdział  5

Postępowanie dyscyplinarne

§  20.

1. Komisja wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego na posiedzeniu niejawnym.

2. Z każdej czynności podjętej w postępowaniu dyscyplinarnym sporządza się protokół, stosując przy sporządzaniu tego protokołu odpowiednio przepisy § 34.

§  21.

1. Przewodniczący komisji wyznacza skład orzekający.

2. Skład orzekający w terminie 21 dni od daty złożenia wniosku na posiedzeniu niejawnym wydaje postanowienie o:

1) wyznaczeniu terminu rozprawy,

2) umorzeniu postępowania dyscyplinarnego, jeżeli zachodzi choćby jedna z przyczyn wymienionych w § 9 ust. 1,

3) poleceniu rzecznikowi dyscyplinarnemu, w razie gdy przedstawiony przez niego materiał posiada braki nie dające się usunąć na rozprawie, uzupełnienia ich w wyznaczonym przez komisję terminie.

3. Obwinionemu doręcza się, wraz z odpisem postanowienia o wyznaczeniu terminu rozprawy, odpis wniosku rzecznika dyscyplinarnego o ukaranie.

4. Odpisy postanowień wydanych na posiedzeniu niejawnym doręcza się rzecznikowi dyscyplinarnemu, obwinionemu i jego obrońcy. Odpis postanowienia o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego doręcza się także rektorowi oraz - w wypadkach określonych w § 14 ust. 2 i 3 - Ministrowi Edukacji Narodowej, a także właściwemu ministrowi lub przewodniczącemu Rady Głównej.

5. W razie umorzenia postępowania dyscyplinarnego ze względu na znikomą wagę przewinienia albo ukarania przez rektora karą upomnienia na piśmie, na wniosek obwinionego zgłoszony w terminie 14 dni od doręczenia mu odpisu postanowienia o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego lub pisma o udzieleniu kary, postępowanie dyscyplinarne toczy się w trybie § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a). W takim przypadku komisja może co najwyżej orzec lub utrzymać karę upomnienia.

§ 22. Od postanowienia o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego przysługuje rzecznikowi dyscyplinarnemu, w terminie 14 dni od daty doręczenia postanowienia, prawo wniesienia zażalenia do komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej.

§  23.

1. Zażalenie rzecznika dyscyplinarnego na postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego rozpatruje na posiedzeniu niejawnym komisja dyscyplinarna przy Radzie Głównej w składzie wymienionym w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. a).

2. Komisja dyscyplinarna przy Radzie Głównej, uwzględniając zażalenie, uchyla postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego i przekazuje wniosek o ukaranie do rozpoznania przez komisję.

3. Postanowienie komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej, utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego, kończy to postępowanie. Przepisy § 19 ust. 3 i § 21 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

§  24.

1. O terminie rozprawy przewodniczący składu orzekającego zawiadamia na piśmie właściwego ministra, rektora, rzecznika dyscyplinarnego oraz obrońcę obwinionego.

2. Obwinionemu doręcza się wraz z wezwaniem:

1) listę członków składu orzekającego,

2) pouczenie o przysługujących mu uprawnieniach i skutkach niestawiennictwa na rozprawę.

3. Termin rozprawy powinien być tak wyznaczony, aby między doręczeniem obwinionemu wezwania na rozprawę a dniem upłynęło co najmniej 14 dni. W razie niezachowania tego terminu, rozprawa na wniosek obwinionego lub jego obrońcy powinna być odroczona.

4. Po wydaniu postanowienia o wyznaczeniu terminu rozprawy obwiniony i jego obrońca mogą przeglądać w obecności osoby upoważnionej przez przewodniczącego składu orzekającego akta sprawy, sporządzać wypisy i notatki.

§  25.

1. W trakcie postępowania dyscyplinarnego rzecznik dyscyplinarny, obwiniony i jego obrońca mogą zgłaszać wnioski o dopuszczenie nowych dowodów. Wnioski powinny być uwzględnione, jeżeli okoliczności, dla których stwierdzenia miałyby być powołane dowody, mogą mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy.

2. Skład orzekający może z urzędu dopuścić inne dowody mogące mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Jeżeli jest to niezbędne dla rozstrzygnięcia sprawy, skład orzekający powinien uwzględnić wniosek obwinionego lub jego obrońcy o wezwanie na rozprawę świadka, co do którego rzecznik dyscyplinarny wnosił o odczytanie jego zeznań zamiast wzywania na rozprawę.

§  26.

1. Rzecznik dyscyplinarny, obwiniony lub jego obrońca mają prawo zgłoszenia przewodniczącemu komisji żądania wyłączenia członka składu orzekającego, jeżeli między obwinionym lub pokrzywdzonym a członkiem składu orzekającego zachodzą stosunki tego rodzaju, że mogą budzić wątpliwości co do bezstronności członka składu orzekającego. Wniosek taki rozpoznaje, na posiedzeniu niejawnym, powołany do tego przez przewodniczącego komisji inny skład orzekający.

2. Wniosek o wyłączenie od udziału w rozpoznaniu sprawy może również złożyć, z przyczyn określonych w ust. 1, członek składu orzekającego.

§  27.

1. Przewodniczący składu orzekającego wyznacza spośród pracowników uczelni obrońcę z urzędu, jeżeli rzecznik dyscyplinarny wnosi o orzeczenie kary zwolnienia z pracy lub wydalenia z zawodu nauczycielskiego albo gdy zachodzi uzasadniona wątpliwość co do poczytalności obwinionego, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru. Udział obrońcy w rozprawie dyscyplinarnej w takich sytuacjach jest obowiązkowy.

2. Przewodniczący składu orzekającego może, na wniosek obwinionego, wyznaczyć spośród pracowników uczelni obrońcę z urzędu, gdy obwiniony nie przybrał sobie sam obrońcy.

3. Wyznaczenie obrońcy powinno nastąpić nie później niż na 7 dni przed terminem rozprawy.

4. Wyznaczony obrońca z urzędu może wnosić o zwolnienie go z tej funkcji tylko z ważnych powodów.

5. W wypadku odwołania przez obwinionego udzielonego upoważnienia do obrony w sprawie, w której udział obrońcy jest obowiązkowy, obrońca powinien pełnić obowiązki do czasu podjęcia czynności przez nowego obrońcę.

6. Wnioski obwinionego i wyznaczonego obrońcy z urzędu, o których mowa w ust. 2 i 4, rozpoznaje na posiedzeniu niejawnym skład orzekający w sprawie.

7. Obrońca jest obowiązany zachować w tajemnicy wszystko, o czym dowiedział się w związku z wykonywaniem czynności obrońcy.

§  28.

1. Rozprawa dyscyplinarna jest jawna tylko dla pracowników danej uczelni, przedstawicieli Rady Głównej i właściwego ministra oraz, za zgodą obwinionego, dla delegowanego przedstawiciela związku zawodowego, którego obwiniony jest członkiem. Komisja może zezwolić również osobie pokrzywdzonej na obecność na rozprawie.

2. W uzasadnionych wypadkach przewodniczący składu orzekającego może wyłączyć lub ograniczyć jawność rozprawy albo jej części.

3. W razie wyłączenia jawności rozprawy, mogą na niej być obecni: rektor, dziekan lub delegowane przez nich osoby, przedstawiciel właściwego ministra, przedstawiciel Rady Głównej i dwie wskazane przez obwinionego osoby spośród pracowników uczelni.

4. Przewodniczący poucza obecnych o obowiązku zachowania w tajemnicy okoliczności ujawnionych na rozprawie toczącej się z wyłączeniem jawności.

§  29.

1. Rozprawą kieruje przewodniczący składu orzekającego. Od zarządzenia przewodniczącego przysługuje odwołanie do całego składu orzekającego.

2. Rozprawa rozpoczyna się od sprawdzenia obecności wezwanych osób. Przewodniczący zarządza opuszczenie sali rozpraw przez świadków, odczytuje wniosek o ukaranie, zarządza wysłuchanie obwinionego, przesłuchanie świadków i biegłych oraz przeprowadzenie innych dowodów. Świadka przesłuchuje się w czasie nieobecności tych świadków, którzy nie złożyli jeszcze zeznań.

3. Po wysłuchaniu obwinionego przewodniczący poucza go i jego obrońcę oraz rzecznika dyscyplinarnego o przysługującym im prawie zadawania pytań świadkom i biegłym oraz do wypowiadania się co do każdego przeprowadzanego dowodu.

4. Nie usprawiedliwione niestawienie się na rozprawę obwinionego, któremu wezwanie doręczono we właściwym terminie, nie stanowi przeszkody do rozpoznania sprawy. Przewodniczący składu orzekającego może w takim wypadku ustanowić obrońcę z urzędu, jeżeli nie jest ustanowiony obrońca z wyboru.

5. W razie uznania nieobecności obwinionego na rozprawie za usprawiedliwioną, skład orzekający odracza rozprawę, ustalając nowy jej termin.

§ 30. Dowody na poparcie oskarżenia powinny być, w miarę możności, przeprowadzone przed dowodami służącymi do obrony.

§  31.

1. Przed przystąpieniem do przesłuchania świadka lub biegłego przewodniczący składu orzekającego uprzedza go o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

2. W razie nieobecności świadka lub biegłego, którego przesłuchanie komisja uzna za niezbędne, rozprawę odracza się.

3. Komisja może odczytywać na rozprawie wszelkie protokoły przesłuchania świadków, zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania karnego.

4. Na rozprawie wolno odczytywać opinie instytutów, zakładów, instytucji lub biegłych, złożone w toku postępowania wyjaśniającego lub dyscyplinarnego.

§  32.

1. Jeżeli wyjaśnienia obwinionego, który na rozprawie przyznaje się do winy, nie budzą wątpliwości, skład orzekający, za zgodą rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego, może przeprowadzić postępowanie dowodowe tylko częściowo.

2. Po zakończeniu postępowania dowodowego przewodniczący składu orzekającego udziela kolejno głosu rzecznikowi dyscyplinarnemu, obrońcy i obwinionemu. Jeżeli rzecznik dyscyplinarny ponownie zabiera głos, należy również udzielić głosu obrońcy i obwinionemu.

§ 33. Rozprawa może być przerwana z ważnych powodów na czas nie dłuższy niż 21 dni.

§  34.

1. Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół, który powinien zawierać:

1) oznaczenie czynności, jej czasu i miejsca oraz osób w niej uczestniczących,

2) przebieg rozprawy oraz oświadczenia i wnioski jej uczestników,

3) wydane w toku rozprawy postanowienia i zarządzenia, a jeżeli postanowienia lub zarządzenia zostały wydane poza rozprawą - wzmiankę o ich wydaniu,

4) w miarę potrzeby, stwierdzenia innych okoliczności dotyczących przebiegu rozprawy.

2. Protokół podpisują przewodniczący składu orzekającego i protokolant.

§  35.

1. Po wysłuchaniu głosów stron przewodniczący składu orzekającego zamyka rozprawę; skład orzekający przystępuje niezwłocznie do narady nad orzeczeniem.

2. Przebieg narady i głosowania jest tajny; oprócz członków składu orzekającego może być przy tym obecny tylko protokolant.

3. Z przebiegu narady i głosowania nie sporządza się protokołu.

4. Narada i głosowanie odbywają się osobno co do winy i osobno co do kary. Przewodniczący składu orzekającego głosuje ostatni.

§  36.

1. Postanowienia i orzeczenia składu orzekającego zapadają zwykłą większością głosów, z wyjątkiem głosowania o ukaranie karą przewidzianą w art. 127 ust. 1 pkt 6 ustawy; w tym przypadku jest wymagana jednomyślność składu orzekającego.

2. Przegłosowany członek składu orzekającego, podpisując orzeczenie, ma prawo zaznaczyć na orzeczeniu swoje zdanie odrębne.

§  37.

1. Skład orzekający orzeka według przekonania opartego na ocenie wszystkich dowodów ujawnionych w toku rozprawy.

2. Skład orzekający wydaje na rozprawie orzeczenie:

1) o ukaraniu, w którym uznaje obwinionego za winnego popełnienia zarzucanego mu przewinienia i wymierza jedną z kar dyscyplinarnych przewidzianych w art. 127 ust. 1 ustawy, albo

2) o uniewinnieniu obwinionego od zarzutu popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, albo

3) o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w § 9 ust. 1.

3. Przy wymiarze kary bierze się pod uwagę okoliczności popełnienia przewinienia, stopień winy, skutki przewinienia oraz postawę etyczną obwinionego, a także zachowanie się jego przed i po popełnieniu przewinienia.

4. Jeżeli obwiniony dopuścił się kilku przewinień, wymierza się jedną karę za wszystkie przewinienia łącznie.

§  38.

1. Orzeczenie dyscyplinarne sporządza się na piśmie.

2. Orzeczenie powinno zawierać:

1) nazwę komisji oraz datę i miejsce rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia,

2) tytuły i stopnie naukowe, stanowiska oraz imiona i nazwiska członków składu orzekającego, rzecznika dyscyplinarnego i protokolanta,

3) tytuł, stopień naukowy, imię i nazwisko, stanowisko, miejsce i datę urodzenia obwinionego,

4) dokładne określenie przewinienia przypisanego obwinionemu,

5) rozstrzygnięcie komisji,

6) uzasadnienie.

3. Uzasadnienie orzeczenia powinno zawierać ustalenia faktyczne przez wskazanie, jakie fakty skład orzekający uznał za udowodnione lub nie udowodnione, na jakich w tym względzie oparł się dowodach i dlaczego nie dał wiary dowodom przeciwnym, a także przytoczenie okoliczności, które skład orzekający miał na względzie przy wymiarze kary.

4. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego.

§  39.

1. Orzeczenie ogłasza się wraz z uzasadnieniem bezpośrednio po naradzie. Ogłoszenie orzeczenia jest jawne.

2. W uzasadnionych wypadkach ogłoszenie orzeczenia może być odroczone na 7 dni; dzień i godzina ogłoszenia powinny być podane na rozprawie.

3. Po ogłoszeniu orzeczenia przewodniczący składu orzekającego poucza obwinionego o trybie i terminie wniesienia odwołania.

4. Orzeczenie komisji dyscyplinarnej doręcza się obwinionemu oraz jego obrońcy, Ministrowi Edukacji Narodowej, właściwemu ministrowi, rektorowi, rzecznikowi dyscyplinarnemu, a w razie ukarania przewodniczącego lub członka komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej albo członka Rady Głównej, także przewodniczącego Rady Głównej. Obwiniony potwierdza otrzymanie orzeczenia komisji podpisem i datą lub zwrotnym potwierdzeniem odbioru.